Mímir - 01.11.1986, Qupperneq 8

kvæði styttra en tuttugu erindi, og fór jafnan svo
að einn maður söng nítján síðustu erindin. Var að
þessu góð skemmtun þeim, sem réð vali kvæða. f
annan stað voru stignir dansar, ýmist við undirspil
segul- eða raddbanda. Um stundarsakir (eins og
jafnan þegar Mímismenn koma saman) minnti
blótið á drykkjugleði hjá færeysku þjóðræknisfé-
lagi, en síðan varð allt gult og grænt fyrir augum
formanns og kyngdi niður írskum þjóðvísum. f
þriðja stað át Höskuldur Þráinsson hrútspunga, og
þótti lyst hans með fádæmum. Torgaði maðurinn
slíkum kynstrumaf þessu holdmeti, að nóttin varð
honum skapadægur í fyllstu merkingu orðsins. Lá
Höskuldur með háum hljóðum og sárum iðra-
kvölum næstu daga. í fjórða stað var hraustlega
drukkið . . .
Látum við hér lokið frásögnum af þorrablótum,
en sýnt þykir að þessa hefð verður að varðveita.
Meðal merkari vísindarannsókna sem Mím-
ismenn hafa stundað eru hinir svonefndu
Rannsóknarleiðangrar, þ.e. ferðalög á merka
sögustaði undir leiðsögn fróðustu manna. Segja
má að þar hafi gilt eina rannsóknaraðferðin í
deildinni sem aldrei hefur verið véfengd, „in
vino veritas“, í leit að sannleikanum hefur þess
ávallt verið gætt að hafa dýrðarveigar með í för.
Margar þessara ferða eru í minnum hafðar og frá
seinni árum er „Ferðalagið" kunnast, en þá var
farið um Borgarfjörð undir leiðsögn Sveins
Skorra Höskuldssonar, en Óskar Halldórsson
var sérlegur heiðursgestur. Á heimleiðinni var
að sögn rútubílstjóra, komið við á Þingvöllum.
Var ferðin öll hin merkilegasta fyrir margra
hluta sakir.
Rannsóknarleiðangrar hafa leitt margt gott af
sér. Má þar nefna eitt höfuðrit Mímis, Tummu
Kukku sívinsæla söngbók sem söngelskir fé-
lagar tóku saman. Kom fyrsta útgáfa út árið
1973, sama dag og þorrablót Mímis var haldið
og var bókin þá þegar tekin í notkun. í bókinni
er að finna kvæði sem sjaldan eða aldrei eru
sungin, en voru prentuð í varðveisluskyni. Hefur
þessi göfuga útgáfa orðið uppseld æ ofan í æ.
Þrátt fyrir að tíminn sé Mímismönnum auka-
atriði forðaðist deildin ekki þjóðfélagslegar
breytingar og aðrar hræringar í samfélaginu.
Hlutur kvenna óx til dæmis jafnt og þétt og sjálft
kvennaárið 1975, eru þær orðnar áberandi í
embættum félagsins, og sjálfur formaðurinn
kvenkyns, Jóhanna Sveinsdóttir.
Þetta ár gerðust einnig aðrir afdrifaríkir at-
burðir, en þeirra einna helstur að sagnfræði-
nemar klufu sig að miklu leyti frá Mími og
stofnuðu Félag sagnfræðinema, eftir 29 ára
sambúð. Þuríður Baxter varð af þessu nokkuð
áhyggjufull um framtíð Mímis. Hún skrifaði
grein í málgagn félagsins (1. tbl. 1975) sem
nefndist „Hvert stefnir Mímir“. Þar kennir hún
breytingum á námstilhögun um þennan klofning
og segir að Mímir hafi undanfarin ár færst æ meir
í þá átt að vera félag stúdenta í íslensku eingöngu
í stað stúdenta í íslensku og sagnfræði (íslensk-
um fræðum). Nú hafi orðið til stór hópur nem-
enda sem stundaði nám í sagnfræði án þess að
stunda íslenskunám jafnframt, og til þess hóps
væri ákaflega erfitt að ná, tengslin hefðu rofnað.
Óbein afleiðing væri stofnun Félags sagnfræði-
nema sem sé ætlað að sinna hagsmunamálum
þeirra að svo miklu Ieyti sem Mímir gerir það
ekki. í lok greinarinnar gerir Þuríður sér vonir
um að Félag sagnfræðinema verði leyst upp, og
sagnfræðinemar finni sér starfsvettvang innan
Mímis og taki á sig starf innan félagsins. Það
gerðist ekki, heldur þvert á móti, félögin tvö
höfðu æ minna samstarf sín á milli er fram liðu
stundir.
Sýnilega hefur Mímir hrist af sér þetta áfall
eins og önnur. Undanfarin ár hefur mikill skari
lagt leið sína á þriðju hæð Árnagarðs til að nema
íslensku, mikið af hæfileika- og dugnaðarfólki.
Starfsemin hefur fært út kvíarnar, og má nefna
útgáfu fréttablaðanna Mímimú frá 1981, og
Ratatosks frá 1984.
Af almennu fletti í gegnum aðalfundagerðar-
bók má sjá að aldrei hefur verið borin upp tillaga
um breytingu á nafni félagsins, utan einu sinni.
Gerðist sá atburður á aðalfundi 22. október
1981 að Vilhjálmur Sigurjónsson bar fram til-
lögu um lagabreytingu, og var hún í því fólgin að
breyta nafni félagsins og nefna það í höfuð dug-
miklum formanni félagsins Guðvarði Má
Gunnlaugssyni. Fór hann fram á að félagið yrði
látið heita „Varði“. Þeir voru hins vegar fleiri
sem stóðu vörð um gamla nafnið og náði tillagan
ekki fram að ganga.
í gegnum árin hafa Mímismenn stundað
heilbrigða krítík (pólitík), þeir hafa haft sterka
réttlætiskennd og verið miklir mannvinir, sem
hafa látið ólíkustu mál til sín taka. Á síðustu
árum hefur sumum embættismönnum (og
8