Mímir - 01.11.1986, Page 17

inní skjólsæla drauma þar sem efinn
fer þvert á mosgróna hugsun
ástar og gleði: Hvort gerðu þeir ekki
Solveigu? Spurnir og fálmandi vonir
minning sem leitar sér vars
og grálynd orð gulnuð á velktum blöðum
ferðar sem margoft var farin
bera því vitni sem var
gróin þögn undir blóðugum
sverði þíns tunglslausa himins,
nú horfum við saman yfir margliðinn dag
og myrkrið breiðir líknandi feld
yfir valsáran draum eins og nú
þegar úlfarnir þjappa svínunum
saman við sólarfall þessa eilífa
dags.