Læknaneminn - 01.04.2016, Side 69

Læknaneminn - 01.04.2016, Side 69
Fr óð le ik ur 69 Frumu greining getur gefið til kynna hvort um góðkynja eða illkynja mein sé að ræða en gefur ekki alltaf til kynna undirflokk eða gráðu æxlis og ekki er auðvelt að framkvæma sérrannsóknir á slíkum sýnum. Almennt má segja að aðferð frumumeinafræði sé minna inngrip og því æskilegra fyrir sjúklinginn, en aðferð vefjameinafræði hefur það fram yfir að gefa meiri upplýsingar um meinið. Meðhöndlun sýna á meinafræðideild Öllum sýnum þarf að lýsa út frá því sem sést með berum augum. Einföldum sýnum og litlum sýnum sem ekki þarf að skera úr er lýst af lífeindafræðingum. Mörgum stærri sýnum, þar með talið krabbameinssýnum, er lýst af deildarlæknum (mynd 1). Öll lítil sýni, svo sem speglanasýni, grófnálarsýni og húðstansar eru rannsökuð in toto og krefjast því ekki úrskurðar en úr stærri sýnum þarf að skera valdar sneiðar, það er sneiðar sem sýna æxli eða önnur möguleg mein, skurðbrúnir, eitla og svo framvegis. Í krabbameinssýnum, svo sem úr ristli, er að sjálfsögðu mikilvægt að skoða eitla nákvæmlega og er ristilfitan gjarnan sett í sérstaka lausn sem leysir upp fituna þannig að auðveldara sé að finna eitlana. Minni sýni eru tilbúin til áframhaldandi meðhöndlunar samdægurs en hvað stærri sýnin varðar þá líða almennt einn til tveir dagar áður en frekari vinnsla fer fram. Ef um beinsýni er að ræða þá þarf að afkalka sýnið í sýru eftir herðingu og getur það tekið nokkra daga eftir því hver stærð sýnisins er. Ef skurðbrúnir sýnisins skipta máli þá er sýnið gjarnan blekmerkt áður en skorið er í það. Blekið kemur vel fram á vefjasneiðum og gefur nákvæmlega til kynna hvar brúnin á sýninu raunverulega er. Ef um brjóstamein er að ræða og greining var gerð útfrá kalkhóp á brjóstamyndatöku þarf að taka röntgenmynd af sýninu til að ákvarða hvar meinið er því slík mein sjást oft ekki með berum augum. Öll sýni eru sett í sérstök hylki sem síðan eru afvötnuð í þar til gerðu tæki yfir nótt. Næsta dag eru sýnin steypt inn í paraffínkubba, sýnin síðan skorin í þunnar sneiðar og sett á gler og að lokum lituð og er þessi vinna framkvæmd af lífeindafræðingum. Öll sýni eru lituð með hematoxylin og eosin. Smásjárskoðun Þá er komið að því að meta glerin undir smá- sjánni. Við matið byggir meina fræðing urinn fyrst og fremst á reynslu sinni en einnig skipta klínískar upplýsingar miklu máli. Eftir því sem meinafræðingurinn hefur meiri upp- lýs ingar um sjúklinginn og klínísk einkenni, þeim mun líklegra er að rannsóknin verði árangursrík og leiði til réttrar niðurstöðu. Ýmsa þætti verður að meta við greiningu á krabbameini: • Er sýnið nægilega gott til að byggja greiningu á? • Eru þær breytingar sem til staðar eru nægilega miklar til að unnt sé að greina illkynja vöxt með fullri vissu? • Hvernig krabbamein er um að ræða og þarf að undirflokka meinið? • Hver er æxlisgráðan? Oftast er ekki vandkvæðum bundið að svara þess um spurningum og oft dugar þessi fyrsta smásjár skoðun til að full greina æxli. Grein ingin byggir þá á því hvort nægi- legur frumu breyti leiki (e. pleomorphia) sé til staðar til að greina krabba mein og/eða hvort ífarandi vöxtur sé greini legur. Í minni sýn- um er oft ekki unnt að meta hvort vöxtur sé ífarandi og byggir greiningin þá alfarið á frumu breytileika. Í sumum tilvikum getur matið hins vegar verið erfitt og leitar meinafræðingurinn þá gjarnan eftir áliti annarra meinafræðinga. Einnig er hægt að beita sérrannsóknum í því skyni að komast að réttri greiningu. Í einstaka tilfellum er þó ekki unnt að svara öllum þessum spurningum, en meinafræðingurinn verður alltaf að gæta þess að fullyrða ekki meira en hann getur staðið við. Náin samvinna og samráð við klínísku læknana skiptir einnig miklu máli, sérstaklega ef um erfið tilfelli er að ræða. Æxlisgráðan er mikilvæg þar sem hún segir til um horfur sjúklinga og aðstoðar við val á meðferð. Æxlisgráðan er metin við smásjár- skoðun og er yfirleitt um þrjár gráður að ræða (gráða 1 = vel þroskað, gráða 2 = meðal- vel þroskað, gráða 3 = illa þroskað). Metnir eru þættir eins og frumubreytileiki, drep og fjöldi kjarnadeilinga. Yfirleitt er um fremur óhlutlægt mat að ræða en í sumum tilvikum eru æxli metin eftir vel skilgreindum reglum. Dæmi um slíkar flokkanir eru Nottingham kerfið sem notað er við mat á brjóstakrabbameini og Gleason gráðunarkerfi í blöðruhálskirtilskrabbameini. Mikilvægt er að rugla æxlisgráðu ekki saman við stig æxlis, en stig táknar útbreiðslu æxlis við greiningu. Frystiskurðir geta skipt verulegu máli í tengslum við greiningu krabbameina. Með frystiskurði er átt við að sýni úr sjúklingi sem er í skurðaðgerð er sent með hraði á meinafræðideildina og snöggfryst í fljót- andi köfnunarefni og litað og síðan skoðað af meina- fræðingi. Yfirleitt er hægt að fá frysti skurðarsvar á innan við hálftíma og er skurð- lækninum gefin niður staðan sím leiðis inn á skurð stofuna. Frystiskurðir eru í dag til dæmis notaðir í tengslum við skoðun varð eitla (e. sentinel node) hjá konum með brjóstakrabbamein. Geisla- virku efni og/eða litarefni er sprautað í brjóstið nálægt æxlinu og er í að gerðinni þannig hægt að bera kennsl á varðeitilinn, sem er sá eitill sem liggur næst æxlinu. Eitillinn er sendur í frystiskurð og ef meinvarp greinist í honum við rannsóknina eru aðrir holhandareitlar einnig fjar lægðir. Ef eitillinn reynist hins vegar vera nei kvæður er talið að aðrir eitlar verði það líka. Þá er ekki frekar aðhafst í tengsl um við hol höndina og er þannig komist hjá óþarfri holhandaraðgerð. Aðrar algengar orsakir fyrir frysti skurðum í tengslum við krabbamein er mat á skurð brúnum, til dæmis mat á brúnum þvag leiðara í tengslum við brott- nám þvag blöðru. Þar sem gæði frysti skurðar- sneiða eru ekki eins góð og gæði paraffín innsteyptra sneiða á ekki að nota frystiskurði nema nauðsyn krefji. Því á ekki að óska eftir frystiskurði nema niðurstaðan breyti því hvernig skurðaðgerðin er framkvæmd. Einnig er rétt að hafa í huga að ef um lítið sýni er að ræða þá getur verið misráðið að biðja um frystiskurð þar sem hætt er við því að eftir frystiskurðinn verði lítið eftir af sýninu til að búa til paraffín innsteyptar sneiðar. Mynd 1. Deildarlæknar skera úr sýni. Til vinstri er Rebekka Guðrún Rúnarsdóttir og til hægri er Gígja Erlingsdóttir.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Læknaneminn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.