Goðasteinn - 01.09.2013, Page 133

131
Goðasteinn 2013
inu ef þú hættir að angra kýrnar. Jafnframt lofa ég að hætta að atast í þér á
nóttunni.” Þetta hreif, ástandið í fjósinu lagaðist töluvert og ég kunni bara vel
við að hafa Grámann í hlöðuhorninu.
Nú er komin þokkaleg ró á ástandið. líður nú fram á sumar, þá fer ég að
velta því fyrir mér hvort hann sé búinn að yfirgefa svæðið.
Þá er það aðfararnótt 10. júlí 2002 að hann birtist mér í draumi, segir ekkert
en sýnir mér mynd. Hann er enn í sínum gráu skinnklæðum kominn út á flug-
völl og millilandaflugvél stendur álengdar og með honum í för er konan sem
hann var áður búin að sýna mér í draumi. Þetta var líkingamál sem táknaði að
hann væri að tilkynna mér brottför.
Þá voru liðnir 17 mánuðir frá því ég varð hans fyrst var. En ég met það
alltaf við hann að láta mig vita þegar hann fór. Þetta fór eins og að var stefnt í
upphafi og tel ég það góð málalok. Áttu þó eftir að verða betri eins og frá mun
greint síðar.
Nokkru eftir þennan draum fór ég að velta fyrir mér að hann hafði ekki
greint mér frá hvort hann væri alfarinn eða bara að fara í frí.
Nú líða tveir mánuðir, komið er fram í september. Þá dreymir mig að ég sé
staddur við fjárhústóftina, þá allt í einu stendur Grámann hjá mér, er nú ekki
lengur í skinnklæðunum. Nú er viðmótið breytt, hann er orðin mjög vinsam-
legur og segir við mig. „Nú ætla ég að laga á þér axlirnar, svo þegar það er búið
laga ég í þér augun.” Að svo mæltu fór hann á sinn gamla stað í fjárhúskrónni
en ég gekk heim til bæjar. Mér virtist honum líka vistaskiptin vel og hann
væri alfarinn. En hann teldi sig þurfa að launa mér hjálpina með einhverjum
hætti Varð ég ekki var við hann meira að öðru leyti en því að hvort tveggja
gekk þetta eftir.
Þar með lauk samskiptum okkar Grámanns sem ég fullyrði að hafi verið
okkur báðum mjög gagnleg. Hann losnaði úr þessari prísund sem ég tel að svo
ótrúlega margir séu fastir í og komst á rétta braut til betri heimkynna. En ég
losnaði við alla myrkfælni og öðlaðist aukinn skilning á krafti og gildi krist-
innar trúar.