Goðasteinn - 01.09.2013, Síða 180

Goðasteinn - 01.09.2013, Síða 180
178 Goðasteinn 2013 Ásta lagði aldrei illt til nokkurs manns, hvorki í orði né verki, leitaði logandi ljósi að því góða í fari sérhvers manns, sama hvað aðrir sögðu um viðkomandi. Í hennar huga áttu allir menn sínar góðu hliðar og þær hliðar fékk Ásta ætíð að sjá vegna ótrúlegra hæfileika sinna til að laða það góða fram hjá fólki. Ásta var mikil húsmóðir, vandvirk, skipulögð og hreinleg. Hún gekk að öll- um störfum sínum af ósérhlífni, skyldurækni og alúð meðan heilsa og kraftar leyfðu og jafnvel lengur. Hún gekk ekki til hvílu fyrr en öllum verkum var lokið. trúmennska, yfirvegun, þolinmæði og alvara voru áberandi einkenni í hennar fari, á lífsviðhorfi hennar og breytni allri, sömuleiðis gestrisni sem var henni hjartans mál, enda gestagangur mikill í Hvítanesi. Þjónustulund hennar var slík að t.a.m. settist hún sjaldan eða aldrei niður við matarborðið; hún var vakin yfir því að ekkert vantaði eða bæta á ef eitthvað kláraðist. Svo rækilega gætti hún elhússvasksins eftir máltíðir að ekki var vinnandi vegur að komast þar að til að rétta henni hjálparhönd, þótt menn gjarnan vildu; þau verkin voru hennar eins og svo mörg önnur. Ásta var hannyrðakona góð, var oft með ýmislegt á prjónunum eða í sauma- vélinni og liggja eftir hana margar fagrar flíkur frá fyrri tíð. Hún nýtti tímann vel því á meðan aðrir sváfu sat Ásta oft við sauma- eða prjónaskap fram á nætur. Kannski gat hún vakað svona vegna þess hve auðvelt hún átti með að fá sér kríu við og við í hléum. Hún vann talsvert utan heimilis eftir miðjan aldur, t.d. í sláturtíð í djúpadal og eins í Prjónaveri á Hvolsvelli. Ástu í Hvítanesi var svo mýmargt til lífs og lista lagt sem ekki verður tí- undað hér, en vel má geta þess að margan manninn gladdi hún, ekki aðeins með gestrisni sinni og ljúfri framkomu, heldur einnig með stökum sínum, enda prýðilega hagyrt. Ásta Helgadóttir var hlý kona og barngóð. Hver sá sem kynntist henni, hvort heldur sem barn eða fullorðinn, ber henni svo góðan vitnisburð um gæsku og kærleika sem frá henni streymdi, mildi og umhyggju, að menn hreinlega staldra við. Hjá Ástu í Hvítanesi var alltaf pláss fyrir alla þá sem þurftu, sama hvernig í bólið stóð. Ásta hafði að leiðarljósi að elska lífið og samferðafólkið sitt, vona og treysta og leggja sig fram um að gera umhverfi sitt og mannlíf fagurt. Minningarnar um ævi hennar og samvistir eru samofnar birtu ástríkis þar sem hún reyndist ástvinum sínum trúföst og hlý. Ásta lést á hjúkrunarheimilinu lundi 19. desember 2012. Sæmdarhjónin í Hvítanesi, þau Ásta Helgadóttir og Jón M. Jónsson áttu langa samleið sem færði þeim báðum mikla hamingju, þar sem gagnkvæm vinátta, virðing og væntumþykja spann einn órofa ástar- og kærleiksvef. Þau eignuðust fimm fallegar dætur sem eru: Elín f. 1944, gift Sigurði Sigmundssyni, þau eiga
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200

x

Goðasteinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Goðasteinn
https://timarit.is/publication/1974

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.