Jólapósturinn - 01.12.1948, Qupperneq 55

•k k k
JÓLAPÓSTURINN
k k k
Endurminningar um Paganini.
Framhald af bls. 41
ar, fortissimo hans, sem drekkti allri
hljómsveitinni og svo strax á eftir hið
yndislegasta, ljúfasta pianissimo, allt
var þetta óhugsanlegt og óskiljanlegt,
og þessvegna líka ólýsanlegt.
Jafnvel beztu fiðluleikarar Berlínar
hristu höfuð sín og sögðu: „Við skilj-
um þetta ekki. Þetta er meira en mann-
legt. Ef við hefðum ekki heyrt þetta og
séð, mundum við ekki trúa því.“
Mesti músíkdómari Berlínar, Lúðvík
Rellstab, skrifaði þessi aðdáunarorð í
Vossische Zeitung: „Ég hefi heyrt það,
en ég trúi því ekki enn. Menn verða
að vita, að allt sem við höfum heyrt
hingað til um að yfirstíga tæknilega
erfiðleika á hvaða hljóðfæri sem er,
hverfur gersamlega og verður að engu í
samanburði við það sem Paganini gerir.
Maður gat verið undrandi yfir Bern-
hard Romberg, Moscheles, Kalkbrenn-
er, Drouet o. s. frv., en maður hefði
þó getað hugsað sér að geta gert það
sama og jafnast á við þá. En gagnvart
Paganini þrýtur mann allan skilning,
og sumt af því sem hann framkvæmir
er þeim sem þetta ritar fullkomin ráð-
gáta — og honum til hugarhægðar —
það er það einnig hinum leiknustu
fiðlusnillingum. Erfiðleikar, sem fiðlu-
snillingar eru vanir að leggja sérstaka.
Gleðileg jól!
Verzlun Ragnars II. Blöndal h.f.
áherzlu á og sem þeir telja það snildar-
legasta á hljómleikum sínum — slíkir
erfiðleikar verða að engu hjá Paganini,
maður tekur ekki eftir þeim, því að
hann virðist bókstaflega hvíla sig á
þeim.“ Og Rellstab spáði að lokum að
„allir fiðlulöikarar framtíðarinnar
muni verða dvergar samanborið við
þennan risa.“
Meira að segja hinn grófkornótti
Zelter, sem í fyrstu vildi ekki trúa á
list þessa ,,töframanns-sonar“, lét hríf-
ast af Paganini. Hann skrifað Goethe
á þessa leið:
„Paganini er, hvað sem öðru líður, í
hæsta máta fullkominn meistari á
hljóðfæri sitt. Maðurinn er sannarlega
einstæður, hann er fiðla sjálfur. Hver
sem á hann hlustar verður undrandi,
maður hlær, maður skelfur yfir hinum
hættulegu tilraunum hans, því að erfið-
leikarnir dyljast engum. Ekki vantar
heldur þýðleika né hugkvæmni, og
jafnvel það sem er ekki fullkomið er
nýtt og athyglisvert.“
Nokkrum mánuðum seinna heyrði
Goethe fiðlumeistarann spila í Weimar.
Hann segir að leikur hans sé „eins og
vígahnöttur“ „súla af logum og skýj-
um.“
Eftir konsertinn í Berlín skrifaði
Rahel til Varnhagens í Bonn:
„Ég held því fram, að Paganini leiki
betur á einn streng heldur en á alla.
Réttar, örugglegar, hreinna, skemmti-
Gleðileg jól!
Síld & Fiskur.