Jólapósturinn - 01.12.1948, Qupperneq 63

JÓLAPÖSTURINN
•k if
\
en eins og nærri má geta, notfæra kon-
urnar hjá Khasi-unum vald sitt til þess
að láta karla sína vinna. Þær fara eftir
reglunni gömlu — sá sem ekki vill vinna,
á ekki mat að fá. Geri karlar þeirra
ekki svo vel að hlýða, þá geta þeir átt
á hættu, að þeim verði alls ekki skammt-
að í næsta mál, og hver veit nema kon-
an tilkynni honum, að hann geti gert
svo vel og orðið sér úti um annað hús-
næði, því að hún ætli sér ekki framar
að hafa hann — þennan letingja — und-
ir sínu þaki.
Karlmennirnir eru að vísu þingmenn,
eins og fyrr segir, en þar með er ekki
sagt, að þeir geti sett lög að geðþótta
sínum. Að minnsta kosti eru ekki til
neinar sagnir um, að þeir hafi borið
fram frumvarp til laga um, að karlmenn
skyldu vera jafn-réttháir konum. Konu-
ríki hefir verið svo lengi með ættbálki
þessum, að slíkt mundi þykja í frásög-
ur færandi og gott efni í annála eða
þjóðsögur. En þótt Khasi-arnir kunni
margar sögur um ágæti og dyggðir ætt-
móðurinnar, finnst engin saga um nokk-
urn mann, sem reynt hefir að heimta
rétt sinn eða verið karlréttindakarl.
Líf karlanna er þó ekki algerlega gleði
snautt, frekar en kvenna í þeim lönd-
um, þar sem karlmaðurinn er ráðandi.
Aðalskemmtan þeirra er bogskot, og eru
margir þeirra ágætar skyttur. Þeir halda
skotmót við og við og reyna fimi sína.
Eru bogar þeirra gerðir úr tveim bamb-
usstöfum og þess eru mörg dæmi, að
Khasi-ar hafi drepið tígrisdýr með örv-
um sínum, enda eru þær stályddar nú
á dögum.
Khasi-arnir tyggja betelhnetur, eins
og margir Austurlandabúar. Mæla þeir
meira að segja vegalengdir eftir því,
hversu margar hnetur þeir tyggja á
leiðinni.
Ekki er hægt að lýsa þessum ein-
kennilega ættbálki, án þess að láta með
fylgja nokkra lýsingu á landi þeirra,
því að það er einkennilegt, eins og þeir,
sem byggja það. Eins og þegar hefir
verið getið, er land þeirra mjög hálent
og víða eru dalbotnarnir í 4500 feta hæð
yfir sjávarmáli. IJrkomur ei'u þar afar
miklar, svo að varla er til nokkur blett-
ur á jörðunni, þar sem meira rignir.
Rigningarnar eru mestar um miðbik
ársins, frá maí til ágúst. Síðan Bretar
fóru að mæla úrkomuna í landinu, —
en þeir byrjuðu á því fyrir aldamótin,
— hefir mesta mánaðarrigning orðið 178
þuml. eða nærri hálfur fjórði metri.
Þetta var 1 júnímánuði 1934, en þrjá
daga mánaðarins var úrkoman yfir 20
þumlunga (50 sentimetra) og allt upp
í 36 þuml., sem eru um 90 sentimetrar.
Meðalúrkoma ársins er hins vegar 426
þumlungar, en það er talsvert á ellefta
metra, og hefir einu sinni orðið hvorki
meira né minna en 903 þumlungar, en
það er meira en tuttugu og tveir og hálf-
ur metri. Það er dálítil væta!
Gleðileg jól! Gleðileg jól!
Verzlunin Brynja. » - Almennar tryggingar.
61