Skógræktarritið - 15.05.2012, Qupperneq 61

59SKÓGRÆKTARRITIÐ 2012
Ekki dugar að nota ársgamlar bakkaplöntur, held-
ur þurfa þær að vera a.m.k. tveggja ára og kröft-
ugar. Í neyð er ráð að forrækta þær í beði með því
að stinga niður um svart plast og planta svo hnaus-
plöntum eftir 2-3 ár. Þetta er tafsöm aðferð, en
tryggir næstum fullkomna lifun og þrif, einkum ef
lúku af skít er laumað með þegar plantan er komin
á áfangastað. Þá stendur hún af sér næðing og nær
upp úr sinulubba og frosti.
Áburðargjöf; tafla af seinleystum áburði í holuna
sjálfa þar sem plantan situr ein að henni bætir þrif
og lifun.
Þar sem frosthætta er mikil er hvítsitkagreni
(sitkabastarður) vænlegra en hreint sitkagreni. Það
síðarnefnda þolir hinsvegar næðinginn betur.
Grasvexti má halda í skefjum með því að úða
Round-up að hausti. Með heppni flýtir þetta fyrir
trjávexti, en til þess að svo sé þurfa aðstæður að vera
góðar fyrir úðun og tímasetning rétt. Ekki er öruggt
að plöntur skaðist ekki fyrr en undir lok ágústmán-
aðar og ef úðað er mikið seinna verða áhrif á gras-
vöxtinn lítil. Áhrifin eru líka fremur skammvinn.
Kraftmiklar plöntur lifa af vornæðinginn en vaxa
hægt í skjólleysi. Til þess að fá skjól má stinga asp-
arstiklingum í plógstreng með 5-8 metra bili. Best
er að skjólið sé komið áður en greninu er plantað,
en í reynd er greni og ösp oft plantað samtímis eft-
ir að land hefur verið plægt. Jarðvinnslunnar nýt-
ur nefnilega ekki lengi við; grasvöxtur lokar landinu
fljótlega aftur. Ef nægt stiklingaefni er til staðar er
hinsvegar engin ástæða til að kaupa bakkaplöntur
af ösp. Aspargræðlingur í plógstreng sem fær lúku
af áburði nær metershæð á 2-3 árum.
Yndisskógur og timburskógur?
Þótt hið upphaflega markmið hafi verið að rækta
timburskóg á Drumboddsstöðum varð mönnum
snemma ljóst að með litlum tilkostnaði má fegra
skóginn og auka útivistargildi hans. Þetta er t.d.
hægt að gera með því að má út beinar línur skógar-
jaðra, gera þá óreglulega og skreyta með fleiri teg-
undum, m.a. blómstrandi trjám og runnum. Einn-
ig með því að leyfa einstaka rjóðrum að halda sér,
sleppa því t.d. að planta í skjólsæla hvamma sem
henta vel til viðdvalar í gönguferðum. Þá má nota
nýjar tegundir þegar bætt er í eyður.
Yfirleitt er einni tegund plantað í hvern reit, en
þeir þurfa ekki að vera stórir. Stærstir teigar eru með
(hvít)sitkagreni, alaskaösp og stafafuru og er greni
og ösp víða blandað saman. Lerki hefur verið not-
Sama sjónarhorn veturinn 2012.