Skógræktarritið - 15.05.2012, Side 82

SKÓGRÆKTARRITIÐ 201280
á góðum útsýnisstað yfir bænum Saint-Michel-de-
Maurianne til að benda okkur á breytt svipbrigði
skógarins í dalnum til norð-vesturs en hér erum við
komin í norður-Alpa og loftslag er rakara og sval-
ara Atlantshafsloftslag en að baki gætir áhrifa Mið-
jarðarhafsloftlags. Hér var að sjá að lerkið viki mjög
fyrir rauðgreni.
Aðspurðir um einstök kvæmi lerkisins tala fransk-
ir um fjögur kvæmi í Rón Ölpum; norður og suður
Alpa annars vegar og ofan og neðan við 1.600 m hins
vegar. Eingöngu er leyft að nota Alpakvæmi í Ölp-
um en ef rækta skal evrópulerki á láglendi Frakk-
lands er frekar notaður efniviður frá austur-Evrópu
t.d. Slóvakíu. Aðeins er einn skilgreindur fræteigur
evrópulerkis í yfir 1.800 m. Sá staður er í Tignes í
Vanoise þjóðgarðinum en er því miður ónýtur vegna
snjóflóða og því þarf að fá undanþágu til að nota
eitthvað annað svæði til söfnunar á lerki- og sem-
brafurufræi til að nota í „the French-Icelandic for-
estry partnership“. Álitlegur staður væri ef til vill
skíðastaðurinn Valloire við veginn yfir Col du Gali-
bier skarðið skammt sunnan við þorpið Bonnenuit.
André taldi ekki vera erfðafræðilegan mun á lerk-
inu við 1.600 m hæðarmörk –fremur aðrar genatýp-
ur og aðlögun að öðrum spírunartíma.
Í Bramas tókum við upp viðbótarleiðsögumann,
skógarvörðinn Gilbert Suiffet, en stefndum svo til
Lanslevillard ca. 15 km norðaustan við Bramas en
lerkiskógurinn þar er einn af gæðaskógum evrópu-
lerkisins. Lanslevillard þorpið er í dalbotninum í um
1.400 m yfir sjó en skógurinn vex upp snarbrattar
hlíðar upp í um 2.200 m hæð.
Skógarnir þarna voru dæmigerðir hagaskógar þar
til fyrir 50-60 árum en síðan þá hefur beit verið lítil
og mikil breyting átt sér stað í samsetningu skóga
og annars gróðurs. Tegundum hefur fækkað vegna
þéttari skóga og hávaxnari undirgróðurs.
Gilbert fræddi okkur á því að í meðferð skóganna
þarna tækjust mjög á sjónarmið timbur-skógfræð-
inga og vistfræði-skógfræðinga. Stefnan er að hvetja
lerkið til sjálfsáningar á svæðum sem liggja vel við
sól og grenið sem þarna er skal víða víkja smátt og
smátt fyrir nýju greni enda ónothæft til nokkurs
hlutar vegna sprengjubrota úr seinna stríði.
„Vígvöllur“ í hlíðinni norðan við Landslevillard þar sem hagsmunir óstjórnaðra beitarnota og endurheimtar skóglendis
takast á. Í suðurhlíðinni hefur skógurinn þolað álagið betur vegna betri vatnsbúskapar en norðurhlíðin er betur böðuð
sólarljósi og hættari við þurrki. Mynd: SKÞ.