Náttúrufræðingurinn - 1960, Qupperneq 69

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
235
Hámundarlykil, eftir finnanda eða fundarstað. Sennilega
er þessi tegund gömul í landinu. Ólíklegra að grænlenzk jurt hai'i
borizt hingað með vörum.
Ingóljur Daviðsson.
Sjaldgœfar jurtir og ný nöfn.
í þriðja hefti Náttúrufræðingsins 1956 gat ég um nokkra slæð-
inga jurta, sem ég hafði fundið á ýmsum stöðum, sérstaklega í Mos-
fellssveitinni.
Síðan lief ég fundið nokkrar sjaldgæfar jurtir á svipuðum slóð-
um og eru þessar helztar:
Lamium hybridum. Flipatvítönn. Sagt er að sú jurt hafi
fundizt á einum stað hérlendis, í garði einum í Hafnarfirði. Auk
þess fann ég hana sumarið 1957 á eyri úti í Varmá, skammt frá
dælustöðinni. Allmargar plöntur. Seint um haustið kom hlaup í
ána og reif burtu með sér þann litla gióður, sem á eyrinni var.
Barbarea vulgaris. Garðableikja. Hefur árurn saman vax-
ið að Reykjalundi.
Erysimum cheiranthoides. Aronsvendlingur. Hans er
ekki getið í ísl. jurtum, en í Flóru íslands er sagt, að hann sé mjög
sjaldgæfur slæðingur, sem liafi fundizt í Glerárþorpi. Síðast liðið
sumar fann ég að Reykjalundi urn 20 plöntur, en allar smávaxnar,
enda vaxnar upp í slæmum jarðvegi.
Lotus corniculatus. Þyriltunga. Sumarið 1958 fannst ein
planta að Reykjalundi.
Sumarið 1956 fann ég Potentilla norvegia á Reykjalundi og lief-
ur hún dafnað þar vel síðan og aukið kyn sitt. Mér vitanlega liefur
hún ekki áður fundizt á Suðurlandi. Á íslenzku hefur hún verið
nefnd noregsmura. Nafnið er ekki heppilegt. Það er aðeins þýð-
ing á latneska nafninu og getur verið villandi að því leyti, að lítil
líkindi eru til þess, að plantan sé komin frá Noregi hingað til lands.
Jurt þessi vex í graslendi, og vil ég leggja til, að hún verði nefnd
á íslenzku v a 11 m u r a . Hún er náskyld gulmurunni, og fara þá
nöfn þessara tveggja plantna vel saman.
Vel færi á því, að þær jurtir, sem skyldar eru baldursbrá og henni
líkar að því leyti, að jaðarblóm körfunnar hafi hvítar geislakrónur,
beri brár-nafnið tengt einhverri norrænni gyðju. Bryddað hefur á