Morgunn - 01.06.1946, Blaðsíða 24

14
MORGUNN
aðstoðar minnar leita, setjast í þægilegan hægindastól og
segi þeim að láta fara svo vel um sig, sem þeim sé unnt.
Þetta er mjög þýðingarmikið. öll óþægindatilfinning veld-
ur truflunum í hugsanastarfseminni, en reikul og hvarfl-
andi hugsun torveldar mjög árangur og getur eyðilagt
allt. Þegar hann er seztur, byrja ég að telja ofur hægt og
rólega, bið hann að opna augun og loka þeim á víxl, er ég
nefni tölurnar. Þetta hefui’ reynzt mér mjög hentug að-
ferð til að skapa kyrrð í huga sjúklingsins og koma hon-
um til að hugsa ekki um annað en það, sem verið er að
gera. Vel má vera að hugsunin um hið óvenjulega eða
rangar hugmyndir hans um dáleiðsluna kunni að valda
því, að hann sofnar ekki í fyrsta skiptið, annað eða þriðja,
sem þetta er reynt, en þeir eru fáir, sem ekki sofna við
fjórðu tilraunina. Hægt og rólega færist friður yfir þá
og ró, augun fara að opnast seint og syfjulega unz þeir
hætta að opna þau. Þeir eru fallnir í svefn. Þá hætti ég
að telja og þrýsti hugsuninni um að þeir sofi yfir í vitund
þeirra og ræði við undirvitund hins sofandi manns, er
hlýðir á ráð þau, sem ég gef honum. Þetta er allt svo blátt
áfram og einfalt, en jafnframt dásamlegt. Margt af því,
er veldur mönnunum ósegjanlegri þjáningu og kvöl, má
lækna til hlítar með þessum aðferður. Hvers konar tauga-
veiklun og áföll, er valda skyndilegri líffæralömun, er unnt
að lækna, aðeins fáist sjúklingurinn til að láta dáleiða sig.
Það er ekkert dularfullt eða töfrakennt við þetta. Hér er
aðeins um líffræðilega staðreynd að ræða, hæfileika, sem
réttilega má nefna guðdómlega náðargjöf, er vér allir
hljótum að veganesti við upphaf jarðneskrar vegferðar.
En svo fyrirferðarmikil er heimskan og hleypidómarnir í
hugum mannanna, að farið er niðrandi orðum um þessa
hæfileika og þeir sakaðir um svik, pretti og óhlutvendni,
er beina athygli samtíðar sinnar að þeim og hagnýtingu
þeirra.
Með þessum aðferðum hafa blindir hlotið sýn, lömun
læknast, málhelti batnað og taugaþreyta horfið. Komið