Morgunn - 01.06.1946, Blaðsíða 17

MORGUNN
7
ræða, en slík fyrirbrigði eru næsta algeng og rammlega
sönnuð. Kunningi minn einn í South End, efnafræðingur
að atvinnu, gengur tíðum í svefni. Hann sagði mér, að
eina nóttina, er hann var sofandi, hafi hann farið á fætur
án þess að vakna, gengið að skrifborðinu, tekið pappír,
blek og penna og skrifað sex viðskiptabréf, lagt þau í um-
slög, skrifað utan á þau, frimerkt þau og sennilega farið
með þau á pósthúsið, ef ekki hefði verið rigning. Hann
hafði enga hugmynd um, að hann hefði gert þetta um
nóttina, er hann vaknaði um morguninn. Það var kona
hans, er sagði honum frá þessu, hún hafði fylgt honum
eftir og fylgzt með athöfnum hans og hreyfingum, án
þess að gera hina minnstu tilraun til þess að vekja hann,
enda hafði hún fengið nóg af því, er hún gerði það eitt
sinn áður. Hún reyndi þá til að vekja hann af svefngöngu-
ástandinu, en þá brást hann svo við tiltektum hennar, að
hann réðist að henni og hafði nær kyrkt hana til bana áð-
ur en hann vaknaði og gat gert sér ljóst, hvað hann hafð-
ist að. Um morguninn, þegar hann vaknaði, opnaði hann
bréfin, sem hann hafði ritað í svefngönguástandinu. Allt
var í röð og reglu, hann hafði beðið um réttar vörur og
skrifað viðeigandi verzlunum pantanir sínar, og var frá
öllu þessu gengið eins og hann myndi hafa gert í vökunni.
Ekki höfðu nú skilningarvitin fimm stjórnað verkum
hans að þessu sinni. Hann hafði enga hugmynd um það,
er hann vaknaði að morgni, hvað hann hafði gert í svefn-
gönguástandinu. Heilinn, eða hin skynjandi heilavitund,
eins og þetta myndi orðað, sýnist ekkert hafa um þetta
vitað, verið óvirk. Hvað er það þá, sem stjórnaði þessum
verknaði hans? Ég hefi hvað eftir annað komizt að raun
um þið við rannsóknir mínar, þegar karl eða kona hvílir
í dásvefni, og dagvitundin er óvirk og skilningarvitin sömu-
leiðis, að þá kemur fram hæfileiki hjá hinum sofandi
persónum, hæfileiki til að sjá og skynja hluti, ekki aðeins
í herberginu, sem tilraimin er gerð í, heldur og hluti í
óákveðinni f jarlægð, en að þessu verður nánara vikið síðar.