Morgunn - 01.06.1946, Blaðsíða 54

44
MORGUNN
og e. t. v. ekki sá heldur, sem hann er að lýsa fyrir, haft
nokkra hugmynd um framliðna manninn, sem hann er að
lýsa, hljótum vér að viðurkenna, að hér sé um sams konar
fyrirbrigði að ræða og hinar fornu frásagnir greina frá,
þótt þær séu miklu verr vottfestar. Eins og rannsóknirnar
á rústum hinnar fornu Trjóuborgar sýna, eru hinar fornu
heimildir miklu sannorðari í bókstaflegum skilningi, en
menn hafa haldið. Nú er engin ástæða til þess lengur, að
efa hinar fornu frásagnir um birtingar engla, sem sennilega
hafa verið góðir menn, framliðnir, sem komnir voru til
bjartari tilverustaða. Sú staðreynd, að hinu skyggna, og
einnig stundum með sannfærandi hætti hinu óskyggna,
auga birtist misjafnlega mikill góðleikur með misjafnlega
sterku Ijósmagni, er nú að ná allsherjarviðurkenning af
nútímareynslu.
Að því er stjórnandi miðilsins fræga, Stainton Moses,
staðhæfði, er þróunin, sem hið skyggna auga skynjar sem
misjafnlega bjart ljós, í því fólgin, að takmarkanir og ófull-
komleiki smáhverfur, unz persónuleikinn er orðinn mjög
ólíkur því, sem vér köllum persónuleika, og í raun og veru
fjarlægur öllu því, sem vér getum gripið með skilningi
vorum. Það er staðhæft í sambandinu hjá Stainton Moses,
að þessi frægi stjórnandi hans, sem nefndur var Imperator,
væri í rauninni miklu fremur „áhrif“ en persónuleiki, eins
og hann var í starfi sínu á jarðneska sviðinu, svo háum
þroska hafði hann náð. Vera má, að „Paradiso“ Dantes
geymi mesta sannleikann, sem enn hefur verið sagður um
þessi efni, þótt enn sé ofar skilningi vorum.
Til þess að gera sér grein fyrir því, hvernig sálin nær
þessum þroska stig af stigi, hafa sumir spíritistar og flest-
ir guðspekinemar aðhyllzt kenninguna um sjö svið, og
jafnvel reynt að afmarka legu þeirra í rúminu, himin-
geiminum. En spíritisminn hefur horfið meira og meira
að því ráði, að forðast of nákvæmar skýringar á þessum
efnum. Heimildin er svo traust, sem vér höfum að því
að „í húsi föðurins séu mörg híbýli", en það er naumast