Morgunn - 01.06.1946, Blaðsíða 37

MÓRGtrNN 27
inn. Hann gaf fljótt hljóð frá sér og var lagður í rúm
gegnt móður sinni.
Þennan dag hafði veðrið verið mjög gott og margt fólk
komið á heimilið. Þegar komin var kyrrð á, datt mér í
hug að eiginlega hefði ég ekki litið á barnið vegna anna
minna við að hugsa um móður þess og fleira. Mig langaði
líka til að signa það áður en ég færi að hátta. En þegar
ég krýp við rúmstokk þess og fletti ofan af litla andlitinu
Þá þekki ég, að þarna er sama barnið og það, sem ég hélt
ú í draumnum. Ég stóð í skyndi upp og breiddi yfir barnið.
Enginn hafði orðið var við þetta, móðirin svaf, en ljós-
móðirin sat við rúmstokkinn og las í bók.
Ég fór inn til mín og fann að mér var brugðið, enda var
óg náföl, er ég leit í spegilinn.
Fór ég því næst út og signdi mig, því út hafði ég ekki
farið fyrr um daginn. Úti í smíðahúsi hitti ég mann, sem
ég vildi hafa tal af. Hann var þar að gera við amboð. Finn-
Ur hann strax, að ég er ekki í sem léttustu skapi og innir
hann mig eftir, hvað valdi því. Segi ég honum þá draum-
lnn, sem mig hafði dreymt og bæti því við, að þarna sé
barnið, sem ég hafi haldið á í svefninum.
Nú er ekki að orðlengja það, en eftir 12 sólarhringa var
ég með þetta barn í höndunum meðan það háði dauða-
striðið. Þannig sönnuðust orð ókunna mannsins í draumi
uiínum: Móðirin lifði, drengurinn dó.
Fjarlægðir aðskilja þau ekki.
Brezkum rithöfundum um sálræn efni berast stöðugt
hréf frá fólki, sem les bækur þeirra, hefur sjálft orðið fyr-
lr merkilegri sálrænni reynslu og gefur leyfi til, að hún
sé birt. Morgunn hefur þráfaldlega óskað hins sama af