Morgunn - 01.06.1946, Blaðsíða 68
58
MORGUNN
vellíðunar-brosi“, en þegar hún sér hann síðast, er hann
glæsilegur ásýndum, uppmáluð hreystin og hamingjan,
reiðubúinn til starfa og þroska, en það er táknað með ferða-
töskunni og teppinu, sem hann heldur á, og hún vaknar
með „óminn af þessum hamingjusama hlátri“ hans í eyr-
um sér. Þetta er allt í fyllsta samræmi við þá þekking á
þessum efnum, sem vér höfum fengið annarsstaðar frá,
og það er mikils virði, að fá þessa staðfesting frá konu,
sem ekki er miðill í venjulegum skilningi þess orðs og hef-
ur enga þekking á því, sem viðurkennt er af spíritistunum
sem staðreyndir. Mig langar til að bæta því við, að frú
Guthrie hefur sagt mér, að hún sé hreinræktaður Kelti að
ætt, og sama sé að segja um Stuart. Þetta kann að vera
athyglisvert atriði, því að vissulega sýnist svo, sem and-
leg bygging Keltanna sé opnari fyrir sálrænni reynslu en
hin þunga andlega bygging Engil-Saxanna, en Engil-Saxi
er ég sjálfur.
*
Það virðist svo, sem frú Guthrie hafi einnig hæfileika
til þess, að hin svonefndu líkamlegu fyrirbrigði geti gerzt
í návist hennar. Ég tilfæri hér ummæli úr bréfi frá henni,
sem ég hefi síðar fengið en það, sem áður getur. Eftir að
hún hefur talað um skrifborð, sem í voru nokkur af bréf-
um Stuarts herforingja, segir hún:
„.. . Það virðist ómögulegt að hemja síðasta bréfið, sem
hann skrifaði mér, og það bréf skrifaði hann daginn, sem
%
hann særðist, kyrrt í hólfi sínu í skrifborðinu með hinum
bréfunum. Einu sinni í sumar, þegar ég fór í skrifborðið,
brá mér í brún. Það var ekki nóg með það, að bréfið væri
horfið úr hólfinu, sem ég hafði látið það í, en umslagið var
komið út í hitt hornið í skrifborðinu, bréfið sjálft, sem var
tvær arkir, var kyrfilega lagt undir það, og tvær litlar vasa-
bækur, sem aldrei höfðu verið hreyfðar úr hólfum sínum,
voru kyrfilega lagðar önnur ofan á hina, á hitt hornið í
þerripappírs-„möppunni“ minni. Skrifborðinu er alltaf lok-
að, lykil hefur enginn nema ég sjálf.