Félagsbréf - 01.05.1959, Page 15

GUÐMUNDUR FRÍMANN
TVÖ
ÁSTARLJÓÐ
DKAUMUR UIVDIR IIAUSTSTJÖRNUM
Hljóðlega veifar húmið væng.
Hjá þér einn eg vaki.
í sefinu eg bý þér brúðarsæng,
bægi vindum frá þér,
svo að þig ekki saki.
Síðan hátta eg hjá þér
undir hauststjarna þaki.
Blómin við engjabústað þinn
bera þér angan sína.
Lækurinn flúðasönginn sinn
syngur lágum rómi
rétt við rekkju þína.
Streymir stjarnaljómi
um stúlkuna mína.
f sefinu mjúka sefur þú,
svæfð af lækjarniði.
Vafið um háls mér hefur þú
handleggjunum þínum,
eins og vafningsviði.
Sál mín fyllist sýnum
og sólnæturfriði----