Félagsbréf - 01.05.1959, Síða 32

GUÐMUNDUR DANÍELSSON
SKÁLD A FUNDI
Þeir höfðu lialdið fundina reglulega allt haustið, annan hvern laug-
ardag, oftast lieima hjá Alexej Krestanoff formanni félagsins, og þá
veitti frú Krestanoff ævinlega te og sætabrauð klukkan ellefu til tólf,
en af því Ivan Steplianovich hafði einnig miklar mætur á gestum og
leigði auk þess óvenju rúmgóða stofu var einstaka fundur haldinn
heima hjá honum, og þá í fundarlok drukkið öl á kostnað liúsbónd-
ans, sem var einlileypur maður og á föstum launum lijá ríkinu fyrir
kennslustörf í gagnfræðaskóla. Hann var barnabóka liöfundur og orð-
inn þjóðfrægur.
Þetta var í lok nóvembermánaðar árið 1933 og frú Krestanoff liafði
á síðasta fundi látið á sér skilja að svo kynni að fara að liún yrði að
gefa félaga Stephanovich eftir næsta bókmenntakvöld, vegna þess hún
yrði sjálf að mæta á samkomu í Menningarfélagi kvenna annan laug-
ardag klukkan níu.
„Jæja, það kostar mig alltaf tuttugu flöskur af öli“, sagði Ivan Step-
hanoivich brosandi, svo allur efri tanngarðurinn kom í ljós. En þar
með var þetta ákveðið: næsti fundur skyldi lialdinn hjá félaga Step-
hanovich laugardaginn þann 29.
„Fínt, vinir mínir“, livíslaði frúin, „ég verð hjá ykkur í anda“.
Fundarefnið hafði þegar verið ákveðið og frummælendur valdir.
Félagi Stanislás Stanza liafði tekið að sér að gagnrýna nýútkomna 1 jóða-
bók Gromikos Daniloffs, sem nefndist „Ég lieilsa“. Það var fyrsta hók
höfundarins og liafði fengið hrós í tveimur eða þremur dagblöðum.
Daniloff var þar sagður expressionisti og kenndaskáld og í sumuni
kvæðum sínum undir álirifum frá Heini, sem hann sjálfur taldi frekar
lof en last.
Þá hafði ljóðskáldið Jósef Mirov samið sína fyrstu smásögu og átti
liami að lesa hana upp, en síðan skyldi taka söguna til athugunar í
frjálsum umræðum. Krestanoff einn hafði lesið liandritið og þó hann
vildi fátt segja fyrirfram um söguna, leyndi það sér ekki að hann var