Félagsbréf - 01.05.1959, Qupperneq 45

FÉLAGSBRÉF
43
mig liér með úr þessum félagsskap, — maðurinn er alltaf einn.“ Hann
reis á fætur, og það varð ekki ráðið livort geiflan um stóran munn
hans stafaði frá niðurbældum lilátri, megnum viðbjóði eða djúpum
sársauka, en fannirnar í gulum liárlubba hans voru hlánaðar núna,
er hann livarf út um dymar á eftir trésmiðnum.
Þögn í stofu skáldanna, —- hvað var að gerast hér? Unz allt í einu
að Krestanoff reis á fætur.
„Fundinum er slitið“, sagði liaim. „Sá næsti verður heima lijá mér
eftir hálfan mánuð. Við endurskipuleggjum félagið og fáum nýja menn
inn.“
Þeir risu allir á fætur og bjuggust til að fara.
G. Sigurdson sló glaðlega á öxl ritstjórans og sagði:
„Því segi ég það: það er erfitt að stjórna skáldum, frændi!“
„Það verður að gera það samt“, svaraði Krestanoff veikróma. „Það
skáld, sem ekki þolir gagnrýni okkar og víkur undan merki Nýrrar
kynslóðar, hættir þar með að vera skáld.“
Amcrlkaninn og Rússinn
Ameríkumaðurinn Art Buchwald skýrir í síðustu bók sinni More Caviar frá
e*tirfarandi samtali í Lenin-safni Byltingarinnar:
»Þið höfðuð byltingu og þið stofnuðuð safn, sem þið helguðuð lienni. Hvers
Vegua létuð þið Ungverja ekki fá sitt safn líka?“ spurði ég.
’Það var ekki bylting", svaraði leiðsögumaðurinn gramur. „Það var gagnbylting“.
»Hver er munurinn á byltingu og gagn-byltingu?“
»Bylting er það, þegar bændur og verkamenn gera uppreisn gegn landeigendum
°g kapitalistum", sagði hann. „Gagn-bylting er hins vegar, þegar landeigendur og
apttalistarnir gera uppreisn gegn verkamönnum og bændum“.
Þessi tegund gamansemi á bersýnilega ekki vinsældum að fagna bjá sovétskum
gagnrýnendum, sbr. Literaturnaya Gazeta (21. okt. 1958):
»Orpheusar“ binnar borgaralegu blaðamennsku meta ekki milcils niðurgöngu til
'ttis. Eyntd og beiskja hinna vinnandi slétta veita ckki liinum „vel-launuðu „hörp-
Uni þeirra neinn innblástur. En þeir eru mjög fúsir til að lýsa paradis hinna
auðugu, með æstum, háværum og fagnaðarfullum hrópum .... Einn af þessuni
” rr)lleusum“ er Art Buchwald, Ameríkumaður sem búsettur er í Frakklandi og
11 ar fyrir vel-þekkt amerísk blöð og tímarit. Buchwpld dvaldi nýlega nokkrar
■kur á Lote d’Azur, á vegum liins borgaralega Parísártímarits, Paris Matcb. Sem
atangm- af þessari ferð sinni, birti hann röð ritgerða sem mestmegnis voru borgara-
eSt slúóur og ómerkilegar skrýtlur