Morgunblaðið - 13.03.1979, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. MARZ 1979
13
„Ekkert annað að gera
en st okka kerfið upp”
Á fullri ferö í fiskvinnslunni.
Ægir staldraði við vegna sjúkraflutninga.
Gyða, ein af gyöjunum
talsvert vandamál. Eg tel að við
þurfum ekki að búa við þetta og
það er reyndar furðulegt hvað við
höfum sýnt mikla þolinmæði í 10
ár. Til þess að bjargast eins og
hægt er höfum við orðið að fara út
í það t.d. að frysta mjólkina Ég á
alltaf 6—8 lítra af frystri mjólk
sem ég get notað í bakstur og slíkt
þótt hún sé ekki skemmtileg til
drykkjar. Það mun vera talsvert
betra ástand í mjólkurmálum á
Grænlandi en hér hjá okkur þótt
það þyki líklega furðulegt, því
nágrannar okkar hérna handan
við sundið fá mjólk reglulega allt
árið, G-mjólkina svokölluðu. Hing-
að kemur hún stundum og stendur
ekkert við.
Mér finnst það algjör óþarfi að
vera að gargast í bændum vegna
offramleiðslu þegar það er svo
langt frá því að maður fái nóg af
þessum afurðum.
Nei, þetta er orðið þreytandi og
það hlýtur að vera hægt að bæta
þetta. Fyrir utan áralangt þjón-
ustuleysi í þessum efnum þá
svekkir það sérstaklega á tyllidög-
um að fá ekki t.d. rjóma. Við
fengum t.d. engan rjóma í Góu-
kaffinu og á bolludaginn var eng-
inn rjómi. Það kemur eðlilega
fyrir að mjólkurafurðir komast
ekki hingað vegna veðurs og við
teljum slík frávik eðlileg, en allt
þar á milli getur verið mun betra.
Þorri
húsmœðra
á Flateyri
og
Súganda-
fírði
mótmœUr
mjólkur-
vöru-
skorti
Oft er okkur skömmtuð mjólkin,
14 pottur á mann eða pottur á
fjölskyldu og svona hefur þetta
verið í mörg ár, allt of erfitt að fá
mjólk og stundum er hún eins og
undanrenna. Ég er alin upp í sveit
og fjandinn hafi það að hún
mamma hefði gefið okkur svona
mjólk út í kaffi. Þetta kerfi sem
við búum við er anzi böngulegt og
úr því að það gengur ekki er ekkert
að gera annað en stokka það upp.
Konur hér tóku því sérlega vel að
skrifa upp á þennan lista, enda um
vandamál að ræða sem varðar allt
plássið mjög alvarlega."
„Minnir á
skömmtunar-
tíma“
„Fólki stórbrá í kavpfélaginu í
gær þegar það sá jógúrt og aðrar
sjaldséðar vörur á boðstólum, skyr
og jafnvel bláberjaskyr," sagði
Gunnhildur Ólafsdóttir. „Og það
voru til mjólkurvörur allan daginn
og á götunum kölluðu konur sín á
milli að það væri komin jógúrt.
Slíkt telst til tíðinda hér.
Ástandið í mjólkurmálunum hér
er oft þannig, að það minnir mann
á skömmtunartímabilið hér áður
fyrr. Þá var ég við búðarstörf og
þetta er stundum sama sagan.
Fyrir 11 árum hættu bændurnir
hér að koma með mjólkina heim til
okkar í brúsunum, en þá fékk
maður 20 lítra brúsa með nýrri
mjólk tvisvar í viku. Þegar þessu
var breytt samkvæmt vonum um
hagkvæmari vinnubrögð fór þetta
hins vegar að versna því síðan
farið var að skammta okkur
mjólkurvörur frá ísafirði hefur
þetta verið vandræðaástand allan
þennan tíma. Hér áður fyrr voru
menn að vísu ekki sammála um
mjólkina og gæði hennar, því
hverjum fannst sinn bóndi beztur,
en allir undu glaðir við sitt og
fengu sína nýmjólk sem var alla-
vega ekki glær eða blá eins og nú
tíðkast stundum, þá fengum við
alvöru mjólk með miklum rjóma
ofan á. Nú gengur þetta allt sikk,
sakk, skyr á mánudögum en ekki
rjómi, og þegar við sjáum rjóma
hættir okkur til að hamstra hann
til frystingar, því það er ágætt að
þeyta frystan rjóma. Oft eru þetta
reddingar, því ef kunningjakonuna
vantar rjóma þá er leitað til
grannkonunnar og það er tekið úr
kistunni upp á sam þar til sú
upplifun verður að sjá rjóma næst
á boðstólum í búðinni.
Ég hef orðið að senda eftir
rjóma í Reykjavík fyrir hátíðar.
Til dæmis gleymdi ég að panta
rjóma í Kaupfélaginu í nóvember
fyrir síðustu jól og þegar ég spurði
hvort ég gæti fengið rjóma þótt ég
væri ekki á listanum var það af og
frá. Síðar var mér boðinn einn
lítri, en afþakkaði þar sem ég var
búin að gera ráðstafanir í Reykja-
vík.
Stundum þurfa fjölskyldur hér
að senda eftir mjólk til Isafjarðar,
en slíkt er sérstaklega gert af ferð
fellur til, því þar er alltaf til nóg af
mjólk.
Oft er líka verið að selja hér
gamla mjólk, jafnvel þótt ný mjólk
sé komin. Það kom fyrir í sumar
þegar togarinn var að taka mjólk
til 10 daga veiðiferðar að keyrt var
um borð mjólk frá vikunni áður og
þegar sjómenn kvörtuðu var þeim
sagt að þeir gætu þá sótt mjólkina
sjálfir til ísafjarðar og það gerðu
þeir. Oft þurfa húsmæður hér að
skila aftur mjólk og þá er henni
hellt niður fyrir framan kaupand-
ann.
Þessi mjólkurskortur skiptir ■
mig persónulega ekki máli, því ég
þarf ekki lífsnauðsynlega mjólk,
en þetta er hrikalegt hjá fólki sem
er með mörg börn og það tíðkast
ekki hér að setja kók á pelann hjá
börnunum.
Þolinmæði húsmæðra hér er á
þrotum og þar sem þetta þjónustu-
kerfi skilar ekki árangri þarf að
lagfæra það án tafar, nóg er komið
af svo góðu.“