Morgunblaðið - 13.03.1979, Blaðsíða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. MARZ 1979
+
PALL SIGURDSSON
tyrrum bóndi aö Árkvörn í Fljótshlíð, lést aö Hrafnistu 9. marz.
F.h. vandamanna.
Sigfú* Siguröason.
+
Móöir okkar
MAGNEA Þ. ODDFRÍDSDÓTTIR,
Stórageröi 3,
lést á Landspítalanum 11. marz.
Louise Landry
Friörik L. Baldvinsson.
Í
SIGURÐUR B. MAGNUSSON,
verkfrssöingur,
Braeöraborgarstíg 47,
lést í Borgarspítalanum 11. marz.
F.h. aöstandenda.
Ólöf Óskarsdóttir.
+
Maöurinn minn og faöir okkar,
KARL JÓHANN JÓNSSON,
Meöalholtí 2,
lést á Landspítalanum mánudaginn 12. marz.
Þorgerður Magnúsdóttir,
og börn.
+ Utför eiginmanns míns, fööur og sonar
INGVARS STEFANS KRISTJÁNSSONAR,
Safamýri 29,
fer fram fra Fossvogskirkju miövikudaginn 14. marz n.k. kl. 13.30.
Aðalheióur Björnsdóttir,
Brynjar Stefánsson, Ingvar Stefánsson,
Reynir Stefánsson, Guðbjörg Guöjónsdóttir.
+
Faöir okkar
GUNNAR GUNNARSSON
Eskihlíó 11
er andaöist 3. marz verður jarösunginn frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 13.
marz kl. 13.30.
Börn hins látna.
+
Utför
MÁLFRÍÐAR TULINIUS,
Framnesvegi 30,
fer fram frá Dómkirkjunni, miövikudaginn 14. marz kl. 10.30.
Rafn Ragnarsson,
Hrefna Hektorsdóttir,
Guörún Arnalds,
Hrafn Tulinius.
+
Hjartkær móöir mín og tengdamóöir okkar,
ÞÓREY JÓNSDÓTTIR,
veröur jarösungin miövikudaginn 14. marz kl. 10.30 frá Fossvogskirkju. Blóm
vinsamlegast afbeöin.
Guöbjörg Jónsdótfir,
Einar Eyjólfsaon, Gunnar G. Einarsson.
+
Bálför elskulegrar móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu
ÓLAFÍU KRISTJÁNSDÓTTUR,
Noröurbrún 1,
er lést 3. marz fer fram frá Fossvogskirkju miövikudaginn 14. marz kl. 16.30.
Alda Sigurjónadóttir, Tryggvi Gislaaon,
Lilja Sigurjónadóttir, Gústaf Símonarson,
Siguröur S. Westpool, Robert Westpool,
Eövarö Sigurjónaaon, Margrét Ragnarsdóttír,
barnabörn og barnabarnabörn.
Einar Vésteinn Val-
garðsson -Minning
Fæddur 26. júní 1973
Dáinn 3. mars 1979
Elskulegur vinur og frændi,
Einar Vésteinn, var kvaddur í gær
frá Dómkirkjunni í Reykjavík.
Hann var ekki hár í loftinu, hann
Nenni, né hafði afrekað margt sem
færast skyldi í annála þjóðarinn-
ar. En þó skilur hann ungur eftir
sig spor sem mörgum eldri hefði
ekki verið unnt að marka. Aðeins
tæp sex ár hér og samt duldist
engum sem kynntist honum hvílík-
ir hæfileikar og gáfur bjuggu
innra með þessum unga manni.
Enn skapa þær mönnum aldur
og örlög, systurnar þrjár, Urður,
Verðandi og Sku'ld. Enn kveða þær
upp dóma, krefjast óbærilegra
fórna ofar mannlegum skilningi,
einkum þá er ungum börnum er
gert að deyja. Og þegar maður veit
« ... ófullt
og opið standa
sonar skarð ...“
verður hverjum „tregt tungu að
hræra", eins og Agli forðum.
Dauðanum fylgir ætíð sorg, en
dauði fagurs og heilbrigðs barns
nístir þó hvað sárast. Slíkur missir
virðist svo miskunnarlaus og
óskiljanlegur, að benjar hans
verða stundum seint græddar. Þá
spyr hinn eftirlifandi faðir og
móðir sig ef til vill sömu spurning-
ar og Steinn Steinarr:
„hvort er eg heldur hann,
sem eftir lifir,
eða hinn, sem dó?“
hefur vinátta þeirra og gestrisni
aldrei brugðist. Tónlist og bók-
menntir hafa skipað öndvegi í röð
hugðarefna þeirra og verið sá
grundvöllur ásamt innilegu ástríki
sem uppeldi barna þeirra hefur
miðast við. Góðvild, fróðleiksfýsn
og iðkun fagurra lista hefur verið
einkennandi fyrir heimilislíf
þeirra og markað djúp spor í
skapgerð barnanna. Nenni litli var
gæddur miklum eðlisgáfum sem
fengu að þroskast og hlúð var að
við hinar ákjósanlegustu aðstæður
og skal því engan undra hve hann
virtist bráðger umfram önnur
börn á hans aldri. Hvað sem hann
fékkst við vann hann af ákefð
eldhugans og þeir sem fylgdust
með sáu þar sannkallað karlmenni
þótt í stuttum buxum væri.
Þær stundir sem við Nenni
höfum deilt saman um ævina eru
ekki margar, en þær líða þó ekki
úr minni, eru ekki horfnar. Ein-
hver sagði: „Time is eternally
present", þ.e. allt sem gerst hefur
á einhverjum stað, er þar ennþá.
Og hver þekkir ekki þá tilfinningu
að upplifa aftur löngu liðinn at-
burð er hann kemur til sama
staðar síðar? Því veit ég að Nenni
mun lifa hvar sem hann var eða
fór, með og í foreldrum sínum og
systur, afa og ömmu og öllum sem
hann þekktu. Litlir fingur munu
eftir sem áður renna yfir landa-
kortið, glaðvær hlátur hans og
söngur enduróma og bregða birtu í
döpur augu.
Við erum þakklát fyrir þær
stundir sem við höfum átt með
Einari Vésteini og fjölskyldu hans.
Það eru hlýjar minningar um
góðan dreng.
Valgarð Runólfsson
jr
Minning — Olafur
Marel Olafsson
Enginn má sköpum renna, eng-
inn fær flúið örlög sín. Það vissi
Vésteinn Vésteinsson forðum er
hann mælti: „Nú falla vötn öll til
Dýrafjarðar." Og er fundum hans
og Grásíðu bar saman, mælti hann
aðeins: „Hneit þar“. Það urðu hans
síðustu orð.
í dag er mörg Grásíðan á ferli í
hinni óvægnu og tillitslausu um-
ferð á hraðbrautum mannlífsins
og margur góður drengur hefur
mætt þar örlögum sínum á óvænt-
an og sviplegan hátt. Slík urðu
örlög Einars Vésteins.
Það féll í hlut fóstbróður Vé-
steins Vésteinssonar að halda
merki hans á loft að kröfu þeirra
tíma. Eins fellur það í hlut okkar
sem enn dveljum hér áfram um
stund að reynast sannir fóstbræð-
ur Einars Vésteins og halda merki
hans á loft. Það gerum við best
með markvísu starfi í anda góð-
vildar, líknar og vísinda, þess sem
ég er sannfærður um að hefði
orðið hlutskipti hans og ævistarf.
Á liðnum árum hefur ferðalöng-
um frá Hveragerði oft þótt gott að
sækja heim þau hjón Katrínu og
Valgarð og eiga með þeim gleði-
stundir á heimili þeirra í London.
Stundum komu þessir ferðamenn
beint að heiman, stundum frá
Tours eða París, stundum gerðu
þeir boð á undan sér, í annan tíma
komu þeir að óvörum. En hvernig
sem á hefur staðið fyrir þeim
hjónum í erfiðu námi og starfi,
Fæddur 27. október 1972
Dáinn 5. marz 1979.
Hvað er til dásamlegra en að
fylgjast með uppvexti og þroska
lítils barns. Fá að njóta samvista
við það og taka þátt í því sem er að
gerast í þess hugarheimi. Fyrstu
æviárin líða í leik og starfi og
kemur þá ótrúlega fljótt í ljós
hvað í barninu býr.
Við þökkum Guði fyrir að hafa
gefið okkur tækifæri til þess að
njóta jafn náinna samskipta við
Óla Marel og raun varð á. Þessi
drengur geislaði af gleði og krafti
og var alltaf bjart á okkar heimili
er hann kom til okkar. Stundum
fékk hann að gista hjá okkur eina
nótt, þá spurði hann oft hvort
englarnir kæmu ekki núna þegar
hann var búinn að fara með
bænirnar ásamt frænda sínum og
vini en þeir voru yfirleitt
óaðskiljanlegir.
Óli Marel var ákveðinn í því að
verða íþróttamaður. Hann lék sér
með boltann öllum stundum og
mætti á fótboltaæfingar með eldri
drengjum og fékk þá að taka þátt í
leik þeirra. Þetta var honum afar
mikils virði. Eitt sinn er hann kom
til okkar var honum mikið niðri
fyrir. Vitið þið bara hvað skeði. Eg
var að missa tönn. Þetta var tákn
þess að hann var að verða stór og
færi nú brátt að fá fullorðins-
tennur.
í síðustu viku fékk hann sent
umferðarverkefni, það síðasta sem
börnin fá frá Umferðarskólanum.
Verkefni þetta er umferðarpróf.
Ef barnið fer rétt að á að líma
stjörnu á dagatal, sem verkefninu
fylgir, síðan fá börnin viður-
kenningu. Óli litli bað mig um að
fá að fara í sendiferð fyrir mig og
átti ég að fylgjast með því að hann
færi nú alveg eftir umferðarregl-
unum. Hann ætlaði svo að líma
stjörnu á verkefnið sitt þegar heim
kæmi. Þrem dögum síðar var hann
allur.
Þegar lítill drengur með lífið
framundan hverfur svo sviplega af
sjónarsviðinu þá vaknar spurning-
in um það hver sé tilgangurinn.
Við trúum því að honum sé ætlað
annað hlutverk á æðra tilverustigi.
og óskum honum góðrar heim-
komu og hlökkum til endurfund-
anna þegar stund okkar kemur.
Megi algóður Guð gefa foreldr-
um, litlu systurinni og öðrum
ástvinum styrk í þungum harmi.
Hafðu frændi minn þökk fyrir
allt og allt.
Ásdís Sigurðardóttir.
ATIIYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein. sem birtast á í
miðvikudagsblaði. að berast í
síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og
með góðu linubili.
+
Maöurinn minn, faöir okkar og tengdafaöir,
HENDRIK EINAR EINARSSON,
veröur jarösunginn frá Fíladelfíukirkjunni Hátúni 2, miövikudaginn 14. marz kl.
15. Þeir sem vildu minnast hans er bent á Kristniboðssjóð Fíladelfíusafnaöar-
ins.
Agúata Gísladóttir,
börn og tangdabðrn.
+
Sonur okkar,
STEFÁN BALDURSSON,
Tómaaarhaga 22,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 15. marz kl. 13.30.
Baldur Jónsson, Guörún Stefánsdóttir.