Morgunblaðið - 17.06.1981, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. JÚNÍ 1981
43
„You Better You Bet“ er eitt af
þessum frábæru klassísku Who
lögum eins og „Squeeze Box“,
„Behind Blue Eyes“, „Won’t Get
Fooled Again" og „Pinball Wiz-
ard“ svo nokkur séu nefnd, það
hefur „allt“ til að bera — klassi.
Eins eru lögin „Daily Records"
„Don’t Let Go The Coat" og
„How Can You Do It Alone“ auk
hins sérstæða „Another Tricky
Day“ eins og það besta sem
Townshend hefur áður gert t.d. á
„Tommy“ og „Who’s Next“.
Lög Entwistle eru meira í
þeim stíl sem hann gerir á sinum
sólóplötum, en „The Quiet One“
er ágætt lag.
Þess má geta að út er kominn
kassi með níu albúm Who í
Bretlandi í takmörkuðu upplagi.
Heitir hann „Phases" og plöt-
urnar eru „My Generation"
(1965), „A Quick One“ (1966),
„Who Sell Out“ (1967) „Tommy"
(1969), „Live At Leeds" (1970),
„Who’s Next“ (1971), „Quadro-
phenia" (1973), „Who By Numb-
ers“ (1975) og „Who Are You?“
(1978), en tvær þeirra eru tvö-
faldar. Liklega kemur þetta safn
ekki hingað, enda í dýrara lagi,
kostar í Englandi út úr búð 36
pund. En með nýju plötunni,
„Odds And Sods“ og „Meaty Beat
Big & Bouncy" og tveim litlum
plötum er Who safnið allt til
staðar!
hia
„Sumargleðin syngur“ heitir
ný plata Irá aðstandendum
Sumargleðinnar, Ragnari
Bjarnasyni, Ómari Ragnarssyni,
Magnúsi Olafssyni, Þorgeiri
Astvaldssyni og Bessa Bjarna-
syni.
Utgáfudagur plötunnar er 17.
júní og gefur Fálkinn plötuna út.
Á plötunni er létt efni eins og á
landsreisum þeirra og skipta
þeir söngnum nokkuö jafnt.
Ragnar syngur fjögur lög, þar af
eitt eftir hann sjálfan, Ómar
syngur tvö lög en hann hefur
samiö eitt lag og þrjá texta á
plötuna, Magnús syngur tvö lög,
Þorgeir tvö, auk þess sem hann
á eitt lag, og Bessi syngur eitt
lag. Auk þess er eitt lag eftir
Ragnar viö texta Ómars, „Eitt
lítiö augnablik“ sem María Hel-
ena Haraldsdóttir, Þorgeir Ást-
valdson, Engilbert Jensen og
Jóhann Helgason syngja sam-
an.
Stjórnandi upptöku var
Gunnar Þórðarson, sem einnig
leikur á ýmiss hljóðfæri á plöt-
unni ásamt Magnúsi Kjartans-
syni, Asgeiri Óskarssyni, Þóröi
Árnasyni, Helga Guðmundssyni
og Þorgeiri Astvaldssyni, sem
þenur hér nikku.
Magnús Ingimarsson sá um
strengja- og óbóútsetningar og
upptökumaöur var Siguröur
Bjóla.
Raggi Bjarna og
félagar gefa frá
sér fyrstu
Sumargleði-plötuna
•••#e
Amr T rouble
á Islandi
Any Trouble, ein af yngri
poppgrúppum Breta, er nýfarin
heim úr vikuheimsókn hérlendis, en
þeir léku tvisvar á Hótel Borg, í
Höllinni, á útihljómleikum Tomma-
borgara, í Selfossbíói og í Stapan-
um.
Þó að aðsókn og viötökur hafi
verið góðar bæði kvöldin á Borg-
inni og í Selfossbíói, var með
minnsta móti í Laugardalshöllinni,
sem mátti kannski reikna með um
hvítasunnuhelgi sem byrjaöi vel
með góðu veðri og veöurspá.
En hvað um það, Any Trouble
stóöu sig með prýði. Tónlist þeirra
er hreinræktað popp, enda viöur-
kenna þeir áhrif frá Beatles, Rolling
Stones, þjóðlagasöngvurum, Fair-
port Convention, Bruce Spring-
steen og jafnvel Abba.
Fyrstu plötunni var þó fyrst og
fremst líkt við Elvis Costello, enda
báöir, Clive Gregson í Any Trouble
og Elvis með hátt enni (fínt tekiö til
orða), stór Buddy Holly-gleraugu,
og jú, tónlistin er keimlík.
En lengra nær það nú reyndar
ekki, því textalega sóð er Costello
oftast aö leika sér meö orð og er
nokkuö snjallur í því, en Gregson
samdi mest létt lög um ástina í
gamansömum stíl, samanber „Girls
Are Always Right“, „Second
Choice" og „Where Are Allt The
Nice Girls" svo nefnd séu þekkt-
ustu lögin af fyrstu plötu þeirra.
Hljómsveitin er tæplega tveggja
ára gömul, stofnuð í Manchester
þar sem Clive haföi leikiö af og til í
nokkur ár í þjóðlagaklúbbum, sem
blómstra á þessu svæöi. Clive
sagöist reyndar enn spila í þjóö-
lagaklúbbum þegar tími gæfist til
og sagði aö þó aö lítiö væri fjallaö
um þjóðlagatónlist í bresku mús-
íkpressunni í dag þá væri fullt af
góöum hlutum aö gerast í klúbbun-
um.
Chris Parks og Phil Barnes,
gítar- og bassaleikarar, unnu sam-
an í plötubúö i Manchester áöur en
hljómsveitin kom til. Fyrsti trommu-
leikari þeirra var Mel Harley, sem
hætti eftir hljómleikaferö til Amer-
íku, og eldhress íri, Martin Hughes
aö nafni, tók viö og er búin a hafa
undraáhrif nú þegar, en hann
byrjaöi í mars síðastliðnum. Nick
Coler var síöan með þeim í hljóm-
leikaferöinni hingaö, en hann leikur
á nýju plötunni og sagöi Martin aö
feröin hingað væri prófsteinn á
hvort þeir tækju hann inn í hljóm-
sveitina og taldi þaö mjög líklegt.
Nick Coler sýnir sitt besta þegar
hann leikur einfaldar uppfyllingar
eins og voru í mörgum Animals- og
Alan Price-lögum hér i gamla daga.
Útgáfur
Any Trouble er eins og fyrr segir
ekki gömul hljómsveit en þegar
hafa þó nokkrar plötur komiö út.
í febrúar 1980 gáfu Stiff út litlu
plötuna „Yesterday's Love" meö
„Nice Girls" á bakhliöinni en platan
haföi áöur komið út á litlu merki,
Pennine.
Þó að lagiö næöi ekkert var
þeim ýtt inn í stúdíó aö taka upp
stóra plötu. Gregson á nokkurn
lager af lögum en lögin sem koma á
endanlegu plötunni voru valin úr
lögum sem voru yngri en eins árs,
og eitt lagið samið á meöan á
upptöku stóð.
John Wood var fenginn til þess
aö stjórna upptökunum en hann
hafði áöur getiö sér gott orö fyrir
verk sín á plötum Fairport Con-
vention, Richard og Lindu Thomp-
son og Squeeze t.d. Fairport og
sérstaklega Richard Thompson eru
í miklu uppáhaldi hjá hljómsveitinni
og fara þeir ekki dult með þaö.
Martin talaöi til dæmis mikiö um
Dave Mattacks og Richard og Clive
um Richard. Þess má líka geta aö á
nýju plötunni þeirra taka þeir eitt
lag sem Richard samdi fyrir nokkr-
um árum.
Breiöskífan fyrsta fékk heitiö
„Where Are All The Nice Girls" og
voru tíu lög á ensku útgáfunni en
tólf á þeirri bandarísku sem Martin
taldi mun betri. Sú plata hefur ekki
komið hingað en til fróöleiks má
benda á aö lagið „Honolulu" er ekki
á henni, en aftur á móti lag Bruce
Springsteen, „Growing Up", „Name
of The Game" eftir Abba og „No
Idea" sem var b-hliö á þriöju litlu
plötunni þeirra. Af „Nice Girls"-
plötunni komu tvær litlar plötur,
„Second Choice" sem er eins og
góö popplög eiga aó vera, og „Girls
Are Always Right".
Þó aö hugmyndin hafi veriö sú
aó taka viö þá viötal varö reyndin
sú aö umræöuefnió var lítt varö-
andi tónlist aö hluta og meira rætt
um írland og ástandiö þar, en
Martin Hughes er frá Belfast, um
sögur sem þeim höfóu verið sagöar
á íslandi og þetta venjulega þegar
fólk er aó tala um annaö fólk og
önnur lönd!
En þó kom fram aö á nýju
plötunni, sem heitir „Wheels of
Emotion" og kemur út í byrjun júlí,
veróa tíu lög, og léku þeir lög af
plötunni hérna, eins og „Trouble
with Love", „Open Fire", „Eastern
Promise" og „Open And Shut",
sem gæfu merki um betri plötu.
Fyrsta litla platan verður líklega
„Trouble with Love" en þess má
geta aó þrettán lög voru tilbúin á
plötuna og þrjú uróu eftir. Sagöi
Martin aö tvö þeirra yrðu notuö á
b-hliðar en eitt á a-hliö á lítilli plötu
en þaó er titillag plötunnar, sem er
ekki á sjálfri plötunni!
Þegar platan kemur út, en Stein-
ar hf. gefa hana út á Islandi á sama
tíma og Stiff í Bretlandi, veröa þeir
á hljómleikaferð um Bretland, fara
síðan yfir á meginlandiö, og þaöan
til Amer/ku. Og bæöi Martin og
Clive voru haröir á því aö koma
aftur til íslands í haust.
hia.
,!*•••••••••••••••••••••••••<
iiUUiitiiisiiiiuÍMUiuii