Morgunblaðið - 23.09.1986, Qupperneq 52

52
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 23. SEPTEMBER 1986
Myndir frá
meistaramóti
________Hestar
Valdimar Kristinsson
ÞAÐ ER kannski að bera í bakka-
fullan lækinn að birta fleiri
myndir frá þýska meistaramót-
inu sem haldið var á íslendinga-
nýlendunni á Falkenhorst þjá
Herbert „Kóka“ Ólasyni og Ástu
Ólafsdóttur. En vera kann að
þeir hestaáhugamenn sem ekki
v áttu þess kost að heimsækja
Falkenhorst þessa helgi hafi
áhuga fyrir frekari umfjöllun og
í þeirri trú birtast hér myndir
af ýmsu sem fyrir augun bar á
þessu velheppnaða móti.
Ein þeirra mynda sem hér birtast
er af Heinz Pinsdorf á stóðhestinum
Náttfara frá Wiesenhof sem er und-
steins lögðu hönd á plóginn. Aður
hefur komið fram að íslenskir kokk-
ar sáu um matreiðsluna enda ekki
annað við hæfi þar sem maturinn
var íslenskur. Var það notalegt að
geta pantað sér íslenskan mat á
íslensku.
Ýmislegt var gert til að lífga upp
á tilveruna og má þar nefna að öll
helstu verðlaun mótsins komu í fall-
hlífum af himnum ofan og lentu
stökkvaramir allir inni í gerðinu
þar sem hlýðnikeppnin fór fram.
Vakti þetta uppátæki mikla kátínu
meðai mótsgesta. En við látum hér
myndimar tala sínu máli.
Taumurinn gefinn fijáls og eftir sem áður heldur Náttfari frá Wiesenhof sama takti, knapinn Heinz
Pinsdorf reynir að hafa sem minnst áhrif á hestinn þannig að sjá megi að hann geri þetta allt sjálfur.
Þetta er eitt atriði í töltkeppni sem kölluð er „Eins, eins“.
an Hrafni 737 frá Kröggólfsstöðum
og Perlu sem sögð er undan Síðu
2794 frá Sauðárkróki og Fengi 457
frá Eiríksstöðum. Og þeir sem eru
vel að sér í ættfræði hrossa eru
sjálfsagt fljótir að átta sig á því
að Perla þessi er því alsystir Sörla
653 frá Sauðárkróki. Vegna þessa
var haft samband við Svein Guð-
mundsson á Sauðárkróki og sagði
hann þetta ekki vera rétt því Síðu
hefði aðeins einu sinni verið haldið
undir Feng frá Eiríksstöðum.
En tilefni myndbirtingarinnar er
ekki ættfærslan á hestinum heldur
það að myndin er tekin í töltkeppni
sem kölluð er „eins eins“ eða tölt
1.1. Er vel athugandi fyrir íslend-
inga að reyna þessa keppnisgrein
sem er ætluð fyrir fimmgangshesta.
Er riðið allt frá hægu tölti upp í
yfírferð og eitt atriðið í keppninni
er að keppendur halda taumnum
með annarri hendi og er hann síðan
Faxprýði íslensku hrossanna er meiri en gerist og gengur meðal
annarra hrossakynja. Þvi meira fax, þvf fallegra segja þeir og Hrafn
737 frá Kröggólfsstöðum, sem þarna var sýndur ásamt afkvæmum
sínum, glöggt dæml þar um.
Öfugt við það sem tíðkast hér heima eru hæfileikar kynbótahrossa
metnir áður en farið er i bygginguna. Hér er Walter Feldmann jr.
með stóðhestinn Hjörvar frá Reykjavík og þegar hann hafði sýnt
hann i reið spruttu fram aðstoðarstúlkur til að þrífa hestinn hátt
og lágt svo hann liti sem best út.
Morgunblaðið/Valdhnar Kristinsson
Ekki gekk Sigurbirni Bárðarsyni eins vel og við var búist með Gára frá Bæ sem er
nýbakaður íslandsmeistari i fjórgangi. Hefur hann sjálfsagt verið eftir sig eftir flutn-
inginn út en hér eru þeir félagar í léttri sveiflu.
En Þorkell Bjarnason var ekkert eftir sig eftir flugferðina til Þýskalands og hér er
hann i góðum félagsskap þýskrar vinkonu sem virðist ekki ráða sér fyrir kæti.
gefínn þannig að hesturinn haldi
reisingu og réttum takti eftir sem
- áður. Þessi keppnisgrein gerir kröf-
ur um mikla þjálfun og einnig þurfa
hrossin að búa yfír góðu eðlistölti.
Er þessari hugmynd hér með komið
á framfæri.
Þrátt fyrir að veðrið spillti fyrir
mótsbragnum bar öllum Islending-
unum sem þama voru saman um
það hefði verið ferðarinnar virði að
eiga þess kost að upplifa og fylgj-
ast með þessu móti og sjá hvemig
búið er á Falkenhorst. Undrun vakti
hversu greiðan aðgang Kóki virtist
eiga að fólki þama í næsta ná-
grenni því þama var samankominn
fjöldi fólks sem vann baki brotnu
frá því snemma á morgnana og
fram á rauða nótt án þess að þiggja
laun fyrir. Var likast því sem fólkið
væri í harðri ákvæðisvinnu svo mik-
ill var atgangurinn.
En þama voru ekki eingöngu
þjóðveijar að störfum því íslenskir
vinir og skyldmenni Kóka og Aðal-
Verðlaunin um það bil að
ienda og Kóki fylgist með
(lengst til hægri) og er hann
að sjálfsögðu í íslenskri
lopapeysu.