Morgunblaðið - 28.09.1986, Page 73

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 1986
73
Loftmynd af „Fiera Campionar-
ia“ kaupstefnunni.
d’aprile". Hún er fjölsótt af útlend-
ingum, og sennilega eru apríl og
maí þægilegasti tíminn að heim-
sækja borgina. Ferðamenn eru þó
margir á sumrin, einkum í ágúst
og fram í september. í ágúst kólnar
smám saman í veðri og er orðið hið
þægilegasta í september.
Fleira er að sjá en vörusýningar.
Gömul myndlist á einkum heimili
sitt í Brera-höllinni og Castello
Sforzesco. Kastalinn sá er raunar
meðal fomra minja sem enn standa.
Hann var byggður árið 1386 og
hýsir nú alls kyns sýningar og söfn.
Ný myndlist þrífst og með ágæt-
um í borginni; nokkrir sýningarsalir
eru tileinkaðir henni eingöngu, og
alls kyns forvitnilegar listsýningar
gista Palazzo Reale við dómkirkju-
torgið. Téð torg er forsalur dóm-
kirkjunnar frægu sem þykir sýna
frumlega túlkun Langbarða á hin-
um gotneska byggingarstíl. Þótt
hún sé gotnesk að gerð líkist hún
engri annarri gotneskri kirkju. Flúr-
ið er næstum yfirþyrmandi. Til
dæmis skreyta kirkjuna 3500
engla- og dýrlingastyttur. Dómur-
inn þekur 11.700 fermetra og er
þriðja stærsta kirkja heimsins.
Aðrar stórfenglegar kirkjur em
í borgnnni. Helst Santa Maria delle
Grazie, sem vel er búin listaverkum,
frægt að telja „Síðustu kvöldmáltíð-
ina“ eftir Leonardo da Vinci.
Leonardo er reist minnismerki á
Scala-torgi. Torgið dregur nafn sitt
af kirkjunni sem þar stóð til foma
og hét Santa Maria della Scala.
Af rústum þeirrar kirkju reis árið
1776 tónlistarmusterið Teatro alla
Scala. Byggingin lætur ótrúlega
lítið yfir sér miðað við lífíð sem þar
hrærist. Þannig er Mílanó.
Það er eins með tónlistina og
aðrar listgreinar að nýræktin dafn-
ar vel, og virðast borgaryfirvöld
gera sér grein fyrir mikilvægi þess.
A síðasta ári gerðu þau átak í kynn-
ingu ljóðlistarinnar. Eins konar
keppni var haldin í skáldskap á
mílensku en einnig valin ljóð á
ítölsku til að birta á veggspjöldum
víðs vegar um borgina. Gott frávik
vanans að ganga þannig um í ljóða-
bók.
Við fyrstu sýn virðist manni ótrú-
legt að slíkt borgarskrímsli geti
orðið að ljóði. Smám saman opnast
þó augu manns fyrir perlunum í
skrápi hennar, og það sem meira
er um vert, maður finnur andar-
dráttinn.
Höfundur stundar tónlistamám /
Mílanó.
/
Kartöflur:
Heildsöluálagning
fór upp í 76 prósent <
í LJÓS kom við athugun Verð-
lagsstofnunar á verðlagningu
innfluttra kartaflna að heild-
söluálagning hækkaði verulega i
sumar og í lok ágúst voru dæmi
um 76% álagningu.
I fyrstu kartöflusendingunni, í
lok júní, reyndist álagning innflutn-
ingsfyrirtækja ofan á kostnaðar-
verð vera á bilinu 8,3—32,6%. Því
til viðbótar var reiknuð rýmun
5—20% af kostnaðarverði eftir því
hvort innflutningsfyrirtækin pökk-
uðu eða flokkuðu kartöflumar sjálf.
í síðustu sendingunni, í lok ágúst,
hafði innkaupsverð erlendis frá
lækkað nokkuð, eða um 6—30%,
en heildsöluverðið hafði hins vegar
hækkað hjá tveimur fyrirtækjanna
um 5-10% en lækkað hjá einu um
24%. í ljós kom að álagningin í
heildsölu hafði hækkað frá því í
júní hjá fyrirtækjunum þremur og
var orðin 22—76%. í fréttatilkynn-
ingu frá Verðlagsstofnun þar sem
þessi athugun er kynnt segir að
innflytjendur gefi þá skýringu á
hækkun álagningarinnar að rýmum
hafi verið mjög mikil á sfðustu inn-
fluttu kartöflusendingunum.
„Kartöfluinnflutningi til landsins
er nú lokið um sinn en framan- ~
greindar upplýsingar gefa fyllsta
tilefni til þess að mjög náið verði
fylgst með verðmyndun á kartöflum
þegar innflutningur á þeim hefst
að nýju,“ segir í frétt Verðlags-
stofnunar.
Kærði brottvísun af
fundi bæj ar stj ór nar
Akaflega óeðlilegt mál, segir Alex-
ander Stefánsson félagsmálaráherra
FÉLAGSMÁLARÁÐHERRA
barst á föstudag kæra Arnþórs
Helgasonar, fulltrúa í félags-
málaráði Seltjarnarness, sem var
vísað af fundi bæjarstjómar sl.
miðvikudag. Að sögn ráðher-
rans, Alexanders Stefánssonar,
verður afgreiðslu kærunnar
hraðað sem frekast er unnt.
Hann vonast eftir svari við bréfi
ráðuneytisins til bæjarstjórnai-
innar í næstu viku. „Þetta er
ákaflega óeðlilegt mál. Arnþór
hlýtur vegna blindu sinnar að
hafa sérstöðu. Þvi hefði átt að
meðhöndla málið með öðrum
hætti“ sagði Alexander. „Ef ég
hefði verið forseti bæjarstjómar
hefði svona mál aldrei komið
uppá.“
Forsaga málsins er sú að á fundi
bæjarstjómarinnar var til umrasðu
hækkun daggjalda dagheimila á Selt-
jamamesi. Amþór sat á áheyrendap-
öllum og hljóðritaði umræðumar, þar
sem hann gat ekki skrifað minnis-
punkta. Hafði hann beðið Guðrúnu
Þorbergsdóttur, annan varaforseta,
um leyfí til þess að gera það. Þegar
nokkuð var liðið á fundinn spurði
Guðmar Magnússon, forseti bæjar-
stjómar, Amþór hvort hann væri með
segulband í gangi. Hann svaraði því
játandi, og sagði Guðmar þá að sér
þætti það óeðlilegt.
Að sögn Amþórs tóku fulltrúar
minnihlutans til máls og mótmæltu
ummælum forseta bæjarstjómar.
Fóm þau fram á að greidd yrðu at-
kvæði um hvort heimilt væri að
hljóðrita fundinn. Við því var ekki
orðið. Amþór sagðist þá hafa talið
sig vera í fullum rétti að halda hljóð-
rituninni áfram. Skömmu áður en
kom að afgreiðslu málsins hafi Guðm-
ar síðan sagt honum að ef hann sæti
f ast við sinn keip þá væri honum vísað
af fundi. Gekk Ámþór þá út.
„Ég hef um árabil notað segulband
á þennan hátt við háskólanám og á 41
almennum fundum. Guðmari er þetta
fullkunnugt því við höfum átt ágætt
samstarf í nefndum þar sem ég hef
verið ritari og meðal annars notað
segulband mér til hagræðis. Hann
hefur aldrei amast við því“ sagði
Amþór.
Guðmar Magnússon sagði ákvörð-
un sína grundvallaða á því að sér
hefði ekki verið kunnugt um að Am-
þór hyggðist hljóðrita fundinn.
„Bæjarstjómin hefiir aldrei mótað
neina ákveðna stefnu varðandi hljóð-
ritanir. Mér fínnst óeðlilegt að hver
sem er geti gengið inn og tekið um-
ræður okkar upp á segulband, fyrst
bæjarstjómin á ekki sjálf hljóðritanir
til samanburðar." Sagði hann að ef
sér hefði verið tilkynnt um beiðni
Arnþórs fyrir fundinn hefði hann
borið hana undir atkvæði. „Það kem-
ur mér einnig mjög á óvart ef Amþór
vill að ég umgangist hann öðmvísi
en aðra menn. Um leið verða menn
að skilja að Amþór er ekki venjuleg-
ur blindur maður, hann tekur þátt í
stjómmálum og gerðir hans verða
að skoðast í því ljósi."
arleg handavinnukona og em ekki
ófá útsaumsstykkin hennar sem
prýða heimili bama, ömmubama
og jafnvel langömmubama. Aldrei
lét hún frá sér fara mynd eða
klukkustreng nema fullkomið væri.
Amma mín var mikil félagsvera
og hafði hún yndi af því að vera
með sínu fólki og lét sig ekki vanta
ef eitthvað var um að vera. Ekki
lét hún sér nægja að heimsækja
fólkið sitt hérlendis, því í nokkur
skipti lagði hún land undir fót til
að heimsækja ættingja sína erlend-
is.
Fyrir ekki löngu fór hún til
Ameríku til að heimsækja dótturson
sinn þó hún þá ekki löngu áður
hafi gengist undir aðgerð, en fæst-
ir höfðu talið að hún næði slíkri
heilsu að hún gæti lagt upp í ferða-
lög. Mér er ofarlega í huga þegar
sagt var við hana ömmu mína:
„Amma mín, treystir þú þér til að
fara ein í svona langa ferð?“ Var
þá svarið stutt og laggott: „Já, ég
treysti mér vel til þess,“ og svo fór
hún.
Svona er í fáum orðum hægt að
lýsa því hvemig kona amma mín
var. Eg er svo lánsöm að eiga börn
er fengu að kynnast langömmu
sinni náið, en ávallt gaf hún sér
tíma til að spjalla við þau og sýna
þeim hvað hún hafði verið að gera
í föndrinu sínu þessa eða hina vik-
una.
Síðustu æviár sín bjó amma hjá
foreldrum mínum í Mosfellssveitinni
skammt frá heimili okkar.
Á góðviðrisdögum kom hún oft
við hjá okkur þá er hún tók sér
göngu um nágrennið. Þá var gjam-
an setið yfir kaffibolla og spjallað
um lífið og tilveruna og var mikinn
fróðleik frá henni að fá og mikil
ánægja af því að vera í návist henn-
ar.
Við kveðjum ömmu með trega
og söknuði og þökkum fyrir öll þau
ár er við fengum að vera samtíða
henni.
Ég ætla að enda þessi fátæklegu
kveðjuorð með bæn sem hún kenndi
mér er ég var lítil.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Hvfli hún í friði.
Ásthildur
Mominbiadið/Matthías Jóhannsson
Röng mynd birtist með frétt í blaðinu um að unnið væri að breytingum á Isberg á Siglufirði. Birt
var mynd af ísafold á Patreksfirði, sem áður hét Bæjarfoss, en hér er rétt mynd komin, ísberg
við bryggju á Sighifirði.