Morgunblaðið - 06.06.1987, Qupperneq 53

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. JÚNÍ 1987
53
Morgunblaðið/Ámi
Soffía Pálsdóttir.
tími í að gera þau vistlegri. Bað-
stofu torfbygging eins og víða.
Treyst á sjóinn, enda miðin nær-
tæk, þaðan sem nýmetið og kraftur-
inn kom í merg og bein. Heyskapur
lélegur enda fyrir kúna og kindurar
sótt í Kiðey eða Þormóðsey og eldi-
viður sóttur í land upp í Jónsnes.
Þar var skorinn mór og þurrkaður.
Segist Soffiu svo frá: „Þar var
vikuvinna fyrir pabba og þá sem
með honum fóru. Við krakkamir
bytjuðum strax og við gátum að
hjálpa til. Ég var strax lagin í að
skera úr krækling en það var okkar
aðalbeita, en á kræklingaQöru var
farið annað hvort í Þormóðsey,
Akureyjar eða upp undir land. Þar
var hann plægður upp og var það
stundum kalsöm og erfið vinna.
Hann var geymdur í sjó og í pokum
þar til hann var notaður. Við byijuð-
um snemma að beita krækling því
á hann fískaðist vel. Það var hjallur
í Höskuldsey, þar sem fískur var
hengdur upp eða það sem ekki fór
í salt og síðan í kaupstað í reikning-
inn.
Við krakkamir sáum mikið um
verkun á físki með pabba og
mamma lagði hönd að eins og hún
gat. Bræður mínir fóm á sjóinn svo
fljótt sem geta leyfði. Sjórinn heill-
aði, hann var björgin. Við vomm
heppin. Pabbi var farsæll sjómaður
og það vom bræður mínir líka. Við
vomm 12 systkinin sem upp kom-
umst, en ekki héldum við hópinn.
Sum vora tekin í fóstur. Margir
vermenn vom á haustin fram að
jólum og var þá gaman að vera í
Höskuldsey. Menn gerðu sér svo
margt til ánægju. Pabbi fór alltaf
í kaupstað fyrir jól og spennan var
mikil þegar jólavamingsins var beð-
ið og á aðfangadagskvöld var
hátíðin. Hvað lítið góðgæti og spil
settu glampa í augu var mikil hátíð.
Það er margs að minnast og eitt
má ég til að minnast á og það var
að þessi tuttugu ár sem ég var í
Höskuldsey þurfti aldrei að sækja
lækni. Við urðum ekki veik, heil-
næma sjávarloftið og nýmetið sá
fyrir því.“
Soffía var gift Sigurbimi Krist-
jánssyni sem látinn er, áttu þau 9
böm. Bjuggu þau sinn búskap í
Hólminum og þar skiptust á skin
og skúrir. „Og þó skúrir hafi verið
talsverðir," segir Soffía að lokum,
„em skinin meiri og bjartari. I dag
er ég þakklát og sátt við guð og
góða rnenn."
Eins og sjá má bregður Magnús sér í ýmis gervi.
Magriús á fleygiferð
Skemmtikrafturinn landskunni,
Magnús Ólafsson, er kominn í
startholumar fyrir sumarið og er
til þjónustu reiðubúinn fyrir hvers-
konar skemmtanir eins og undan-
farin ár. Að sögn Magnúsar hefur
hann sett saman skemmtidagskrá,
sem sérstaklega er stefnt að úti-
skemmtunum og dansleikjum, enda
slíkt ómissandi þáttur íslensks sum-
ars.
„Það er strax byijað að panta,
maður. Það fer allt af stað í svona
góðu veðri“, sagði Magnús í sam-
tali við blaðið. „Svo em menn líka
mikið að hugsa um bömin og fá
þá Bjössa bollu í heimsókn, en hann
stendur alltaf fyrir sínu.“ Magnús
sagðist mikið vera með gamalmál
líðandi stundar á dagskrá hjá sér,
enda af nógu að taka. „Svo era
íslendingar svo söngnir, þannig að
ég hef lagt talsvert upp úr því og
fæ fólk í lið með mér — annað
hvort upp á svið, eða bara þar sem
það er. Númer eitt, tvö og þijú er
þó alltaf að fólk skemmti sér, þann-
ig að maður er sveigjanlegur í
samningum."
Broderick og Virgil í Leyniförinni.
Matthew Brode-
rick í Leyiiiförimii
Kvikmyndir
Arnaldur Indriðason
Leyniförin (Project X). Sýnd í
Bíóhöllinni. Stjörnugjöf: ☆☆
Bandarísk. Leikstjóri: Jona-
than Kaplan. Handrit: Stanley
Wiser. Framleiðendur: Walter
F. Parkes og L. Lasker. Kvik-
myndataka: Dean Cundy.
Tónlist: James Horner. Helstu
hlutverk: Matthew Broderick,
Helen Hunt, BiII Sadler og ap-
inn Willie.
Jimmy (Matthew Broderick) er
í bandaríska flughemum en er
ekki það sem maður myndi kalla
fyrirmyndarflugmaður. Hann hef-
ur einstakt lag á að koma sér í
vandræði. Eins og t.d. þegar hann
fór með stelpu upp í ioftið í einni
herflugvélinni og skálaði í
kampavíni. Svoleiðis lagað gengur
ekki. Jæja, Jimmy. Við ætlum að
senda þig í sérstakt verkefni, seg-
ir yfirmaðurinn, þreytulega og
ætlar ekki að reka hann. Jebb,
segir Jimmy dauðfeginn, en gleði-
svipurinn hverfur fljótt af andlit-
inu þegar hann sér hverslags
verkefni honum hefur verið falið.
Flugmaðurinn ungi á að kenna
öpum að fljúga. Hversu lágt er
hægt að komast í hernum?
En flutningurinn á eftir að gera
Jimmy gott því eins og búast
mátti við tekur hann út þroska
sinn á nýja staðnum. Leyniförin
(Project X), sem sýnd er í Bíóhöll-
inni, er oft hjartnæm og mann-
eskjuleg spennumynd með
unglingabragði en hún segir frá
ómannúðlegum tilraunum sem
bandaríski flugherinn gerir á öp-
um og er tekið fram í upphafi
myndarinnar að hún sé byggð á
raunveralegum tilraunum sem
flugherinn framkvæmir. Aparnir,
sem Jimmy kennir að fljúga (í
tilbúnum flugklefum á jörðu
niðri), em að þjálfun lokinni bað-
aðir geislahafí samskonar og
myndast af kjarnorkusprengingu
og það mælt hversu lengi á eftir
þeir geti stjórnað flugvél áður en
þeir deyja. Tilgangurinn: að kom-
ast að því hvort flugmaður getur
náð að fljúga til Sovétríkjanna
eftir tiltekinn skammt af geislun
í kjamorkustríði.
Leyniförin er því einskonar
kjamorkuhryllir en í þetta sinn
em það ekki menn heldur apar
sem lenda í hörmungunum.
Fremstur meðal apanna í tilrauna-
stofunni er Virgil. Hann er mjög
vel gefínn, hefur lært merkjamál
og getur tjáð sig og það er merki-
legt hvað hann er góður leikari.
Matthew Broderick, sem var svo
skemmtilegur prakkari í Ferris
BueDer, tekur sér frí, er hér í
talsvert alvarlegri mDu Jimmy
flugmanns sem hefur andúð á til-
raunum hersins og Broderick á
fullt í fangi með að láta Virgil
ekki stela frá sér senunni.
Virgil og Jimmy verða vinir og
í trássi við yfírboðara sína gerir
Jimmy allt sem hann getur til að
koma Virgil undan lokaprófinu.
Leikstjórinn, Jonathan Kaplan,
hefur gott lag á að snúa hjart-
næmri sögu um manninn og
apann hans uppí samúðarfulla
lýsingu á tilraunadýmnum og
miskunnarleysi tilraunanna í at-
riðum sem fiysta apana í skjanna-
birtu kjamorkugeislunarinnar. En
hann teygir líka lopann. Það fer
t.d. alltof langur tími í að kynna
okkur Virgil því næstum allur
fyrri helmingur myndarinnar er
viðburðasnauð lýsing á getu og
skemmtilegheitum hans, en Virgil
er nú bara þannig að hann þarf
ekki nema birtast einu sinni til
að hrífa mann uppúr skónum. Það
fer því ekki að komast skriður á
myndina fyrr en eftir hlé.
Það er varla liðinn meira en
mánuður frá því Leyniförin var
fmmsýnd úti í Bandaríkjunum og
fmmsýning hennar hér er sú
fyrsta í Evrópu ef marka má aug-
lýsingu Bíóhallarinnar. Leyniförin
er því enn eitt dæmi um hversu
fljótlega myndir geta náð hingað
enda þarf að hafa hraðann á þeg-
ar níu salir em starfræktir á einu
bretti.
COSPER
— Þetta er ekki yðar herbergi, frú, þetta er brúðkaups-
íbúðin.
Rowenra fb 12
Sælkeraofninn
* Ótrúlega fjölhæfur
* Sparneytinn
* Hraövirkur
* Sjálfhreinsandi
Fæst í öllum betri raftækjaverslunum