Morgunblaðið - 01.09.1987, Qupperneq 74

74
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. SEPTEMBER 1987
Ást er...
.. . jafnt neÖan sjávar
sem ofan.
TM Rag U S Pat Off -all nghta rasarvad
® 1987 Los Anyalo* Timss Syndtcat*
Nei, nei. Hafðu ekki
áhyggjur. Þú vaktir mig
ekki.
Með
morgimkaffínu
Mér kemur það ekki á
óvart að konan þín eigi
erfitt með að skilja þig!
HÖGNI HREKKVtSI

r.
.../£■ \>AR FÓRHÖN."
Bréfritari vill að landsmenn gefi sér tíma til að njóta náttúru landsins.
Njótum náttúru landsins
Ég er dálítið hrædd um að þreytt-
ur ökumaður hafi verið afar þreytt-
ur eða hafi farið öfugu megin
framúr daginn sem hann skrifaði
bréfið í Velvakanda til að hnýta í
konu í Borgamesi sem var að barma
sér yfir því að lögreglan hefði stöðv-
að hana og áminnt fyrir að aka of
hægt.
Eg held að það sé eitthvað mikið
að ef öllum liggur svo mikið á að
ekki gefst lengur tími til að virða
fyrir sér náttúru landsins þegar
ekið er um það og þeir sem gefa
sér tíma til þess eru eltir uppi af
lögreglu fyrir vikið. Fegurð landsins
er ein mesta auðlind sem við eigum
og því ástæðulaust að njóta hennar
ekki.
Ég er viss um að ef allir gæfu
sér tíma, hægðu á bílunum eða
stöðvuðu þá í örskotsstund og virtu
fyrir sér náttúmna í ró og næði
myndi mannlífíð batna til muna.
Við lifum bara einu sinni og ætt-
um að reyna að njóta dvalar okkar
hér í jarðríki. Það liggur varla svo
mikið á inn í eilífðina að fólk hafi
ekki lengur tíma til að líta í kringum
sig og skoða heiminn. Kristín
Víkveiji skrifar
Ekki líst Víkveija á hugmyndir
forsvarsmanna miðbæjarsam-
takanna um að leggja af eystri hluta
Austurstrætis sem göngugötu —
með það að markmiði að gera gamla
Rúntinn aftur að veruleika og lífga
á þann hátt upp á miðbæinn. Hins
vegar er margt í gagnrýni þeirra
Gömlubæinga á núverandi ástand
allrar athygli vert. Því verður t.d.
ekki á móti mælt að Upplýsinga-
tuminn í minni götunnar birgir
mjög sýn inn í Austurstrætið ofan
úr Bankastræti. Þetta stendur þó
til bóta, því að ef Víkveiji man rétt
eru nú uppi áform um að fjarlægja
tuminn og koma honum fyrir ann-
arsstaðar. Það er líka rétt að
sölutjöldin eru heldur ékki til prýði
þegar göngugatan tekur að tæmast
seinnihluta dagsins en hinu verður
vart mótmælt að í góðu veðri yfir
háannatíma dagsins setur útimark-
aðurinn í Austurstræti og á
Lækjartorgi mikinn svip á mannlíf-
ið í miðborginni. Víkveiji efast því
um að það verði til að lífga upp á
kvöld- og næturlífið í miðborginni
að fjarlægja tjöldin. Nærtækara er
að reyna að finna þeim eitthvert
hlutverk að kvöldlagi.
Veigamesta gagnrýni þeirra mið-
bæjarmanna er þó ábending þeirra
um bílastæðaskortinn bæði í mið-
bænum og í kringum Laugaveginn.
í þeim efnum hafa borgaryfirvöld
verið alltof hægfara, þó einhver
úrlausn sé þar í augsýn með tilkomu
nýju bflastæðanna við höfnina og
bflgeymsla í ýmsum nýbyggingum
í miðborginni. Hversu langt sú
lausn hrekkur á hins vegar eftir
að koma á daginn.
Dauflegt kvöld- og næturlíf í
miðborginni á sér þó aðrar skýring-
ar en þær sem þeir miðbæjarmenn
setja fram, að mati Víkveija. Að
kvöldlagi eru það aðallega ungling-
ar og ungt fólk á aldrinum 15-25
ára sem er á ferli og helsta afþrey-
ing þess eru kvikmyndahúsin og
skemmtistaðimir. Aðalstaðimir af
þessu tagi hafa hins vegar verið
að dreifast talsvert um borgina og
þa'fólkið með, og nú er svo komið
að ekki er eftir í miðbænum nema
eitt kvikmyndahús en aðeins fjöl-
breyttara úrval skemmtistaða og
kráa. En það virðist sem sagt ekki
duga til.
Þá má ekki heldur gleyma
íslenskri veðráttu sem ekki beinlínis
stuðlar að líflegu götulífi, þó að
heiðarlegar undantekningar séu þar
á og þá ekki síst í sumar. En allt
hefur þetta í för með sér að erfítt
er að ná upp þeirri kvöld- og næt-
urlífsstemmingu sem menn þekkja
frá erlendum borgum. Því er
Víkveiji vantrúaður á að veruleg
breyting verði hér á, þótt Austur-
stræti austanvert verði aftur opnað
fyrir bílaumferð og Rúnturinn end-
urvakinn. Hafi kaupmenn í mið-
borginni áhyggjur af samkeppninni
frá Kringlunni er nærtækast fyrir
þá að svara henni einfaldlega með
betri og ódýrari vöru ásamt betri
þjónustu.
XXX
ætum tungunnar heitir lítið en
sérlega snoturt rit sem Hið
íslenska bókmenntafélag hefur gef-
ið út. í formála að ritinu, sem Helgi
Hálfdanarson skrifar, kemur fram
að í ritinu eru ýmsar blaðaklausur
sem birtust um nokkurt skeið dag-
lega í Reykjavíkur-blöðunum undir
fyrirsögninni Gætum tungunnar.
Þar var reynt að spoma við ýmsum
málvillum sem skotið hafa upp koll-
inum ýmist í fjölmiðlum eða á
öðrum vettvangi, segir Helgi.
Allar eru ábendingamar sem
fram koma í ritinu hinar þörfustu
en þó hnaut Víkveiji um eina. Hún
er svohljóðandi:
„Sagt var: Þar hefur orðið hækk-
un um um 7 prósentustig.
Rétt væri: ...hækkun um sjö pró-
sent.
(Orðið prósentustig er þarflaust
og gæti verði villandi.)"
Víkveiji er ekki fyllilega sáttur
við þennan afdráttarlausa úrskurð,
kannski vegna þess að hann hefur
gerst sekur um að nota prósentu-
stig — með fullri vitneskju um
athugasemdir málvemdunarmanna
við notkun þessa orðs. Skal það því
rökstutt frekar.
ímyndum okkur að vextir hækki
úr 32% í 33%. Þá segjum við blaða-
menn einatt að hækkunin, þ.e. úr
32% í 33%, sé eitt prósentustig en
í prósentum er hækkunin um 3,1%.
Þessi aðgreining er nauðsynleg, því
að villandi er að nota prósent í
báðum tilfellum. Eða hvað? Fróð-
legt væri að heyra sjónarmið
málvemdunarmanna í þessu álita-
máli.