Morgunblaðið - 12.11.1987, Side 48

48
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 1987
ULTRA
Ekkert venjulegt bílabón
heldur glerhörð lakkbrynja!
VEIST
PÚ
MUNINN?
ULTRA GLOSS er eini bón-
gljáinn, fáanlegur á islenskum Útsölustaðin
bensínsölum, sem þolir þvott
með tjörueyði. Þar meö rætist
draumur bónara, um aö glans og
glæsilegt útlit geti enst mánuö-
um saman.
Sssoj stöðvarnar.
Matthildur Bjömsdóttir skrifar frá Ástralíu:
Hvítir menn fagna
200 ára búsetu
því frá íslandi að ábyrgir veður-
fræðingar leiði okkur um kortið og
sýni komandi tíð, var að hér eru
það ekki veðurfræðingar sem leiða
okkur í sannleikann um eðli hæða
og lægða. f Ástralíu eru hlutfalls-
lega fáir veðurfræðingar svo þeir
hafa engan tíma til að stunda
„show" í sjónvarpinu. í stað þess
eru það afar bros- og hláturmildar
stúlkur og sérlega vel til hafðar sem
segja okkur hvað veðrið verði yndis-
legt á morgun. Og ef það komi
rigning muni að öllum líkindum
óðar stytta upp.
200 ár í Ástralíu
í fyrra hélt Suður-Ástralía upp
á eitt hundrað og fímmtíu ára
byggðasögu. Hún var ekki numin
fyrr en fjörtíu og átta árum á eftir
öðrum hlutum landsins og þá af
Qálsum mönnum.
Á næsta ári, árið 1988, eru tvö
hundruð ár síðan fyrsti hvíti maður-
inn steig fyrst á land í Ástralíu
nánar tiltekið á Botany Bay í Sydn-
ey. Það var kapteinn Cook sem þar
var á ferð og fékk titilinn fyrsti
landneminn, en áður hafði William
Damper komið þangað árið 1688
án þess að gera neitt og hélt aftur
á braut.
Minningu Cooks er að sjálfsögðu
haldið á loft og í fyrradag var frum-
sýnd sjónvarpsmynd sem gerð var
og byggð er á lífi hans og land-
fundum.
Þessi myndaflokkur var frum-
sýndur í þeim tvö hundruð áttatíu
og átta opinberu sjónvarpsstöðvum,
sem starfræktar eru hér í Ástralíu,
og eru þá ótaldar allar auglýsinga-
stöðvarnar.
Þar sem Coock skrifaði nákvæm-
ar dagbækur og skráði allt hefur
verið tiltölulega auðvelt að afla
heimilda um hann fyrir þennan
myndaflokk. Að sjá þessa mynd
sýnir hve framsýnn hann var og
langt á undan sínum tíma í mörgu
tilliti.
Fleira verður gert á afmælinu.
Mikið verður um menningarviðburði
og listir af öllu tagi og í Brisbane
verður haldin mikil sýning, EXPO
’88.
Klukkan hálfátta morguninn
þann 1. janúar hefst stærsta beina
útsendingin í sögu sjónvarps í heim-
inum. í fjórar klukkustundir munu
sextán milljónir Ástrala fylgjast af
athygli með einum degi í lífi eigin
þjóðar. Sjónvarpsmenn ferðast um
og sýna lífið í öllu hinum mismun-
andi bæjum og borgum, þorpum og
óbyggðum.
Fyrir framan sjónvarpið situr
þjóðin á sama stað og samt að ferð-
ast.
Þing’hús í
anda frumbyg-gja
Nýtt þinghús verður vígt. Þann
9. maí næstkomandi verður nýtt
þinghús tekið í notkun í höfuðborg
Ástralíu, Canberra. Hugmynd að
byggingarstíl þess er sótt til frum-
byggjanna. Það er að miklu leyti
byggt inn í hól og hefur þess verið
gætt að það raski umhverfinu sem
minnst.
Hugmyndina að þessari bygg-
ingu átti ítalinn Romaldo Giurgola
sem vann að teikningu hússins
ásamt ástralska arkitektinum Ric-
hard Torp.
Mynd af þessu merkilega húsi
sýnir torg með nokkrum lágum
blokkum. Tveir sveigar, sem eru í
laginu eins og „boomerang" og eiga
að tákna þau, liggja með bakhlið
saman og skipta hólnum í fjóra
meginhluta. Umhverfis „boomer-
öngin“ verður tyrft svo þinghúsið
verður eins og hóll að sjá úr lofti.
En bogar „boomerangsins" mynda
§óra innganga í húsið.
„Fljúga hvítu fiðrildin fyrir utan
gluggann." Já, það fljúga mörg
hvít, stór fiðrildi fyrir utan
gluggann milli blómanna og
tijánna. Fuglamir syngja en
krummi kvartar. Krumminn hér
hefur einkennileg hljóð, það er eins
og hann sé alltaf að kvarta eða
klaga undan einhveiju. Kannski
hann sé að kvarta yfír því að hettu-
mávurinn steli öllum mat frá sér,
ég veit það ekki, því ég kann ekki
fuglamál.
En það er gott að sitja í sólinni
og hlusta á fuglana syngja. Veðrið
er þó ekki alltaf gott fremur en á
íslandi og hefur sveiflur rétt eins
og þar. Milli daga getur hitamis-
munur verið allt að fimmtán stigum.
Eipn daginn finnur þú vel að þú ert
í Ástralíu. Það er þegar heit golan
kemur úr norðri, frá eyðimörkinni.
En næsta dag heldur þú að þú sért
kominn til íslands, þegar kaldur
vindur kælir á þér hendur og hné.
Á þessum tíma árs fyllast gróður-
húsin hér eða „nurserys" eins og
þeir hér kalla það af fólki með
græna fingpir. Þeim sem ætla sér
ekki að fara lengra en út í garð
eftir tómötum, jpírkum, papriku,
jarðarbeijum, vatnsmelónum, egg-
plöntum, komi, engifer og hver
veit hveiju.
Sólin er svo sterk að maður verð-
ur hreinlega undrandi á að Ástralir
skuli ekki fæðast með sólgleraugu.
Ég sem helst aldrei setti upp sól-
gleraugu á íslandi, jafnvel ekki á
björtustu sólardögum, get ég nú
ekki án þeirra verið og það jafnvel
inni.
Eitt af því sem vakti athygli
mína varðandi sjónvarpið hér, vön
RAFMíGNSVEITA
REYKJAVÍKUR
SUÐURLANDSBRAUT 34 SÍMI686222
Þaðerdýrt
rafmagnið sem þú dregur að borga
Rafmagn er svo snar þáttur
í lífi okkar að við veitum því
varla athygli. Flest heimilistæki
og vélar á vinnustað_ ganga
fyrir rafmagni og við erum svo
háð þeim að óbeint göngum
við sjálf fyrir rafmagni.
Þessu ,,sjálfsagða“ raf-
magni er dreift til okkar af
rafmagnsveitu. Rafmagnsveita
Reykjavíkur leggur metnað
sinn í stöðuga og hnökralausa
dreifingu til neytenda. Dreif-
ingarkostnaður greiðist af
orkugjaldi.
Ógreiddir reikningar hlaða
á sig háum vaxtakostnaði sem
veldur því að rafmagnið er nær
þriðjungi dýrara hjá þeim
skuldseigustu — þar til þeir
hætta að fá rafmagn.
Láttu rafmagnsreikninginn
hafa forgang!