Morgunblaðið - 22.03.1988, Side 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. MARZ 1988
Maren Eyvinds-
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 9. maí 1915
Dáin 26. febrúar 1988
Hún var fædd í Útey í Laugardal
og voru foreldarar hennar hjónin
Katrín Bjamadóttir og Ejrvindur
Eiríksson, sem þar bjuggu. Hún var
elst sex systkina og hefur það ver-
ið glaðvær og tápmikill hópur, sem
þar ólst upp. Bar Maja þess vott
hvar sem hún fór, að ekki hafði hún
verið þústuð í uppvextinum. Árið
1937 giftist hún Sigurfínni Guð-
mundssjmi frá Brekkum í Mýrdal.
Fjrrstu árin var heimili þeirra í
Reykjavík og á Stokkseyri. En árið
1942 fluttust þau á Hæðarenda í
Grímsnesi og bjuggu þar til ævi-
loka. Þau eignuðust fímm böm sem
em talin í aldursröð: Svanhildur
Helga, gift Grími Davíðssyni, þau
eiga þijú böm og fímm bamaböm.
Ejrvindur Karl, kvæntur Önnu
Garðarsdóttur, þau eiga þijú böm.
Guðmundur Rafn, ókvæntur. Lauf-
ey, gift Haraldi Haraldssjmi, þau
eiga tvö böm. Birgir, kvæntur
Maríu Andrésdóttur, þau eiga þijú
böm.
Fljótlega eftir að þau fluttu á
Hæðarenda hófust þau handa við
búreksturinn af dugnaði og atorku.
Það varð fljótt ljóst um alla sveit
að þangað hafði flust dugmikið fólk,
glaðvært og gestrisið. Var ekki síst
rómaður dugnaður húsfreyjunnar
og fijálslegt viðmót, sem gerði
henni létt að umgangast alla, háa
sem lága. Gestkvæmt var á Hæða-
renda og öllum vel tekið. Gestrisni
og greiðasemi virtust vera sameign
fjölskyldunnar. En óhjákvæmilega
mæðir mest á húsfreyju að sinna
þörfum gesta. Og þrátt fyrir þrot-
lausar annir við búrekstur og heim-
ilishald, virtist Maja alltaf hafa
nógan tíma til að blanda geði við
þá sem þar bar að garði. Mun marg-
ur minnast glaðra, genginna stunda
í hópi góðra vina á Hæðarenda.
En þótt oftast væri glatt og kátt
á Hæðarenda fóru örðugleikar ekki
þar hjá garði. Árið 1956 brann
bærinn, án þess þó að slys yrði af.
Lítið sem ekkert mun hafa bjargast
af innbúi. Þetta var mikið áfall, og
kom sér nú sem oftar vel dugnaður
og bjartsýni húsfreyjunnar. Auk
þess átti hún svo þjála lund að hún
gat óbuguð tekið í þær hjálpar-
hendur, sem þeim voru úr ýmsum
áttum réttar af þessu tileftii. Og
er mér enn í minni þakklæti þeirra
hjóna til þeirra er studdu þau í
þessum erfíðleikum. Aftur var haf-
ist handa við uppbygginguna og
nú voru elstu bömin komin til hjálp-
ar. Þá er þess að geta að hús-
bóndinn var um árabil sjúklingur.
Dvaldi hann langdvölum á Vífíls-
stöðum og stóðu honum þar jafnan
opnar djrr. En allt eins oft kaus
hann að vera heima, enda fékk
hann þar þá bestu umönnun sem á
varð kosið. Og heima lauk lífí hans
vorið 1984.
Maja bjó afram á Hæðarenda
með Guðmundi sínum, sem frá
unglingsárum hefur verið stoð og
sfytta foreldra sinna, og jmgsta
sjminum Birgi, sem nú er kominn
með fjölskyldu. Urðu sonarbömin
ömmu sinni miklir gleðigjafar, ekki
síst litla stúlkan Maren. Fyrstu
kjmni okkar Maju voru á Héraðs-
skólanum á Laugarvatni veturinn
1931—32. Að prófum loknum fór-
um við hvor í sína áttina og vissum
ekki hvor um aðra. En svo rúmum
áratug seinna skolaði okkur báðum
upp í Grímsnes. Hófust þá kynni
okkar að nýju, og varð af vinátta
við nánarí kjmni. Seinna kom í ljós
að við vomm dálítið skyldar og
höfðum við oft gaman af að minna
hvora aðra á frændsemina, sem að
vísu var ekki náin. Ef ég ætti að
lýsa henni Maju veit ég ekki á
hveiju ég ætti að byija, svo margt
var það í fari hennar sem frásagnar
er vert. Dugnaður hennar við bú-
rekstur og heimili brást aldrei. En
það var henni ekki nóg. Hún átti
Qölda hugðarefna sem hún lagði
rækt við. Hún var bókhneigð og
þrátt fyrir langan vinnudag mun
oftast hafa verið litið í bók að hon-
um loknum. Hún hafði gaman af
margskonar handavinnu s.s. mynd-
flosi og leðurvinnu sem hún stund-
aði talsvert á tímabili. Hún safnaði
steinum, blómum og ýmsum fáséð-
um munum. Og hún hafði lifandi
áhuga á því að taka mjmdir. Náði
hún oft mjög góðum árangri, jafn-
vel listrænum. Engan áhuga hafði
ég á þessu síðast talda, og skopað-
ist jafnvel að því. En hún mátaði
mig þá með því að senda mér hvað
eftir annað mjmdir úr ferðum okkar
eða samkomum kunningja. Og um
þær gat ég aðeins notað þetta
gamla orðtæki: „Verkið lofar meist-
arann". Ef mér fannst tilveran
óþarflega grá var oft nærtækt að
hringja til Maju. Hjá henni var allt-
af eitthvað að gerast. Oft benti hún
mér á nýjar bækur sem hún hafði
komist yfír, sagði mér jafnvel meg-
ininnihald í einu símtali. Eða þá að
hún var nýkomin „að sunnan" og
hafði heilsað uppá afkomendur í
þijá ættliði. Alltaf bættist við og
hveiju nýju lífí fagnað af alhug og
með bjartsýni. Slík lífstrú hlýtur
að hafa bætandi áhrif á allt um-
hverfí.
Kærar þakkir sendi ég Maju fyr-
ir góðar samverustundir og vináttu
alla. Bömum hennar, íjölskyldum
þeirra og öðrum aðstandendum
sendi ég einlægar samúðarkveðjur.
Blessuð veri minning hennar.
S.Á.
Okkur langar til að kveðja
frænku okkar, Maju á Hæðarenda,
með nokkrum orðum því að í okkar
huga skipar hún sérstakan sess.
Það var alltaf svo einstaklega
skemmtilegt að koma að Hæðar-
enda því að Maja og Sigurfínnur
tóku þannig á móti manni, að það
var eins og væri verið að gera þeim
greiða með því að koma austur.
Leið okkar lá því æði oft þang-
að, bæði meðan við vorum lítil og
eins eftir að við stækkuðum. Það
var með okkur eins og aðra sem
kjmntust heimilinu að Hæðarenda,
að þeir komu alltaf aftur og aftur
í heimsókn. Á stóru heimili eins og
þar var oft mikið að gera en alltaf
var tími til að setjast niður við stóra
eldhúsborðið og fá sér kaffísopa
með gesti sem að garði bar, sem
oft voru þó æði margir, sérstaklega
á sumrin. Þá naut glaðværð hús-
freyjunnar sín vel og ef einhver var
eitthvað utangátta þá var ýtt við
honum því enginn mátti verða út-
undan í gleðskapnum.
Maja 'var fædd í Útey í Laugar-
dal 9. maí 1915, elst sex bama
hjónanna Katrínar Bjamadóttur frá
Höfða í Biskupstungum og Eyvind-
ar Eiríkssonar bónda í Utey. Hún
ólst upp hjá foreldrum sínum og
eftir venjulega bamafræðslu á þeim
tíma, var hún tvo vetur á héraðs-
skólanum á Laugarvatni. Síðan fór
hún til Reykjavíkur og vann þar
þangað til hún giftist Sigurfínni
Guðmundssyni frá Brekkum í
Mýrdal, mætum manni og harðdug-
legum. Eftir nokkur ár í Reykjavík
fluttu þau austur fyrir fjall og
byggðu nýbýlið Gmnd á Stokks-
eyri. Þar var stundaður bæði land-
búnaður og sjósókn en Sigurfinnur
hafði áður stundað sjó í nokkur ár
og verið mjög eftirsóttur sakir
dugnaðar.
Eftir fá ár keyptu þau jörðina
að Hæðarenda í Grímsnesi. Þegar
þau fluttu að Hæðarenda kom best
í ljós afburða dugnaður þeirra hjón
við að brejrta jörðinni úr koti í stór-
býli, bæði í ræktun og byggingum.
Þau Maja og Sigurfínnur eignuð-
ust fímm mannvænleg böm sem
öll lifa foreldra sína. Sigurfinnur
andaðist árið 1984.
Við systkinin viljum þakka fyrir
allar ánægjustundimar sem við átt-
um að Hæðarenda. Bömum þeirra
hjóna og fjölskyldum þeirra sendum
við okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Stefán Eyvíndur, Katrín,
Jónína og Páll Svavar.
t
Móðir okkar og fósturmóðir,
MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Á, Skarðshreppi,
Dalasýslu,
lést í Landspítalanum 19. þessa mánaðar.
Jón Bjarnason,
Ástvaldur Bjarnason,
Trausti Bjarnason,
Svanhildur Valdlmarsdóttir
og fjölskyldur.
t
HERMANN GUÐMUNDSSON,
Sundstræti 13,
ísafirði,
andaöist á sjúkrahúsi ísafjaröar laugardaginn 19. mars.
Fyrir hönd vandamanna,
Lilja Guðmundsdóttir.
t
Maöurinn minn,
JÓN HJÖRTUR JÓNSSON,
andaöist í Sankti Jósepsspítala í Hafnarfirði að morgni 20. mars.
Guðríður Einarsdóttir.
t
Móðir mín, amma okkar og langamma,
SIGURLAUG JÓNSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu 18. mars sl.
Jón Hilmar Jónsson,
Hilmar Jónsson og fjölskylda,
Gunnar R. Jónsson og fjölskylda,
Jón Grétar Jónsson.
t
EYJÓLFUR BJARNASON,
Langholtsvegi 79,
lést í Borgarspítalanum aðfaranótt föstudagsins 18. mars.
Fyrir hönd vandamanna,
Anna Pálsdóttir.
t
Bróðir minn og móðurbróðir,
BIRGIR SIGURÐSSON,
andaðist á heimili sínu Eiríksgötu 35, 20. þ.m.
Sonja Slgurðardóttir,
Ólafur Valdimars.
t
Eiginmaður minn, sonur, faðir okkar, stjúpfaðir og afi,
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON
fyrrverandi sóknarprestur,
skólastjóri íSkúlagarði I Kelduhverfi,
varð bráðkvaddur fimmtudaginn 17. mars.
Útförin ferfram frá Garðskirkju laugardaginn 26. mars kl. 14.00.
Rósa Jónsdóttir,
Ingveldur Guðný Þórarinsdóttir,
Guðný Þórarinsdóttir,
Halldóra Þórarinsdóttir,
Þórður Þórarinsson,
Þórarinn Þórarinsson,
Ragnhildur Þórarinsdóttir,
Jón Arnar Hauksson,
Guðrún Dalía Salómonsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÁRSÆLL JÓNSSON
húsasmíðameistari,
Heiðarbraut 63, Akranesi,
lést föstudaginn 18. mars í Sjúkrahúsi Akraness.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 25. mars kl. 14.15.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuö. Þeim sem vildu minnast
hins látna er bent á Krabbameinsfélag íslands.
Margrót Ágústsdóttir,
Guðmundur H. Ársælsson, Hrafnhildur Ingólfsdóttir,
Guðrún J. Ársælsdóttir, Peter Elbek,
Edda H. Ársælsdóttir, Angantýr V. Jónasson,
Gunnar H. Ársælsson, Maria I. Gunnbjörnsdóttir
og barnabörn.
Móðir mín t
GUÐRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Grettisgötu 41,
lést á heimili sínu 19. mars.
F.h. aðstandenda
Gunnar Pétursson.
t
Móðir okkar,
ÓLAFÍA KRISTÍN KJARTANSDÓTTIR
frá Kaldrananesi,
Hringbraut 81, Keflavfk,
lést í sjúkrahúsi Keflavíkur fimmtudaginn 17. mars.
Jarðsett verður frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn 24. mars kl.
14.00.
Kristin Kristvinsdóttir,
Ingibjörg Kristvinsdóttir
og Guðbrandur Kristvinsson.
t
Eiginkona mín,
SÓLRÚN VILHJÁLMSDÓTTIR,
Hringbraut 89,
Keflavík,
lést i Sjúkrahúsi Keflavíkur sunnudaginn 20. mars.
Pótur Benediktsson.