Morgunblaðið - 07.04.1988, Side 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 7. APRÍL 1988
55
VELVAKANDI
SVARAR I SÍMA
691282KL. 10—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Umtví-
skimmng
Um snjóhreinsun
- svar við grein Gunnars Björnssonar
Til Velvakanda.
í Morgunblaðinu 29. þ.m. birtist
grein í Velvakanda eftir Gunnar
Björnsson undir fyrirsögninni
„Snjónum mokað upp á gangstétt-
ir“. Mörgu af því sem fram kemur
í greininni er oft búið að svara, og
tekið skal fram að heyra má til
undantekninga, ef undirritaður
svarar ekki greinum í Velvakanda
varðandi embættið, þótt greinar-
höfundur sé á öðru máli.
Um snjóhreinsun gilda þær regl-
ur að aðalumferðargötur og tengi-
brautir eru fyrst hreinsaðar, þannig
að strætisvagnar og almennings-
vagnar geti gengið milli borgar-
hluta, síðan er farið að huga að
hinum hluta gatnakerfisins og eru
íbúðargötumar aftastar í röðinni.
Til að snjóhreinsunin geti gengið
sem hraðast fyrir sig eru notaðir
bílar með ýtutönnum. Ekki verður
hjá því komist að snjór frá þeim
hrannist út að kantsteini og upp á
hluta gangstéttanna og — einnig
fyrir innkeyrslur hjá fólki. í öðrum
áfanga er reynt að hreinsa fjölförn-
ustu gangstéttamar með traktor
búnum ýtutönnum. Engin tök eru
á því að hreinsa allar gangstéttir,
bæði vegna umfangs og kostnaðar.
Gangandi vegfarendur verða því að
sætta sig við tímabundna erfiðleika
hvað þær varðar.
í seinni tíð hefir hreinsun á ak-
brautum íbúðargatna mikið til verið
látin sitja á hakanum með tilliti til
versnandi færðar fyrir gangandi af
framangreindum orsökum en oft
er vandratað meðalhófið í þessum
efum. Gangstéttar eru sandbornar
eftir því sem við verður komið til
að draga úr hættu af völdum hálku.
Sanndinum er dreift með vél-
knúnum sanddreifurum og með
handafli eftir atvikum. Snjóhreins-
un tilheyrir starfssviði gatnamála-
stjóra og er vélhreinsuninni um alla
borgina stjórnað frá Þjónustumið-
stöðinni, Hverfisbækistöðvarnar sjá
síðan um fínhreinsunina, hver innan
síns hverfís, sjá meðfylgjandi
hverfaskiptinjgu.
Ingi U. Magnússon,
gatnamálastjóri.
Velvakandi góður.
Margir eru fullir efasemda um
heilindi ýmissa stjómmálamanna
og e.t.v. ekki að ástæðulausu.
Dæmi: Hvað skal segja um konu,
sem talar innfjálgum orðum á Al-
þingi um jafnlaunabaráttu, en í
íæknisstarfi sínu á sjúkrahúsum
heyrist aldrei minnst á lág laun
gangastúlkna og ræstingakvenna
þar á bæ? Var þó sjálf á margföld-
um launum miðað við hinar síðar-
nefndu. Eða konur af sama báti
sem ekki mæta í þingveislur, en
fara á kostnað þingsins til Mexíkó
og fleiri fjarlægra landa þegar
færi bjóðast(?)
Eða hvað um þingmann sem
flytur harðar ræður um bindindi
og vondar afleiðingar vínneyslu,
en er sjálfur í hópi stærstu innflytj-
enda (umboðsaðila) hjá ÁTVR?
Ellegar þingmann sem heldur
langar ræður um að hjálpa þurfi
þeim lægstlaunuðu, en hefur sjálf-
ur (þrátt fyrir andstöðu í eigin
flokki) náð að komast í hálaunuð
bankaráð (Búnaðarb.) og í enn
hálaunaðri stjórn Byggðastofnun-
ar, og bætir þessu ofan á þingfar-
arkaupið? Nei. Hvort hér ekki eiga
við ljóðlínur Stefáns frá Hvítadal:
ég hét svo góðu, en hélt það ekki.
Ef af mér bráir um eina stund,
þá held ég óðar á heimsins fund.
Sigurður Sigurðsson
Um kindakjöt og BSRB
Til Velvakanda.
Þrátt fyrir að Reykvíkingar reki
annað slagið upp mikið ramakvein
og kvarti sárlega undan ójafnrétt-
inu í þessu landi, sem auðvitað bitn-
ar allt á þeim, þá held ég að í raun
sé öll jafnréttisbarátta milli lands-
hluta utangátta við áhugasvið
þeirra. Sést þetta hvað best á því
að þeir telja þá rangsleitni versta,
og gott ef ekki þá einu sem brenn-
ur á landanum, að atkvæði til al-
þingiskosninga vega ekki allsstaðar
nákvæmlega jafnþungt.
Nú er mér spum: Hvað myndu
Reykvíkingar segja við því ef fá
mætti kindakjöt á tombóluprís
norður á Akureyri eða austur á
Egilsstöðum en ekki í höfuðborginni
sjálfri? Kindakjöt sem væri þó nið-
urgreitt af allri þjóðinni og kæmi í
ofanálag af þessari landsbyggð sem
sífellt er að krefja Reykvíkinga um
styrki. Auðvitað er óþarft að taka
það fram að Reykvíkingar em að
verðleikum ríkastir Islendinga,
verðmætin verða til í höndunum á
þeim sbr. Kringluna og í þeim dreg-
ur „landsbyggðarfólkið" svokallaða
fram lífið. Þessi mikla ómagafram-
færsla er þungur kross að bera, ég
neita því ekki. Það er því líklega
eftir ástæðunum eðlilegt að þessi
breiðu bök íslenskrar menningar og
þjóðreisnar fái ekki aðeins ódýra
saðningu heldur einnig ódýrari ut-
anlandsferðir en gengur og gerist,
sérstaklega ef veifað er félagsskír-
teini í BSRB.
Einhvern veginn hafði ég fengið
þá flugu í höfuðið, guð einn veit
hvemig, að þessi skammstöfun
(BSRB) stæði fyrir Bandalag ríkis
og bæja. Svona getur einföldum
skjátlast. Til dæmis ef formaður
félagsins segist hafa gert samninga
um ódýrar utanlandsferðir fyrir fé-
lagsmenn þá á hann vitaskuld að-
eins við þá sem geta mætt á skrif-
stofuna hans (það er vita gagns-
laust að hringja því enginn svarar).
En auðvitað er um töluvert skemmri
veg að fara til Reykjavíkur frá
ísafirði og Seyðisfirði en frá höfuð-
borginni og út á þessa landsbyggð.
Er þá nokkuð óeðlilegt við þessa
tilhögun? Svari nú hver fyrir sig
og þó einkum forsvarsmenn þessa
Reykjavíkurfélags sem í daglegu
tali er nefnt BSRB.
Bjór á barinn
Til Velvakanda
Ég hef ekki verið fylgjandi því
að hér yrði innleiddur og leyfður
sterkur bjór, en þegar ég upplifði
það í fyrrasumar að útlendingar
sem hér voru á ferðalagi söknuðu
þess svo mjög að fá ekki keyptan
sterkan bjór, datt mér í hug hvort
ekki væri hægt að fara þá millileið
með bjórinn, að sterkur bjór væri
aðeins seldur í glösum í veitinga-
húsum sem hafa vínveitingaleyfi.
Þá gætu þeir erlendu ferðamenn
sem hingað koma fengið bjórinn
sinn og þeir íslendingar sem annars
kaupa sér áfengi gætu þá valið
sterkan bjór í staðinn. Mér datt í
hug hvort framkvæmanlegt væri
að fara þessa millileið í svona 4—5
ár og kanna viðbrögð manna áður
en farið verður út í að leyfa sterkan
bjór hömlulaust, næstum því hvar
sem er. Hvað segja bjóráhugamenn
um þessa hugmynd?
Katrin
Já, það verður svo sannarlega
ekki af okkur íslendingum skafíð
að við búum best allra þjóða — það
er að segja ef okkur hefur tekist
að forðast suðvesturhornið.
Akureyri i mars 1988,
Jón Hjaltason.
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 10 og 12, mánudaga
til föstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orðaskiptingar, fyrirspumir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnnúmer og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundur óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
ÁstúÓlegar kveðjur og hugheilar þakkir til
þeirra, sem minntust með örlœti og á ýmsa
lund afmœlis míns 31. mars 1988.
Starfsliði á Droplaugarstöðum fceri ég og þakk-
ir fyrir alúðarhlýju og rausn í tilefni dagsins.
Þórður Kristleifsson.
'68 RÉTTÓ'68
GAGNFRÆÐINGAR FRÁ RÉTTARHOLTSSKÓLA
1968!
Laugardaginn 7. maí höldum við upp á 20 ára
útskriftarafmæli íÁtthagasal Hótels Sögu.
Hafið samband við eftirtalda fyrir 15. apríl.:
Brósi 34989, Elísabet 77737, Bíbí 74575, Stulli
44814, Sirrý Ben. 622313, Hrafnhildur 685183,
Magnea 72824.
$
\
Seltjarnarnes
- Vesturbær
Mánudaginn 11. apríl hefst 6 vikna
námskeið í hressandi og styrkjandi
æfingum fyrir konur á öllum aldri.
Innritun og upplýsingar í síma 611459.
Guðbjörg Björgvins,
íþróttahúsinu, Seltjarnarnesi.
Hitamælinga-
miðstöðvar
Fáanlegar fyrir sex, átta, 1 '1Bi*"“íilíSl'1 'r
tíu, tólf, sextán, átján
eða tuttugu og sex
mælistaði.
Ein og sama miðstöðin
getur tekið .við og sýnt
bæði frost og hita, t.d.
Celcius+200+850 eða
0+1200 o.fl. Hitaþreifarar
af mismunandi lengdum
og með mismunandi skrúfgangi fáanlegar.
Fyrir algengustu rið- og jafnstraumsspennur.
Ljósastafir 20 mm háir.
Það er hægt að fylgjast með afgashita, kælivatns-
hita, smurolíuhita, lofthita, kulda íkælum, frystum,
lestum, sjó og fleira.
SQyiollgiyigjyir ©©
VESTURGÖTU 16 SIMAR 14680 ?1480
OíTIROn
AFGREIÐSL UKASSAR