Morgunblaðið - 03.08.1989, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. ÁGÚST 1989
Kveðjuorð:
Sveinfríður Alda
Þorgilsdóttir
Jóhiinn Guðmundsson,
Hólmavík — Kveðjuorð
Fædd 24. október 1929
Dáin 26. júlí 1989
Hún Aida frænka er farin.
Við systkinin vissum fyrir nokkru
að flest benti til að Alda yrði ekki
mikið eldri, samt bregður manni
þegar tíðindin berast. Sennilega er
maður aldrei undir það búinn að
kallið komi, þrátt fyrir undangengin
veikindi og aðvaranir annarra. Það
er vont að sætta sig við að Alda
hafi verið hrifm á burt langt fyrir
aldur fram.
í okkar hugum var Alda einn af
föstu punktunum í tilverunni og
hefði átt að vera miklu lengur. Það
er t.d. varla hægt að hugsa sér
veislu innan fjölskyldunnar án Öldu.
Frá því við munum fyrst eftir hafa
alla veislur í fjölskyldunni að veru-
legu leyti snúist um Öldu.
Hún talaði hæst og mest og hún
gat fengið alla til að hlæja með
frásögnum sínum. Við munum vel
að mamma reyndi stundum að
sussa á hana þegar hæst lét en
Alda bara brosti og hélt sínu striki
og þá brostu aðrir líka, því að svona
var Alda bara og svona átti hún
að vera.
Við munum líka vel eftir hvað
hún gat verið hvöss og ströng þeg-
ar við vorum krakkar og áttum að
gegna, en það gerði ekkert þó hún
byrsti sig af því að það var ekkert
nema hávaðihn, hún var aldrei
vond.
Stundum kom Alda líka í stað
mömmu ef á þurfti að halda og
frænka sem getur tekið systrabörn-
um sínum sem væru hennar eigin,
getur ekki verið nema góð frænka.
Alda og Villi hafa alla okkar tíð
verið ákveðinn hluti af okkar til-
veru. Þau tóku Ester systir í fóstur
vegna veikinda mömmu fyrir mörg-
um árum og ólu hana upp sem sína
eigin dóttur. Tengsl okkar systkin-
anna rofnuðu þó ekki við það eins
og því miður vill oft verða við slíkar
aðstæður, heldur mætti segja að
tengsl þessara tveggja fjölskyldna
hafi orðið óijúfanleg. Við systkinin
gætum eflaust fyllt heila bók með
endurminningum um Öldu frænku,
en hvorki það né nokkuð annað,
getur fært okkur hana aftur. Á
slíkum kveðjustundum er oft spurt
„hvers vegna“, en við trúum því
að almættið hafí ákveðið að svona
skyldi fara og við verðum að læra
að sætta okkur við Hans dóm. Það
er bara svo sárt.
Á stundum sem þessari er gott
að minna sig á upphaf bænar sem
hefst svona:
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,...
Elsku Villi og börn, öll okkar
samúð er með ykkur á þessari erf-
iðu stundu. Við vitum að sársaukinn
er mikill og að í lífi ykkar myndast
mikið tóm, en Guð gefur ykkur
styrk. Einnig vitum við að vel verð-
ur tekið á móti Öldu frænku á nýj-
um stað, mun hún líka taka á móti
ykkur í fyllingu tímans.
Við þökkum fyrir þann tíma sem
við fengum að njóta samvista við
Öldu, megi hún hvíla í friði.
Katý, Gestur og Gísli
Fyrir fáum dögum var ég að
blaða í gamalli ljómsmyndamöppu
og rakst þá meðal annars á mynd
frá skólaárinu 1931-32. Þessi mynd
er af fyrsta nemendahópnum sem
naut leiðsagnar minnar. Af ein-
hveijum ástæðum tók ég myndina
frá og lagði hana á borðið hjá mér
en lét hinar aftur á sinn stað.
í hádegisútvarpinu daginn eftir
kom tilkynning um það að Jóhann
Guðmundsson skipstjóri á Hólmavík
væri látinn en hann er einn af hópn-
um á fyrrnefndri mynd, þá tíu ára
gamall. Oft er það svo að gömul
ljósmynd, stutt sága eða fáar
ijóðlínur verða til þess að vekja í
vitundinni minningar frá löngu liðn-
um dögum, sem önn hversdagsins
hefur dregið dul yfír en verða þá í
ljósi augnabliksins skýrar og lifandi
líkt og þegasr um er að ræða ný-
gengin spor.
Jóhann Guðmundsson var fædd-
ur í Bæ í Steingrímsfírði 13. júní
1921, yngstur af 13 bömum hjón-
anna Ragnheiðar Hálldórsdóttur og
Guðmundar Guðmundssonar sem
þar bjuggu rausnarbúi, auk þess
sem Guðmundur var farsæll og
þekktur sjósóknari við Húnaflóa og
Isafjarðardjúp.
Þar sem ekki var nema fremur
stutt bæjarleið milli æskuheimilis
míns og Bæjarsystkinanna urðu
milli okkar talsverð kynni og ég
eignaðist í þeim hópi góðvini sem
mér urðu hugþekkari flestum minna
samferðarmanna utan eigin fjöl-
skyldu. Við Gunnar, bróðir Jó-
hanns, vorum jafnaldrar og áttum
saman margar glaðar stundir, en
hann féll í valinn langt um aldur
fram en átti þá að baki giftudijúg-
an starfsferil.
Jóhann var ákaflega hugþekkur
nemandi og þar sem þetta var mitt
fyrsta ár á vettvangi fræðslumála
og ég sjálfsagt ekki fullkomlega í
stakk búinn til að takast á við þau
verkefni, hlaut það að vera nokkuð
komið undir viðhorfi nemendanna
hvernig samskiptin lánuðust og
hvað Jóhann snerti voru þau
ánægjuleg. Hann var kjarkmikill,
glaðlyndur og sönghneigður. Þessar
eigindir gerðu honum auðvelt að
ná góðu sambandi við þá sem hann
starfaði með. Að þessum eðliseig-
indum bjó hann allt til leiðarloka.
Jóhann fór að stunda sjó strax
og hann hafði burði til og reyndist
þar fljótt í fremstu röð. Ungur eign-
aðist hann trillubát og reri honum
frá Hólmavík. Var til þess vitnað
hve ódeigur hann var að sækja
langt norður í Húnaflóa einkum á
vorin þegar fiskurinn var ennþá
ekki genginn á grunnmið. Hann var
aflasæll og varð gott til manna.
Hann fékk fljótlega stærri bát og
jók þá sókn sína að sama skapi
meðan hann gat því viðkomið.
Mér er Jóhann minnisstæður,
kannski þó helst fyrir það hvað vel
hann varðveitti eðlisþætti hins
lífsglaða áhyggjulausa unglings í
hugarheimi hins fullorðna manns,
þrátt fyrir að hann eins og fleiri
sem vinna við útgerð og sjósókn
átti oft undir högg að sækja vegna
ýmiss konar misgengis í þjóðfélag-
inu. Til viðbótar sinni aðalatvinnu
tók hann þátt í félagsmálum byggð-
ar sinnar og þótti þar standa vel
fyrir sínum hlut.
Jóhann stóð sjálfur við stjórn-
völinn á skipi sínu meðan honum
entist heilsa til en eftir það hugsaði
hann um útgerðina og það sem
henni tilheyrði í landi.
Eftir að ég flutti af Ströndum
stijáluðust okkar fundir. Þó hitti
ég hann sem næst árlega þegar
leið mín lá til Hólmavíkur eða í
Bjarnaríjörð. Og alltaf var það sami
glaði góði drengurinn sem ég þekkti
fyrst tíu ára gamlan í skólanum
heima.
Jóhann kvæntist eftirlifandi konu
sinni Sigurbjörgu Jónsdóttur frá
Hólmavík. Þeirra samlíf mun hafa
verið svo gott sem best verður á
kosið. Þau áttu saman fimm börn,
þijá syni og tvær dætur. Börnin eru
öll uppkomin, vel menntað sæmdar-
fólk.
Ut af þeim Bæjarhjónum, Guð-
mundi Guðmundssyni og Ragnheiði
Halldórsdóttur er kominn sterkur
ættarmeiður og ná greinar hans
víða og hvarvetna hefur það fólk
til nokkurs dugað. Jóhann lét ekki
freistast af græna grasinu hinum
megin við girðinguna. Hann yfírgaf
aldrei sitt heimahérað en helgaði
því allt ævistarf sitt. Mundi hann
þó ekki síður en margir aðrir hafa
átt auðvelt með að hasla sér völl á
víðari vettvangi.
Það er gott hverri byggð sem
tekst að ala upp rótfastan og
þróttmikinn hlyn. Svo best mun
þjóðin eiga farsæla framtíð í
landinu að vel byggð sjávarþorp og
blómleg bændabýli standi föstum
fótum vítt um landið og þar búi
fólk sem hefur kjark og geðró til
að brosa og geta hrist af sér hregg-
ið þótt eitthvað blási í móti.
Jóhann skipstjóri skilur eftir sig
giftudrjúg spor sem margir sam-
ferðamenn munu lengi minnast. Nú
er skarð fyrir skildi.
Fjölskyldu Jóhanns, frændgarði
. og heimabyggð votta ég samúð
mína. Þökk fyrir liðinn dag, glaði,
góði drengur.
Þorsteinn frá Kaldrananesi
Mig langar að kveðja Jóhann
Guðmundsson með fáeinum orðum
til að þakka honum samveruna.
+
Móðir mín,
JÓNÍNA JENSÍNA JENSDÓTTIR,
lést í Borgarspítalanum 25. júlí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Sveinsína Jóhanna Jónsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir okkar og bróðir,
GUÐMUNDUR SIGURGEIR ILLUGASON,
Háahvammi 15,
Hafnarfirði,
andaðist sunnudaginn 30. júlí.
Jarðarförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 4. ágúst
kl. 13.30.
Sigurbjörg Kristinsdóttir,
börn, tengdasynir og systkini.
+
KRISTJANA THEÓDÓRSDÓTTIR
frá Bægisá
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð 29. júlí 1989.
Kveðjuathöfó verður haldin í kapellunni í Fossvogi föstudaginn
4. ágúst kl. 15.
Jarðsungið verður frá Bægisárkirkju þriðjudaginn 8. ágúst og
hefst athöfnin þar kl. 14.30.
Fyrir umönnun síðustu árin eru bornar fram sérstakar þakkir til
Ernu Aradóttur hjúkrunarfræðings og starfsfólks Sunnuhliðar.
F.h. vandamanna,
Stefán M. Gunnarsson.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
AÐALHEIÐUR M. JÓHANNSDÓTTIR,
Stóragerði 38,
sem lést 26. júlí sl., verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag,
3. ágúst, kl. 15.00.
Blóm eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast henn-
ar er bent á Hjartavernd eða aðrar líknarstofnanir.
Guðmundur Hallgrímsson,
Jóhanna H. Gunnarsd. Hinz, Hans Gunnar Hinz,
Ingibjörg Sigurðardóttir,
Sverrir S. Gunnarsson, Sigri'ður H. Gunnarsdóttir,
HörðurS. Gunnarsson, Ása Sólveig,
Aðalheiður Birna Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elsku drengurinn okkar og bróðir,
RAGNAR ÁGÚST SIGURÐSSON,
verður jarðsunginn frá Áskirkju föstudaginn 4. ágúst kl. 10.30.
Kolbrún Ágústsdóttir,
Sigurður Ragnarsson, Inga Stefánsdóttir,
Kristrún, Funi, Dagur.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug. við andlát og útför
HELGU MAGNÚSDÓTTUR
kennara.
Kristín Magnúsdóttir Möller,
EinarTh. Magnússon, Petrína H. Steinadottír,
Guðmundur Óli Ólafsson.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför
JÓNS DANÍELSSONAR OG JÓHÖNNU FRIÐRIKSDÓTTUR
frá Hvallátrum á Breiðafirði,
guð blessi ykkur öll.
Björg Savage, Jack Savage,
Aðalsteinn Aðalsteinsson, Anna Pálsdóttir,
Ólína Jónsdóttir, Hafsteinn Guðmundsson,
Daníel Jónsson, Steinunn Bjarnadóttir,
Mari'a Jónsdóttir, Einar Siggeirsson,
Valdimar Jónsson, Aðalheiður Halldórsdóttir,
Aðalsteinn Valdimarsson, Auður Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum af alhug auðsýnda vináttu og ómælda hjálp við andlát
og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, sonar og afa,
BJÖRGVINS SVEINSSONAR,
Hlíðargötu 30.
Guð blessi ykkur öll.
Sigríður Jónsdóttir,
Guðbjörg Marta Björgvinsdóttir,
Jón Sveinn Björgvinsson,
Kristi'n Björgvinsdóttir, Þorsteinn Benediktsson,
Örn Benedikt Sverrisson, Ingibjörg Marisdóttir,
Sveinn Sigurjónsson
og barnabörn.