Morgunblaðið - 03.08.1989, Page 50
C£.( ' Tr:* I1 HTDAIl’ JTT/.!/I'l CÍGAJT/1 JOJlO!/i
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. ÁGÚST 1989
50
-t
„'Atta tíL hamar og meitiL l
0-vókadb^grx.na?"
Ég leyfi mér að biðja um
hönd dóttur þinnar. Og
reyndar vantar mig aur
fyrir strætó heim ...
Með
morgimkaffinu
Nei ekki ást við fyrstu sýn,
en þá vissi ég ekki hve vel
hann var stæður ...
Um dýravernd
Kæri Velvakandi.
Vegna skrifa varðandi dýramál
langar mig að koma á framfæri'
nokkrum hugleiðingum og stað-
reyndum sem vert væri að athuga.
Þegar lítið dýr, hvort sem það er
kettlingur, hvolpur eða annað gælu-
dýr, kemur inn í tilveru fólks er
margt að athuga. Til að nefna er
fólk mjög bundið — þ.e. það kemst
ekki í burtu nema að vera öruggt
um gæslu. Það er líka óæskilegt að
taka gæludýr, þá sérstaklega hund,
ef eigandinn er að heiman frá morgni
til kvölds. Einnig þegar dýrið verður
Kæri Velvakandi.
Eg tek undir skrif Jóhanns í
Velvakanda fyrir nokkru, þar sem
hann gagnrýnir þá ákvörðun stjórn-
valda að skera niður hjá heilbrigðis-
þjónustunni. Er það að mínum dómi
til háborinnar skammar fyrir þjóð-
.ina. Ég kom á sjúkrahús fyrir
skömmu og varð vitni að því að
karlmaður og kona voru látin iiggja
í sömu stofu. Ég hef aldrei, hvorki
fyrr né síðar, vitað til að þetta
væri gert þó aldur minn sé svo hár
að ég teljist ekki vinnufær.
Það er bara þetta elskulega hjúk-
runarfólk sem bjargar með sinni
dásamlegu framkomu og hjálp við
að hressa hina sjúku. Þessu fólki
verður aldrei nógsamlega greitt né
þakkað fyrir sína vinnu.
Ég held að þingmönnum ætti að
kynþroska er mjög áríðandi að gera
strax ráðstafanir. Það er sorglegt
hversu margir kettlingar eru svæfðir
daglega — væri ekki skynsamlegra
að koma í veg fyrir þennan harm-
leik, mér er spurn?
Ég gleymi seint þeirri sjón er ég
sat á biðstofu hjá dýralækni og kom
þá inn maður með fulla körfu af
yndislegum kettlingum, veslings
maðurinn sat þarna eins og dauða-
dæmdur og tárin streymdu niður
vanga hans — atburður sem þessi
þyrfti ekki að koma fyrir. Hvers
vegna er fólk svona kærulaust? Er
3réttmætar sparnað-
iraðgerðir stjórnvalda
Kæri Velvakandi. vlsað i biðröð og fá ekki nauðsyn
Ég tel það ranga ákvörðun hjá lega aðhlynningu.
jórnvöldum að skera niður hjá Allir viu að nú kreppir að I þjó|
nlbrigðisþjónustunni. Efleiðingin félaginu og nauðsyniegt er að skel
sú að biðraðimar lengjast og niður en með þessu er troðið á rétt
■MiT fTtiii
fækka og þeir ættu að láta sér
nægja sitt gamla þinghús. Ég held
að þið ættuð að hugleiða að draga
úr ykkar bruðli á ríkisins kostnað
í tíma og ótíma.
Þórunn
eitthvað fengið með því að leyfa t.d.
kisu að eignast kettlinga til þess eins
að deyða þá? Svo virðist sem ófremd-
arástand ríki í kattamálum ef marka
má allar þær auglýsingar í blöðum
um bæði týnda ketti á hveijum degi,
svo og allar kettlingaauglýsingarnar.
Ég held að það væri þjóðráð'að taka
upp kattaskatt af fólki eins og kom
fram hjá einum sem skrifaði fyrir
skömmu. Þá myndi áreiðanlega vera
betur hugsað um dýrin okkar og
fólk fengi meiri ábyrgðartilfinningu.
Þar sem flestir fá kettlinga gefins,
þá er eins og fólk verði kærulausara
og óábyrgara.
Þessi elskulegu dýr gefa okkur svo
mikið ef við veitum þeim hlýju og
umhyggju og við fáum það margfalt
til baka. Það er enginn einsamall sem
hefur þessa tiyggu vini nærri sér.
Eigum við ekki að sýna meiri ábyrgð
og umhyggju með því að merkja
dýrin vel, annaðhvort með hálsól og
plötu (ekki tunnu), eða eyrnamerki
hjá lækni — einnig að hafa það alveg
á hreinu að gera ófijósemisaðgerð
timanlega.
Með ósk um að skrif mín beri ein-
hvern árangur.
Virðingarfyllst,
Soffia Sigurjónsdóttir,
gjaldkeri Kattavinafélagsins.
Niðurskurður í heilbrigð-
iskerfinu til skammar
Góð útvarpsmessa frá Hólum
Til Velvakanda.
Ég finn hvöt hjá mér að þakka
óvenjulega guðsþjónustu frá Hólum
í Hjaltadal frá kl. 11 í dag, 23. júlí.
Klukknahljómurinn er alltaf samur,
dul hans er friður. En það var stól-
ræðan, sem Guðrún Asmundsdóttir
leikkona flutti, er vakti fágæta að-
dáun mína. Þessi ræða var nákvæm-
lega það sem þarf að segja við þjóð-
ina okkar, í dag, í gær og á morg-
un, og byggja það upp af kenningum
Krists og á bók allra bóka. Um
víxlarana, sölumennskuna í helgi-
dóminum, um gróða, vald, stríð. Um
vopnafriðinn!
Og segja þetta með þeim kjarki
og þess vegna þeim áhrifamætti er
öllum flutningi ræðunnar fylgdi. En
það skyggir á þá feginskennd, er
flutningur slíkrar ræðu leggur þeim
er hlustar í hjartastað, að hætt er
við að sá hluti þjóðarinnar, unga og
yngra fólkið, hlusti ekki! Það er
augljóslega „sálfræði" gróðaaflanna
og valds, að hella ókjörum tóna og
tals með tryllingsmætti á síflölgandi
rásum og myndum um himinhvolfið!
Þar eru nú uppeldis„stöðvar“ hinna
svokölluðu velferðarríkja! Og værð-
arkennd hinna fullorðnu og „söddu“
í velferðinni hallar sér í hlutleysi!
Mér finnst vera að skapast skoðun
að Rás 1 sé fyrir eldra fólkið. Með
því er „auglýsingaþjóðfélagið" að
vernda sig í því að halda Rás 2 og
þvílíkri flokkun á alls konar rásum
og myndum í vitund yngri kynslóð-
ar. Stólræðu Guðrúnar ætti að flytja
á ný á völdum hlustunartíma á Rás
2!
Jónas Pétursson
Víkverji skrifar
HÖGNI HREKKVISI
aHANN BLSKAR NAAI/Vu's.'''
Mesta ferðahelgi ársins nálgast.
Víkveiji dagsins hætti að fara
á útihátíðir fyrir mörgum árum en
margar góðar minningar riíjuðust
þó upp fyrir honum í strætisvagnin-
um í gærmorgun þegar hann heyrði
á tal tveggja ungmenna. Strákur
og stelpa voru að spytja hvort ann-
að hvað þau ætluðu að gera um
verslunarmannahelgina. Víkveiji er
vel uppalinn og veit að ekki á að
hlusta á einkasamtöl annarra, en
komst ekki hjá því að heyra hrafl
úr masi krakkanna. Pilturinn var
óákveðinn hvort hann færi nokkuð
út úr bænum en stúlkan ug flestir
kunningjar beggja ætluðu að fara
á ákveðna útihátíð og bjuggust við
mörg þúsund krökkum þangað.
Pilturinn fræddi stúlkuna á því að
leitað yrði (að víni) í öllum tjöldum
og vonlaust væri að fara á þessa
hátíð. Var það sameiginleg niður-
staða þeirra að það myndi draga
mjög úr aðsókn ef það spyrðist út
að leitað yrði í tjöldunum.
„Það er allt í lagi þó öllu sé stol-
ið fyrsta kvöldið, maður stelur bara
úr öðru tjaldi!" sagði pilturinn, sem
greinilega er eldri og virtist vera
að gefa stúlkunni leíðbéiningár fýr-'
ir helgina. Heimur versnandi fer,
hugsaði Víkveiji, ýmislegt gerðu
menn af sér í Húsafelli í „gamla
daga“ en ekki þótti sjálfsagt að
stela. Víkverji missti þráðinn vegna
hávaða í vagninum og veit því ekki
hver var aðdragandi næstu ráðlegg-
inga: „Það er stórhættulegt að vera
á föstu um verslunarmannahelg-
ina.“
XXX
Bundið slitlag á leiðinni á milli
Akureyrar og Reykjavíkur
lengist um rúmlega 30 kílómetra,
eða 10%, í sumar ef áætlanir stand-
ast og verður þá rúmlega 80% af
leiðinni lögð með svokölluðu bundnu
slitlagi. Víkveiji ekur þessa leið allt-
af um þetta leyti árs (oft í annan
tíma einnig), síðast í fyrradag, og
hefur á undanförnum árum fagnað
hveijum nýjum spotta. Eftir því sem
spottarnir tengjast meira saman og
samfellt slitlag lengist æpa holóttu
kaflarnir meira á mann.
xxx
Slæmir vegir eru heilbrigðis-
"vándám'ál,'"bæðl ’ hjá monnum
og bílum, af ástæðum sem ekki
þarf að útskýra fyrir lesendum.
Þess vegna er Víkveiji óhress með
stefnubreytingu núverandi sam-
gönguráðherra og ríkisstjórnar.
Undanfarin ár hafa verið lagðir 250
til 300 km af nýjum bundnum slit-
lögum á ári en í ár eru líkur á að
einungis verði lagðir 150_til 160
km af nýjum slitlögum. Ástæðan
fyrir þessu er aukin áhersla á ýmis
stórverkefni sem taka til sín mikla
ijármupi. Fleira hefur áhrif, m.a.
takmarkaðir möguleikar Vegagerð-
arinnar til að taka lán til fram-
kvæmda, greiðslur eldri lána og
skerðing á vegafé vegna þess að
hluti markaðra tekjustofna Vega-
gerðarinnar rennur í fyrsta skipti í
ríkissjóð. Eftir sumarið verður kom-
ið bundið slitlag á 850 km hringveg-
arins, sem er einungis um 60%
hans. Víkveiji telur að það komi
sér best fyrir allan almenning að
leggja áherslu á bundið slitlag í
nokkur ár enn, enda mikið verk
óunnið. Síðan er eðlilegt að taka
til við stórverkefnin, svo sem jarð-
göng og brýr, af fullum krafti.
I
4
4
4
:
;
i
i