Morgunblaðið - 12.12.1989, Blaðsíða 48

4&
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. DESEMBER 1989
$ KAUPFÉLÖGIN UM LAND ALLT $
MEÐ FÓL í FAR-
ANGRINUM
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
Háskólabíó: Sendingin — The
Package
Leikstjóri Andrew Davis. Hand-
rit John Bishop. Aðalleikendur
Gene Hackman, Joanna Cassidy,
Tommy Lee Jones, John Heard.
Bandarísk. Orion 1989.
Nokkrir eru þeir ágætir kunn-
ingjar okkar á tjaldinu sem telja
má nánast alætur hvað hlutverka-
val snertir. Sennilega fara þeir Ca-
ine og Hackman þar fremstir í
flokki. Því er það svo að nöfn þeirra
eru lítil trygging fyrir gæðum
mynda þeirra, þó stendur Hackman
skár að vígi því hann ljáir hverri
einustu mynd sem hann leikur í,
hversu vitlaus eða útþvæld hún er,
(All Night Long, Split Decisions,
Common Valour), vissan myndug-
leika og festu. Svo er um Sending-
una, hún væri lítill bógur ef þessa
sterka skapgerðarleikara nyti ekki
við.
Þíðan í samskiptum risaveldanna
er bakgrunnur myndarinnar. Hack-
man fer með hlutverk yfirliðþjálfa
sem á að fylgjast með öryggi banda-
rískra herráðsmanna á samninga-
fundi um algjört bann við kjarn-
orkuvopnum og fram fer í Austur-
Berlín. En ekki eru allir herforingj-
ar, hvorki í austri né vestri, alsælir
með þessi málalok og í sameiningu
ákveða þessir „haukar" að gera
samsæri gegn samkomulaginu,
m.a. með því að myrða Bandaríkja-
forseta og æðsta mann Sovétríkj-
anna. Hackman flækist strax í
málið (flytur leigumorðingjann með
sér í farangrinum vesturum haf!),
en fær enga áheyrn svo hann má
svipta dulunni af samsærismönnun-
um með gamlan vopnabróður frá
Víetnam og fyn*verandi eiginkonu
sína (Cassidy) ein til hjálpar.
Myndir sem þessar reyna mikið
á trúgirni áhorfandans, listin er sú
að halda honum það rækilega við
efnið að hann fari ekki að velta
fýrir sér ólíkindunum í miðju kafi.
Spennan þarf því að haldast að
miklu leyti frá upphafi til enda. Svo
er ekki hér. Aftur og aftur verða
leiðinda spennuföll og álappalegir
atburðir gerast sem kippa manni
úr sambandi við framvinduna á
tjaldinu. Þá er sá stóri galli við
Sendinguna að frá upphafi veit
maður hveijir eru höfuðpaurar sam-
særisins og endirinn er með ódýrara
móti.
En þá er að geta þess sem vel
er gert. Sem fyrr segir er Hackman
í furðu góðu formi (þó svo hann
hafi gert svipaða hluti betur fyrir
langtum löngu, t.d. eru bílaeltinga-
leiksatriðin ekki nema svipur hjá
sjón miðað við þau sem prýddu The
French Connection fyrir heilum 18
árum!) og leikstjórinn sýnir nokkra
metnaðarviðleitni. Hún ber árangur
í mörgum fjöldaatriðum í kringum
heimsókn ráðamanna risaveldanna
til Chicago, sú mynd sem dregin
er upp af undirbúningsvinnunni er
trúleg og vandvirknisleg, maður
greinir ljóst spennuna sem liggur í
loftinu. Hér er það handritið sem
bregst. Ég er náttúrlega ekki í
minnsta vafa um að við • hefðum
getað gert mikið betri mynd um
fundinn í Höfða!
SELDIHANN TUKTHUSID
LEYFISLEYSI?
Braut hann flöskurnar viljandi?
í samtalsbók Eðvarðs
Ingólfssonar, metsölu-
höfundar, er þessum
spurningumog mörg-
umfleirinúloksins
svarað af þjóð-
sagnapersónunni
sjálfri Árna Helga-
syni, fréttaritara,
gamanvísnahöfundi,
sýsluskrifara, skemmtikrafti, útgerðarmanni, umboðs-
manni, póstmeistara og spaugara.
Árni í Hólminum hefuralltaf komiðáóvart
með hnyttnum tilsvörum, kveðskap og söng.
í bókinni ÁRNI í HÓLMINUM - ENGUM LÍKUR!
lýsir hann dvöl sinni á Eskifirði
og í Stykkishólmi og segir ótal
gamansögur af sér og samferðamönnum
sínum - sumar ævintýrum líkastar.
Ef spurt er eftir fróðleik, skemmtun og
hraðri atburðarás, þá er svarið:
ÁRNI í HÓLMINUM - ENGUM LÍKUR.
{ÆSKÁN/-