Morgunblaðið - 06.12.1990, Side 70

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. DESEMBER 1990
'70
Hvað ber hæst í umræðunni um andleg málefni í dag?

i,G
\
* F^gein^aheyrslu
andar * Uiir
slnkun * “®<i 09
*■ Fvrir~?náa
|%Bí/W ®æ"«S
jjP'ff/a * TáknernlBá aá
1* ÞÍ*ningikn"°BBhUnánr
lasásSr
§G«ð eir/r ?ffa
fr i?

TÁKN 0G UNDUR eftir séra Halldúr S. Gröndal
þeirra sem vilja
fylgjast með l
Séra Halldór S. Grðndal var áberandi I
viðskiptallfinu á sjötta og sjöunda ára-
tugnum, bæði hérlendis og erlendis. Á
miðjum aldri snéri hann sér að guð-
fræðinámi við Háskóla Islands og lauk
embættisprófi 1972. Sama ár tók hann
prestvfgslu. Undanfarin 17 ár hefur séra
Halldór þjónað Grensásprestakalli.
Allt í senn:
★ persónulegur vitnisburður og
trúarreynsla,
★ túlkun á ýmsum veigamiklum
sannindum kristinnar trúar,
★ leiðbeiningar í bænum og
bænalífi.
Bók sem spyr áleitinna
spurninga - og svarar
þeim.
PÖntunarsimi (91) 25155
-L—I
— sígildar sagnaperlur
Stefáns Júlíussonar.
í tilefni af 75 ára afxnasli
Stefáns Júlíussonar og 50 ára afmæli
Kára litla hafa Kárabækurnar þrjár verið
endurútgefnar. Þetta eru bækurnar
Kárí litli og Lappi, Kári litli í skólanum
og Kári litli í sveit.
Af sama tilefni eru Kárabækumar
nú einnig boðnar í fallegri öskju.
Kárabækumar hafa margsannað gildi sitt
sem „tæki til að létta bömunum
lestramám", eins og höfundur stefndi að.
ÆSKAN
ENN UM STEYPU
Til Velvakanda.
Eru starfsmenn borgarverk-
fræðings steyptir í mót? Ég vil
taka undir þarfa áminningu Magn-
úsar Skarphéðinssonar í Velvak-
anda frá 20. nóvember sl. um
steypuna í bænum.
Það væri of langt mál að telja
upp þá staði í borginni, sem virka
á þá, sem ennþá hafa lífrænt
gangverk í skrokknum, sem hel-'
kalda stöðnun. Sum svæði eru eins
og klippt út úr myndum frá
austantjaldslöndum, önnur líta út
fyrir að vera óbreytt frá ómuna-
tíð. Reykjavík í rigningu er sú
dapurlegasta höfuðborg sem ég
hef séð. Það glittir í iðandi blikk,
steypu og malbik. Það var eitt
skáld sem sagði; „Þá brýst fram
óvæntur sólargeisli og draslið fær
líf...“ — en það er nú svo sjald-
an. Þótt eitthvert átak hafi verið
gert til að planta tijám og runn-
um, þá má það sin lítils í mótvægi
við steypuna. Svo mætti oftar nota
timbur í opinberum framkvæmd-
um en steypan er alltaf lausnin!
Hlutföllin eru ósættanlega röng
frá manngildissjónarmiði. Garð-
eigendur hafa aftur á móti staðið
sig betur.
Það vaknar sú spurning, hvort
borgin eigi hlutdeild í steypustöð
eða hver eru hlutföllin í fjárveit-
ingum borgarinnar til borgarverk-
fræðings og garðyrkjustjórans i
Reykjavík. Auðvitað er munur á
milli vegna umfangs — en hve
mikill?
Er þetta spurning um, hvor er
fylginn sér eða hvor er frekari?
Svar óskast. Hvað um samvinnu?
Hægt væri að spyija margra
spurninga en borgarbúar sjá hluta
af svari í verkunum — það sem
hefur forgang er blikk og steypa.
Sem dæmi um skilning á þeim bæ
má benda á, að fyrir framan aðal-
stöðvarnar, Skúlatún 2, er mjög
verkfræðileg útfærsla á blómaker-
um, hugsað sem skraut! Steypt
holræsisrör með einhveijum kvist-
um. Er þetta framtíðin eða var
þetta sett upp í gríni? Allt snýst
þetta um skilning á mannbætandi
umhverfi, hvað fær forgang til að
gera Reykjavík aðlaðandi fyrir
íbúana. Auðvitað hefur borgin
þanist út, það sjá allir en ætlar
garðyrkjudeildin alltaf að vera
mörgum áratugum á eftir? Ein
Þórsgata eftir langan tíma og þras
er rýr útkoma.
Fyrir utan nýlegar umferðareyj-
ar, Hlemm og radíusinn um hann,
langar mig að taka örfá dæmi af
löngum Jista umn ólífrænt um-
hverfi: I kringum Austurbæjar-
skóla, Hallgrímskirkju, Iðnskóla
og Sjómannaskóla er vart sting-
andi strá. Öll torg í Reykjavík,
Óðinstorg meðtalið, eru rang-
nefnd. Torg eru staðir þar sem
almenningur hittist og verslar með
vöru — þegar veður leyfir. Lækj-
artorg sleppur, þrátt fyrir grá-
mygluna. Það fer alltaf umhverfis-
hrollur um mig þegar ég ek um
Skipholtið, Sætúnið eða Tryggva-
götu og áfram Mýrargötu. eins og
það býður upp á spennandi lausn-
ir að hafa höfn í miðri höfuðborg.
Umhverfi Hótels Sögu og Haga-
torgs er ein flatneskja. Svona
mætti lengi telja en ég sagði örfá
dæmi og er enn í miðborginni! Hér
vantar allt hugmyndarflug, hér er
það steypan og malbikið sem hafa
forgang og manni verður hrollkalt
í Reykjavík og er þá ekki alltaf
veðurfarsleg skýring á þeim hrolli.
Hve lengi ætla nátttröllin að
þrauka? Er ekki kominn tími til
að skipta um lið, loff malakoff.
Erla Magnúsdóttir,
austurbæingur.
OF MIKIÐ
OFBELDI
Til Velvakanda.
Ég skrifa þessi orð vegna þáttar-
ins Derrick föstudagskvöldið 23.
nóvember. Efni hans fannst mér svo
óhugnanlegt og langt fyrir neðan
það að hægt væri að bjóða fullorðnu
fólki, hvað þá börnum og ungling-
um, sem ég sá ekki að væru vöruð
við í þetta sinn. Mig langar því til
að spyija hvort þættir sem þessir
séu ekki skoðaðir áður en þeir eru
keyptir eða að minnsta kosti áður
en þeir eru sýndir. Það skýtur
skökku við að sýna slíka ofbeldis-
þætti sem þennan á sama tíma sem
verið er að reyna að kveða niður
einelti og annað ofbeldi.
Sj ónvarpsáhorfandi
Bruðl hjá ráðherraliði
Til Velvakanda.
Alveg blöskrar manni bruðlið hjá
ráðherraliði þjóðarinnar - þá á ég
við allan kostnaðinn við utanlands-
ferðir. Þetta minnir mann á austan-
tjaldsaðalinn sem lifði í vellysting-
um meðan almúginn saup dauðann
úr skel, samanber meðferðin á börn-
um og vangefnum í Rúmeníu. Mér
finnst þetta háttarlag ráðamanna
ekki samrýmast svokallaðri þjóðar-
sátt. Reyndar vorum við verkafólkið
ekki spurð hvað okkur finndist um
það mál. Verkalýðsforingjarnir á
háu laununum réðu þessu fyrir okk-
ur. Ég hélt að við byggjum í lýðræð-
isríki en alla vega er okkur skylt
að borga félagsgjaldið.
Ég legg til að ferðagarparnir
borgi úr eigin vasa fyrir kerlingarn-
ar sínar í þessum reisum en sæki
ekki peninga í vasa almennings sem
alltaf þarf að herða sultarólina. Við
þurfum að vinna fyrir okkar utan-
landsferðum sjálf og ekki fáum við
niðurgreitt brennivín í afmælisveisl-
ur okkar.
Guðrún Magnúsdóttir,
Sóknarkona.
STIGASLEÐAR )

Jí ÚTIUFt Sími 82922 r