Morgunblaðið - 14.06.1994, Qupperneq 41

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ1994 41
ÓLAFÍA
BJARNADÓTTIR
+ ÓIafía Bjarna-
dóttir var fædd
að Túni í Vest-
mannaeyjum 3.
desember 1909.
Hún Iést á Sjúkra-
húsi Vestmanna-
eyja 1. júní síðast-
liðinn og fór útför
hennar fram frá
Landakirkju laug-
ardaginn 11. júní.
HÚN amma í Óló er
dáin, það er erfítt að
trúa því, en enginn er
eilífur. Amma var 84 ára er hún
lést en hún hafði átt við heilsubrest
að stríða frá því síðastliðið haust,
en var samt andlega hress og vildi
aldrei viðurkenna að neitt amaði að
henni. Hún talaði oft um að hún
væri bara löt en ekkert lasin, enda
átti hún einstaklega góða skapgerð.
Margar góðar minningar á ég
frá mínum æskuárum er ég var
hjá ömmu og afa í Ólafshúsum en
þar var alltaf gott að koma og
höfðu þau hjón einstakt lag á því
að hæna böm að sér. Það var sama
hvort um var að ræða þeirra böm
eða einhver óviðkomandi, allir vora
velkomnir. Margar vom þær helg-
amar sem ég og æskuvinkona mín
fengum að sofa saman hjá ömmu
í Óló og nutum við þess til fulln-
ustu að láta ömmu stjana við okkur
með pönnukökubakstri og fleira
góðgæti.
Samband okkar ömmu var alltaf
einstaklega gott og átti ég ætíð
hauk í horni þar sem amma var.
Árið 1985 fluttist ég og íjölskylda
mín að Selfossi og var það mikill
söknuður, sérstaklega hjá dætrum
mínum Ástu og Baddý, að flytjast
burt. Þar sem amma hafði iðulega
passað þær er ég var við vinnu
söknuðu þær hennar mikið. En það
var ekki langt að fljúga yfir sundið
og var það orðinn fast-
ur punktur í tilveranni
að amma heimsækti
okkur á Selfoss og
dveldi hjá okkur um
tíma. Einnig vora ferð-
ir okkar til Eyja alltaf
tilhlökkunarefni og var
oftast fyrsti viðkomu-
staðurinn hjá ömmu í
Óló, en þar beið okkar
alltaf ijúkandi kaffi og
pönnukökur. Þar verð-
ur skarð fyrir skildi í
næstu heimsókn til
Eyja.
Amma var hæglæ-
tiskona og vildi lítt láta á sér bera.
Hún kunni best við sig heima, með
pönnukökupönnuna í annarri hendi
og kaffíkönnuna í hinni, en það var
hennar mesta yndi að taka á móti
gestum og gera þeim gott.
Eg kveð elsku ömmu í Óló með
sárum söknuði og þakklæti fyrir
allt sem hún gerði fyrir mig og fjöl-
skyldu mína.
Erla Ólafía.
Undir kvöldmat miðvikudaginn
1. júní síðastliðinn veiktist amma
Óla, eða amma í Óló eins og við
kölluðum hana alltaf, mikið og
tveimur tímum seinna var hún dáin.
Þó svo að amma hafí verið búin
að vera á spítala frá því síðastliðið
haust og hún væri orðin fullorðin
þá átti ég ekki von á þessu svo
snöggt enda var amma alltaf svo
hress og kát og því fannst mér svo
erfítt að tráa því og sætta mig við
það.
Amma í Óló var mér alla tíð
mjög góð og reyndar var hún góð
við alla. Frá því ég man eftir mér
hafa krakkar komið og bankað upp
á hjá henni og beðið hana að gefa
sér nammi og alltaf átti amma eitt-
hvað gott að gefa þeim. Hún var
mjög barngóð enda hændust öll
MINNINGAR
börn að henni og það vora ekki
bara barnabömin og barnabarna-
börnin hennar sem kölluðu hana
ömmu í Óló heldur gerðu það öll
böm sem komu til hennar og kynnt-
ust henni.
Ema Ósk systir mín hændist að
ömmu eins og ég, og Gísli, litli
bróðir minn, sem er tveggja ára,
var mjög hrifínn af ömmu og fann
vel hversu góð hún var enda gaf
hún sér alltaf tíma til að leika við
hann og syngja fyrir hann eða segja
sögu og hann fékk alltaf nammi
hjá henni þegar hann kom í heim-
sókn' eins og við öll. Við systkinin
fengum því öll að njóta góðvildar
hennar á margan hátt.
Ef ég fór í heimsókn til ömmu
fór ég aldrei svöng þaðan því hún
bakaði alltaf pönnukökur og það
vora bestu pönnukökur í heimi, eða
þá hún gaf mér ömmuköku sem
enginn bakaði nema hún. Við
systkinin höfum átt margar góðar
stundir hjá ömmu í Óló og ég á
margar minningar frá þeim ömmu
og afa í Óló. Hjá ömmu missti ég
fyrstu tönnina og hjá henni fékk
ég fyrstu möndluna á jólunum og
þegar afí í Óló var á lífí þá bjó
hann til pappírsbáta og fór með
mig og Ástu frænku inn í Dal og
lét þá sigla á tjöminni.
Amma og afí í Óló skilja eftir
sig margar góðar minningar sem
munu geymast í hjörtum okkar um
ókomna tíð. Þó að söknuðurinn sé
sár þá munum við alltaf eiga minn-
ingamar.
Guð geymi þig, elsku amma í
Óló.
Kristín Inga.
Komið er að kveðjustund. í dag
kveðjum við hana Ólu í Óló hinstu
kveðju.
Þegar ég hugsa til æskuáranna,
þá fléttast minningabrot um Ólu
saman við mjög margt. Ólafshús
voru eiginlega miðdepillinn á því
góða samfélagi sem ríkti „upp á
bæjum“, og húsráðendurnir Óla og
Elli svo hjartahlý, gestrisin og ein-
staklega barngóð. Við krakkarnir
sóttum mikið þangað. Oft fengum
við að taka þátt í heyskapnum,
gefa kindunum eða fengum að
drekka hjá Ólu. Heimatilbúnu kara-
mellunum hennar má heldur ekki
gleyma.
ðla var amma Erlu, bestu vin-
konu minnar. Oft fengum við Erla
að sofa saman og þá alltaf í Óló.
Þar var margt leikið og trallað.
„Búðin" okkar var kofí í Olafshúsa-
túninu, sem við fengum að hafa
út af fyrir okkur. Óla og mæður
okkar Erlu söfnuðu öllum tómum
pökkum, mjólkurhyrnum og fleira
fyrir okkur. Svo stóðum við og af-
greiddum ímyndaða viðskiptavini
daginn út og inn því báðar vildu
vera búðarkonurnar. Af þessu hafði
Óla held ég bara mjög gaman, alla-
vega gerði hún allt fyrir okkur sem
hugsast gat til að leikurinn væri
sem skemmtilegastur.
Háaloftið í Oló var líka heimur
út af fyrir sig og þannig mætti
lengi telja. Þannig leið tíminn við
leiki og störf á árunum fyrir gos.
Eldgosið olli þáttaskilum hjá öllum
í Vestmannaeyjum og „bæirnir“
hurfu undir gjall. En Óla og Elli
reistu sér önnur Ólafshús við Brim-
hólabraut í Eyjum og bjuggu þar,
þar til Elli dó. Óla bjó síðustu árin
i þjónustuíbúð við Elliheimilið
Hraunbúðir. Með henni er gengin
mæt kona sem ég veit að margir
hugsa til með þakklæti og hlýju.
Ég sendi fjölskyldu Ólu mínar inni-
legustu samúðarkveðjur. Guð blessi
minninguna um Ólu.
Guðfinna.
Hún Óla í Ólafshúsum er dáin.
Okkur setti hljóð. Þó hún Óla okk-
ar hefði liðið mikil veikindi að
undanförnu, áttum við ekki von á
þessu þar sem við vorum nýbúin
að frétta að hún væri nokkuð hress.
Enginn veit hvenær kallið kemur.
Óla, eins og hún var alltaf kölluð,
var alveg einstök kona. Frá því ég
flutti til Vestmannaeyja fyrir tæp-
um 40 árum var hún mér alltaf
alveg einstaklega góð. Þau hjónin
Óla og Elli, en hann lést fyrir tíu
áram, voru alltaf nefnd í sama orði,
svo samrýnd voru þau og elskuleg-
ar manneskjur.
Hér áður vora þau hjón með
búskap, en jafnframt stundaði Elli
sjómennsku á vertíðum. Mæddi þá
búskapurinn aðallega á Ólu. ^
Seinustu árin fyrir gos vora þau
með nokkrar kindur, aðallega til
gamans fyrir barnabörnin. En það
voru fleiri en barnabörnin, sem
nutu góðs af. Allur krakkaskarinn
þarna uppi á bæjum sótti heim að
Ólafshúsum og þannig hafði það
víst alltaf verið. Það sást þegar
heyskapurinn stóð yfír, Óla og Elli
með allan barnahópinn í flekknum.
Þegar heyið var keyrt heim í hlöðu
fengu svo allir að vera upp á æk-
inu. Annað var það sem börnin
gleyma aldrei. Það var þegar Elli
hélt sér-brennu á gamlárskvölduni**"
fyrir þau minnstu, sem ekki gátu
verið með í stærri brennunum. Mín
börn minnast þeirra hjóna með
virðingu og þökk fyrir allt.
Ég gleymi því aldrei, að eftir
gosið þegar allir vora hálf vega-
lausir, hittist svo á að við lentum
við sömu götu í Reykjavík. Það var
svo dásamlegt þegar Elli birtist hjá
okkur og sagði að þau væra þarna
nokkrum húsum neðar í götunni.
Þau fluttu aftur út til Eyja og
byggðu sér notalegt hús sem þau
nefndu Ólafshús. Seinna, eftir að
Elli dó 1984, flutti Óla í litla íbúð
fyrir aldraða við Kleifarhraun 3a.
Ög alltaf var jafn notalegt að koma.
á þetta heimili. Gestrisin vora þau
með afbrigðum og bæði greind og
fróð. Var gaman að hlusta á þau
segja frá ýmsu bæði gömlu og
nýju um Eyjarnar. Þau voru bæði
miklir Vestmannaeyingar. Ég held
að þau hafi bæði hugsað líkt og
Ási í Bæ í ljóðinu Heimaey.
Hún ris úr sumarsænum
í silkimjúkum blænum
með Qöll í feldi grænum,
mín fagra Heimaey.
Við lífsins fðgnuð fundum
á fyrstu bemskustundum
er sólin hló á sundum
og sigldu himinfley.
Við Gísli og börnin sendum börn-
um þeirra Baddý og Viktori og
þeirra fjölskyldum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Hildur Káradóttir.
17. júní
Ledurjakkar 6.900
Herrahúsið
17. júní
Sundfatnaður
Verðið er ævintýralegt
íþróttahornið
17. júní
Kjólar frá 3.490
17. júní
Bolur + vesti + leggings
2.495
Barnakot
17. júní
Krumpupils 1.990
Bolir 990
Flash
17. júní
Jakkar á börn
Frábært verð
XogZ
17. júní
Gallabuxur 2.900
Gallabuxnahornið
ÞÝSKAR BORVÉLAR
Stiglaus rofi, aftur á bak og
áfram, tvö högg.
13mm 7.990 lOmm 5.700
5TÁLMÓTUN
Hitt og þetta
17. júní
Hensongallar 2.990
Útvíðar buxur 3.390
Þrátt fyrir lágt vöruverð bjóða allar verslanir 10% staðgreiðsluafslátt 14.-16. júní. / 17.júní mikið úrval, gott V wrd Skart Öll börn fá 17. júní blöðrur og óvæntan glaðning. LUKKULEIKUR Heppinn viðskiptavinur hlýtur glæsilegan vinning.
markaðurinn si I m i •