Morgunblaðið - 14.06.1994, Page 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚNÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
UNGLINGAR
Er algjör
Pollýanna
Valgerður Matthíasdóttir er löngu orðin landskunn fyr-
ir störf sín í fjölmiðlum. Fýrst sem einn af stofnendum
* Stöðvar tvö og síðar sem starfsmaður Ríkissjónvarps-
ins. Hún segir hér frá unglingsárum sínum og hvemig
sögupersónan Pollýanna, sem sá alltaf eitthvað gott í
öllu, hjálpaði henni, og hjálpar enn, í gegnum lífið.
Eg var elst af
sex systkin-
um og for-
eldrar mínir
báðir kennarar, faðir
minn var aðstoðar-
skólastjóri og kenndi
mér í nokkrum tímum.
-í'að var um tvennt að
velja, annaðhvort að
vera til fyrirmyndar
eða fara í uppreisn.
Ég einfaldlega datt
niður í það hlutverk
að vera fyrirmyndar-
unglingur og var strax
með mjög mikla
ábyrgðartilfinningu og
það má segja að ég
hafi alið tvær yngstu
systur mínar upp. Ég
ar að mörgu leyti eins
g ung-gömul-kerling.
Ég var alltaf áhuga-
söm og fín í skólanum
og fannst ég þurfa að
vera til fyrirmyndar
fyrir systkini mín, það
var sterkt hlutverk sem ég
fann fyrir á þessum tíma.
Á tímabili hugsaði ég með
mér hvað ég hafi verið leið-
inlegur unglingur, ekkert
fútt og fjör og svoleiðis, en þegar ég hugsa
núna til baka þá sé ég að það er ekki rétt.
Ég var að gera alla mögulega hluti, tók þátt
í leikritum í skólanum og var í félagsstarfí,
þannig að niðurstaða mín er að ég hafí ekki
verið neitt leiðinlegur unglingur þó ég hafi
verið svona „góð“ og reynt að gera öllum til
>Jiæfis.
Öðruvísi uppreisn
lega ekki getað tekið
nema vegna þess að
það er svo sterkt í mér
að standa á mínu.
Arkitekt
Ég var í arkitekta-
námi í sex ár í Kaup-
mannahöfn en var tvö
sumur í París í verk-
legu námi. Lokaverk-
efnið mitt frá akadem-
íunni var að endur-
hanna Hressingarskál-
ann, sem að vísu er
búið að valta yfír og
eyðileggja síðan. Þegar
ég kom heim ætlaði ég
að vinna við að hanna
hús en flæktist út í flöl-
miðlana. Helst vildi ég
hafa það þannig að ég
gæti unnið bæði í sjón-
varpi og við hönnun.
Pollýanna
Ég var alveg rosaleg
Pollýanna og er það
enn þann dag í dag. Það
er svo gott að geta alltaf
fundið eitthvað jákvætt við
allt sem er að gerast. Ég
nota hana og hennar trikk
alveg grimmt og það er eitthvað það stórkost-
legasta sem ég hef lært á ævinni. Ég trúi því
að allt sem maður upplifir í lífinu sé manni
til góðs, sama hvað það er vont og hvað það
er erfítt. Þegar maður tekur þá afstöðu verða
erfíðu tímabilin auðveldari, maður verður ekki
bitur heldur vinnur sig út úr hlutunum og
verður betri á eftir.
Vandamálin
Uppreisnin í mér braust út á annan hátt.
Ég ákvað til dæmis á unglingsárunum að ég
ætlaði ekki að reykja og ekki að drekka áfengi.
Það féll auðvitað í kramið hjá full-
orðna fólkinu, en ég var ekki f\ að
hugsa um það. Ég
var í k____ minni
eigin
sjálf-
stæðis-
baráttu
vegna þess
að þrýsting-
runum var auðvit-
að gífurlegur.
na fann ég hlutverk
fylgt mé alveg fram
Það er að fínna
standa fyrir eitt-
verið stolt af, og ef
Par-
sem hefur
á daginn í dag.
styrk í því að
hvað sem ég get
mér fínnst eitthvað
vera rétt þá get ég staðið föst á því, þó að
ég finni það falli ekki í kramið hjá fólkinu í
- kring um mig. Þetta er karaktereinkenni sem
ég hef reynt að þróa og þroska með mér. Þeg-
ar ég kom fyrst fram í fjölmiðlum þá var ég
mjög ólík því sem fólk hafði átt að venjast og
ég fann að fólki brá á vissan hátt. Ég ákvað
þegar ég byrjaði á Stöð tvö að vera bara ég
sjálf, flissa.og hlæja ef eitthvað skemmtilegt
var að gerast, sama hvort fólk hneykslaðist á
því heima hjá sér eða héldi að nú hlyti ég að
vera voðalega tilgerðarleg alltaf að hlæja í sjón-
varpinu. Fólk var bara óvant þessu, ég fékk
mikla gagnrýni í byrjun, sem ég hefði örugg-
Á unglingsárunum hjalpaði Pollýanna mér
oft þegar mér leið illa. Ég lenti í því á lands-
prófí að falla, sem var hræðileg skömm fyrir
mig því þar var mér að mistakast eitthvað sem
ég ætlaði mér að gera, og af því ég kem úr
svona kennaraumhverfi. Ég kom úr skóla þar
sem ég hafði alltaf staðið mig vel. Svo tók ég
þarna einn flipp vetur og áttaði mig ekki á að
læra jafnt og þétt yfír veturinn. Ég
þurfti því að fara aftur í landspróf,
f og það er erfíðasti tíminn sem ég
man eftir sem táningur. Ég var sext-
án ára, fékk spangir á tennumar og
mér fannst ég gjörsamlega vonlaus,
hræðileg í útliti og myndi alltaf vera þann-
ig. Allan þennan seinni vetur í landsprófínu
hefur Pollýanna verið í fríi. Ég var í bekk með
mjög stríðnum strákum og vandamálið hjá
mér var að ef einhver horfði_ á mig þá roðn-
aði ég upp í hársrætur. Á þessum árum
var þetta beinlínis martröð. Ein vinkona
mín sem líka yar svona krónískur roðn-
ari var alltaf að reyna að finna einhver
krem til að vinna á roðanum. Svo bar
hún á sig eitthvað hvít-grænt krem og meikaði
og púðraði yfír og þetta átti að koma í veg
fyrir að hún sæist roðna.
Að lokum
Þeir krakkar sem eru að ákveða það hvort
þeir ætla að prófa að reykja eða drekka ættu
að athuga það að sleppa því alveg. Ég hef
aldrei fundið það að ég gæti ekki skemmt mér
alveg konunglega og verið með allskonar fífla-
læti og hávaða og söng og gleði þó ég hafi
aldrei fundið á mér. Reykingarnar náttúrlega
eru bara svo fáranlegar og það er hræðilegt
til þess að hugsa að þetta skuli vera orðin tíska
aftur í dag. Það þurfa ekki allir að vera eins,
þó það sé í tísku í dag að reykja og drekka, þá
er miklu meira töff að vera öðruvísi og segja
nei takk. '* I
Hvar eru þau og hvað eru þau að gera
Umhverfis-
listaverk
Ivinnuskóla Reykjavíkur er farin
óhefðbundin leið í að skoða umhverf-
ið. Unglingarnir sem eru um 2.200
vinna „umhverfisruslaverk" við skóla
borgarinnar og athuga í leiðinni hvað það
er sem við hendum á haugana. Gunnlaugur
Egilsson 15 ára er í Vinnuskólanum og
hann sagði okkur lítillega frá þessu verk-
efni.
Af hverju eruðþið að gera þessi umhverfis-
listaverk?
*Það verður sýning á þessu síðasta vinnu-
daginn okkar sem er 30. júlí.
Hvaða efni notið þið?
*Drasl af ruslahaugunum.
Hver er tilgangurinn?
*List.
Hvað taka margir krakkar þátt í þessari
listsköpun?
*Allir sem eru í Vinnuskólanum, um það
bil 2.200 krakkar.
Hvað verða gerðar margar súlur?
*Ég veit það ekki alveg, sennilega verða
þijár súlur á hveija fjörutíu krakka, svo
það er sæmilegur slatti.
Er þetta gaman?
*Mjög skemmtilegt, gaman að sletta máln-
ingu og vera ekki í vinnunni.
Gerir þetta ykkur unglingana meðvitaðri
um umhverfið?
*Já kannski, við lærum hvað er hægt að
nýta og hvað ekki.
Vill ráða meiru
Nafn: Halldór Ólafsson
Heima: Reykjavík
Aldur: 15 ára
Skóli: Austurbæjarskólinn
Sumarstarf: Unglingavinnan
Helstu áhugamál: Hef
engin sérstök
' áhugamál
Uppáhalds hljóm-
Hsveit: Engin uppá-
haldshljómsveit,
það er ekki hægt að
læma þetta, ég
nlusta mest á REM
UNGL
ingu
P_N*i
L^a g
nuna.
Uppáhalds kvik-
mynd: Goodfellaws
Besta bókin: Lalli ljósastaur
Hver myndir þú vilja vera ef þú værir
ekki þú? Ég veit það ekki, ég hef ekki
hugmynd um það
Hvernig er að vera unglingur í
dag? Það er ömurlegt, en það fer
samt eftir því hvað maður er
að gera. Ég er ekki sáttur við
að ráða ekki jafn miklu og
foreldrarnir
Hverju myndir þú vilja
breyta í þjóðfélaginu? Eg
veit það ekki alveg, mér
finnst að maður ætti að fá
bílprófið fyrr
Hvað er það skemmtileg-
asta sem þú gerir? Það er
náttúrulega augljóst
Hvað er það leiðinlegasta sem þú gerir?
Að vera í skólanum
Hvað ætlar þú að verða þegar þú verður
stór? Ég ætla að verða þjónn, ég fer í
Hótel og veitingaskóla íslands
Hvað vilt þú ráðleggja þeim sem um-
gangast unglinga?
Ég ráðlegg full-
orðnum að leyfa
okkur að drekka
og reykja, og
fara í áfengis-
verslunina fyrir
okkur svo við
þurfum ekki að
, drekka landa
Viltu segja eitt-
hvað að lokum?
Nei
Samviskuspurningin
Finnst þér
gaman
í vinnunni?
Tómas, 15 ára
Nei ogjá...nei