Morgunblaðið - 31.03.1995, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 31. MARZ 1995 41
Gildir ekki þeyar pizza
eda pasta er sótt eöa
i heimsendingu og ekki
meö öðrum tilboöum
pi^a
4fut
landbúnaði ekki orðin að veruleika.
Liðlega sjötugur að aldri verður
hann fyrir áfalli í fjárleitum og er
mikið veikur næstu mánuði. Þarf þá
að dvelja á spítala um skeið. Fyrri
heilsu og þreki nær hann samt ekki
þrátt fyrir góða hjálp og umönnun
allra sem að komu. Sjónleysi fer og
að baga hann frekar en áður hafði
verið og aðgerðir því tengdar verða
honum erfiðar og draga úr kjarki
og þreki, sjón missir hann þó aldrei
alveg. í framhaldi af því dregur
hann sig að mestu í hlé frá allri
búsýslu.
Mikill gæfumaður var hann í
einkalífi. Kona hans var Svanborg
Gísladóttir frá Brunngili í Bitnjfirði.
Hún var kona vel gefín, vel verki
farin og öllum svo góð að af bar.
Ung kom hún á mannmargt heimili
á Broddanesi og sest í bú með
tengdaforeldrum sínum og aflar sér
fljótlega trausts og virðingar alls
fólks. Það mun ekki hafa verið á
allra færi. Tengdaforeldrum sínum
sinnti hún á efri árum þeirra af sinni
einstöku nærgætni og hlýju og að-
dáun vakti hversu vel hún hlúði að
tengdamóður sinni, sem var blind
nokkur síðustu æviár sín.
Jón og Svanborg voru ólíkt skapi
farin, alltaf mun þó hafa ríkt mik-
ill trúnaður og hlýja hjá þeim hvort
til annars. Mér er næst að halda
að þau hafi náð því betur saman
sem sambúðarárin urðu fleiri. Þau
verða þannig óafvitandi boðberar
umburðarlyndis, sem til fyrirmynd-
ar var, með lífi sínu. Síðustu æviár-
in una þau vel hag sínum í gamla
og hlýja húsinu sínu á Broddanesi
og óskuðu sér ekki breytinga þar
á. Þar fögnuðu þau hveijum góðum
gesti sem að garði ber. Þakklát
hafa þau getað litið yfir farinn veg,
fagnað góðu gengi barnanna sinna
fjögurra er upp komust og afkom-
enda þeirra, hugsað hlýtt til vinana
sinna mörgu og alls samferðafólks-
ins, sem með þeim deildi kjörum
bæði í gleði og sorg á æviveginum
langa.
Eins og hafaldan þunga, sem
bylgjast af ógnarafli undirdjúpanna
uns hún mjúkhent og þögul leggst
um fjörunnar sand, hefur hin sterka
rödd atorkumannsins Jóns á Brodda-
nesi nú hljóðnað og hann hlotið
hvíldina sem hann þarfnaðist svo
mjög, við hlið sinnar elskulegu eigin-
konu. Guð blessi minningu hans og
þeirra hjóna og geymi hana í hjörtum
og huga þeirra er þau þekktu.
Guðfinnur S. Finnbogason.
suimuclaga lil limmlmlaiía
l’raiin ísun |.H‘ssarar au^lysin^ar
JÓN JÓNSSON
+ Jón Jónsson bóndi í Brodda-
nesi var fæddur hinn 10.
janúar 1908. Hann lést á sjúkra-
húsi Hólmavíkur þann 19. febr-
úar síðastliðinn. Utför Jóns var
gerð frá Kollafjarðarneskirkju
5. mars sl.
Á NÆÐISSTUNDUM fullorðinsár-
anna verður mér ósjaldan hugsað til
þeirra mörgu karla og kvenna, á
öndverðri þessari öld, sem af vilja-
styrk og áræði hófu baráttuna fyrir
framförum á svo mörgum sviðum
til öryggis hinum mörgu umkomu-
lausu og lítilsmegandi í þjóðfélaginu
á tímum þegar fjöldinn var fátækur,
réttlítill og vantrúaður á getu sína
og allt mannlífið bar keim af því.
Einn þeirra þörfu þjóðarsona var Jón
Jónsson á Broddanesi í Kollafirði.
Hann var sonur hjónanna Jóns Þórð-
arsonar og Guðbjargar Jónsdóttur
húsfreyju, skálds og rithöfundar á
Broddanesi. Hann var næstyngstur
fjögurra systkina, eldri voru Sigríður
og Þorsteinn, sem bæði eru látin.
Yngst er Elín.
Af honum ungum fór það orð að
hann væri bæði kappsfullur og dug-
legur og vissi glöggt hvað hann vildi.
Búskapur ætti að verða hans æfi-
starf.
Broddanes er stór jörð og hlunn-
indarík. Margbýlt hefur þar jafnan
verið, enda slíkar jarðir jafnan frekar
á mannafl þar sem hlunnindum var
vel sinnt eins og alltaf mun þar hafa
verið. Það leiðir að líkum að afkoma
fólks hefur verið betri á slíkri kosta-
jörð en annars staðar og matbjörg
þar tryggari, en ekkert fékkst án
vinnu, mikillar vinnu. Jón hefst fljótt
handa við að byggja upp landbúskap-
inn meðfram góðri umhirðu hlunnind-
anna. Allt fram um miðja þessa öld
var jafna mikið treyst á útibeit á
vetrum bæði fyrir sauðfé og ekki síst
hross. Því fylgdi það óöryggi að gerði
harðan og snjóþungan vetur og eða
gróðurlítið og kalt vor var afurðatjón
óumflýjanlegt og við áföllum hætt.
Hann áttaði sig fyrr en margur ann-
ar á því að fóðuröfiunina þurfti að
tryggja, bæði með auknum engjahey-
skap og ekki síst með aukinni tún-
ræktun. Hann hugsaði stórt og hófst
tafarlaust handa því allra umbóta
sem hann óskaði að sjá beið hann
ekki heldur gekk án hiks til verks
að hætti hins ósérhlífna og kjark-
mikla manns og árangur erfiðis síns
uppskar hann ríkulega. Meðan ég enn
er á æskuskeiði er hann kominn með
fjárbú mun stærra en almennt var
hér um slóðir og heyöflun er mikil.
Fijósemi fjárins, svo og arðsemi,
jókst hratt bæði fyrir ræktunarstarf,
sem hann hafði glöggt auga fyrir,
svo og bætta fóðrun og umhirðu alla.
Hann upplifði það í sinni búskapartíð
að sjá rennislétt og véltæk tún hylja
móa, erfíðan engjaheyskap leggjast
af og öryggi heyverkunarinnar auk-
ast til muna með votheysverkun, sem
hann tók óhikað upp. Hikleysi hans
í framkvæmdum öllum svo og um-
gengni hans við land og líf náttúrunn-
ar varð fyrirmynd margra. í skap-
gerð hans sem og áformum öllum
ríkti engin meðalmennska. Allt hik
og hálfvelgja var óþekkt í hans fari.
Ung fólk hvatti hann til að sína áræði
og framtak og tækifærin og mögu-
leikana sá hann alls staðar. Hann
gat verið ómyrkur í máli um þá sem
lögðu stein í götu þess. Öllum vildi
hann hjálpa og liðsinna, sem frekast
hann mátti og horfði þá aldrei í tíma
né fyrirhöfn; hjálpin sem hann veitti
var ekki öll sömu gerðar. Ár míns
uppvaxtar voru ár mikilla umbreyt-
inga í þjóðfélaginu. Þá urðu til ráð
og nefndir um allt land, jafnvel inni
í æðstu stofnunum hins unga lýðveld-
is, sem beinlínis höfðu það verkefni
að misskipta þjóðarauð og lífsgæð-
um, úthluta einum en hafna öðrum.
Jón var haldinn mikilli réttlætis-
kennd. Því beitti hann sér af mikilli
ákveðni og festu gegn slíkri mismun-
un og forréttindum fárra útvaldra.
Frétti hann að einhver teldi sig órétti
beittan kallaði hann oft viðkomandi
á sinn fund, fór yfír mál hans, lagði
á ráðin og bauð fram liðsinni sitt.
Ég naut þess oftar en einu sinni
að hann kallaði mig á sinn fund til
að finna lausn á einhveiju því sem
var stórmál í huga ungs manns.
Þó mín veiklynda gerð nýtti sér
ekki alltaf þau ráð sem hann gaf til
lausnar hveiju máli veittu hvatning-
arorð slíks manns uppörvun og
sjálfsöryggi þá ár liðu. I öllum mál-
um og ætíð kom hann fram af ein-
urð hins hreinlynda manns. Tilgerð
af nokkru tagi var ekki finnanleg í
fari hans.
í ferðum bæði á sjó og landi var
hann áræðinn og traustur og betri
fylgdarmann á vetrum gátu fáir
kosið sér. Þegar sá barnungi sem
hér heldur á penna kom í heiminn
var hann sá sem ljósmóðurina sótti
að Skriðinsenni um hávetur við erf-
iðar aðstæður að sögn Steinunnar
ljósmóður minnar. Annarra en mín
var að þakka það.
Jón var gagnrýninn á margt það
sem honum þótti miður fara í hinum
ýmsu þjóðfélagsmálum en ekki voru
álitamálin færri þá en nú. Eftir að
ég fór að fylgjast með í sveit minni
sótti hann lítið sem ekkert fundi og
aðrar samkomur, en þrátt fyrir mikla
vinnu fylgdist hann vel með því sem
var að gerast og geijast í þjóðlífinu
eða eins og þá var nokkur kostur.
Áhugi hans fyrir bættum aðbúnaði
og kjörum alþýðumanna og upp-
bygging sveitanna var brennandi,
fóikið sem þar bjó og starfaði átti
samúð hans alla og þó að hann tran-
aði sér lítt fram lét hann ekki skoð-
anahlut sinn fyrir neinum þótt við
veraldarhöfðingja þess tíma væri að
eiga svo sem krónprinsa til þing-
mennsku eða jafnvel ráðherra. í öll-
um orðaskiptum var hann hreinn og
beinn, afstaða hans skýr og einarð-
leg, skólaganga hafði heldur ekki
spillt honum.
Ég varð honum ósammála í stjórn
og þjóðmálum og deildum við á
stundum. Aldrei lét hann mig gjalda
æsku minnar og yfirburðarreynslu
sinnar. Ungt fólk bar fyrir honum
virðingu. Við það var viðmót hans
jafnan hlýtt, sem og alla sem minni-
máttar voru.
Hann hélt góðu starfsþreki fram
á fullorðinsár. Sveitungar hans sáu
ekki mörg merki hrörnunar í háttum
hans og fari þótt árunum fjölgaði.
Hann var sívinnandi og hlífði sér
ekki við erfiðu störfín frekar en
hann hafði gert þá yngri hann var.
Hann býr þá í samvinnu við Guð-
björn son sinn og er bú þeirra nokk-
uð stórt enda framleiðsluskerðing í
Klipptu út auglýsinguna og þú færð 2 pizzur
eða pastarétt á verði eins.
Þu kaupir pizzu
eðci pastamaltið
í veitingasal
Pizza Hut og
tærð þa aðra
ókeypis.
Tilboðið gildir
til 30.04 1995.
Helgartilboð
frá okkar
lága verði í
Þorpinu p
Duus verslun
Suntífatnaöur með
miklum afstætti.
Sundskýíur frá 590 kr.
Sundbolir fra 890 kr.
Bristol
* Smiths smekkgaltabuxur 10% o.fi.
m Gíanskjótar 10%
m Glanspils 10%
«.• Fermingarföt úr riffiuðu flaueli, jakki,
buxur og vesti 20% afst. ef þetta
þrennt er keypt, annars 10%.
Ásbyrgi
30% afsl. af öllum
antikhúsgögnum.
Fjalakötturinn
Glans fermingarkjóiar og
sokkar 15% afsláttur.
FermingatTuskinnsvesti,
margtr litir. 2,700 kr.
Geirsbúð
Barnastigvél st. 22-33
kr. 995.
Thomsensmagasín
íþróttaskór frá Nike, Adidas og
Reebok, venjulega á heimings
verði, nú 10% aukaafsiáttur.
Vandaðar herraskyrtur og bíndi
að eigin vali kr. 990.
Opið laugardag kl. 10-16 og sunnudag M. 13-17 borgarkringlunni