Morgunblaðið - 04.09.1997, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1997 35
ERNA DORA
MARELSDÓTTIR
+ Erna Dóra Mar-
elsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 3.
janúar 1933. Hún
andaðist á heimili
sínu 26. ágúst síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar eru: Guð-
björg Pálsdóttir, f.
22. febrúar 1907,
og Marel Kr. Magn-
ússon, f. 8. febrúar
1902, d. 24. maí
1996. Bróðir:
Guðmar Marelsson,
f. 30. maí 1945,
maki: Pálína Jón-
mundsdóttir. Erna Dóra giftist
8. febrúar 1952 eftirlifandi eig-
inmanni sínum, AJfreð Júlíus-
syni, vélfræðingi, f. 17. ágúst
1930. Dætur þeirra eru: 1) Guð-
björg, f. 9 apríl 1952, maki:
Ásmundur Karls-
son, sonur þeirra
Axel, f. 27. septem-
ber 1981. 2) María
Júlía, f. 11. sept.
1953, maki Símon
Ólafsson, synir
þeirra Jón, f. 21.
maí 1974, og Alfreð,
f. 17. ágúst 1978.
3) Ólöf, f. 30. júlí
1956, maki Ágúst
Victorsson, dætur
þeirra, Erna Dóra,
f. 15. ágúst 1977,
Laufey, f. 23. októ-
ber 1982, og Ás-
gerður Júlía, f. 29. júlí 1993.
4) Kristín Gróa, f. 17. desember
1966.
Útför Ernu Dóru fer fram
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
Okkur bræðurna langar að skrifa
fáeinar línur í minningu ömmu
okkar. Amma Erna verður jarð-
sungin í dag. Það er erfitt að
ímynda sér Álfheima 7 án þín elsku
amma, en í minningunni eruð þið
afi Alli fastur punktur í uppvexti
og daglegu lífi okkar.
Það eru margar ánægjustundir
dýrmætar í minningunni þegar við
lítum til baka og er sárt að hugsa
til þess að fá ekki að njóta hlýju
og umhyggju þinnar í framtíðinni.
Þú fylgdist alltaf vel með öllu sem
var að gerast í fjölskyldunni og
varst ómissandi hlekkur hennar.
Nú að leiðarlokum þökkum við
þér fyrir allt sem þú gerðir fyrir
okkur. Elsku afi, guð gefi þér styrk
á þessum erfiðu tímum og megi
minning ömmu vera þér styrkur í
framtíðinni.
Jón og Alfreð.
Það leikur enginn vafí á því að
Emu Dóru Marelsdóttur verður
sárt saknað af öllum meðlimum
fjölskyldunnar því Erna, amma
mín, var yndisleg kona og góð
amma. Erna sem lést langt fyrir
aldur fram aðeins 64 ára gömul
átti góða og samheldna fjölskyldu
sem studdi hana í veikindunum.
Allir lögðu lið við að láta henni líða
sem best undir lokin. Ef hún hefði
lifað lengur með okkur S þessum
heimi hefði hún séð nýtt barna-
barnabarn fæðast og það hefði
vonandi gefið henni smá von og
leyft henni að betjast lengur gegn
veikindunum.
Hugur okkar mun alltaf leita til
Ernu ömmu þegar talað er um
skyldleika, ást og manngæsku í
framtíðinni.
Elsku Alli afi, ég vona að guð
styrki þig í sorgum þínum og ég
vona að þú vitir að Erna amma lif-
ir ennþá og mun alltaf lifa í hjörtum
okkar. Megi minning hennar lifa
um alla tíð.
Axel.
Hún Ema Dóra tengdamamma
er dáin, hvað getur maður sagt
þegar fréttir sem þessar eru færð-
ar? Það er eins og hugurinn tæm-
ist, örvænting, ringulreið og skiln-
ingsleysi grípur mann, Ema Dóra
tengdamóðir mín, amma stelpn-
anna minna. Hún sem var svo stór
hluti og sjálfsagður af lífi okkar.
Það var fyrir 22 árum sem ég
kynntist henni Emu Dóru fyrst,
þegar ég var að koma inn í Álf-
heima á heimili hennar og
tengdapabba, Alfreðs Júlíussonar.
Strax við fyrstu kynni var ég vel-
kominn inn á þeirra heimili, það
þurfti ekki mörg orð heldur var
nærvera hennar allt sem þurfti.
Þegar hugurinn reikar til fyrstu
búskaparára okkar Ólafar sé ég
hvað sá stuðningur sem við fengum
frá Ernu Dóru var ómetanlegur og
hve mikinn þátt hún átti í hvaða
stefnu líf okkar tók.
Erna Dóra vann ekki utan
heimilisins eftir að ég kynntist
henni. Heimilið var hennar vett-
vangur. Umhyggjan við fjölskyld-
una var takmarkalaus og hún hafði
hjartarými fyrir alla. Hún átti mik-
inn og ómetanlegan þátt í uppeldi
barnabama sinna, sem dvöldust
mikið hjá henni og var ekki séð
að henni fyndist sér íþyngt með
því, þvert á móti vom þau alltaf
velkomin til hennar og þau sóttu
öll í að vera hjá Ernu ömmu og
Alla afa. Ekki má gleyma um-
hyggju hennar fyrir eldra fólkinu
í fjölskyldunni. Kærleikur hennar
til foreldranna átti sér engin tak-
mörk og nú sér móðir hennar á
eftir elskulegri dóttur sinni.
Tengdamóðir mín hafði mjög
gaman af að ferðast og fóru þau
hjónin margar ferðir bæði utan-
lands og innan. Þau voru einnig
búsett um tvö ár á Spáni vegna
atvinnu tengdaföður míns.
Þau áttu sumarbústað í Skorra-
dal þar sem þau dvöldu mikið á
hveiju sumri. Þangað vom fjöl-
skyldur dætranna boðnar og vel-
komnar ásamt frændum og vinum
og áttum við þar öll margar
ánægjulegar stundir. Þá eru ótald-
ar veiðiferðirnar sem farnar vom
norður í land. Enn fremur var iðu-
lega farið norður á Strandir, en þær
áttu sérstakan sess í huga tengda-
mömmu því þar hafði hún dvalist
í sveit sem barn. Og nú þegar
tengdamóðir mín er horfin og eftir
situr minningin ein, verðum við að
læra að lifa áfram og reyna að
láta ekki söknuðinn einan ná tökum
á okkur heldur minnast þess að það
er ekki í hennar anda að við sitjum
hnípin og hljóð heldur reyna að
gleðjast yfir því að lífíð heldur
áfram þrátt fyrir allt.
Guð blessi minningu Emu Dóra
Marelsdóttur._
Ágúst Victorsson.
Hún Erna kvaddi heiminn sól-
skinsbjartan síðsumarsmorgun á
sinn hljóðláta hátt á heimili sínu í
Álfheimum 7.
Þegar ég lít yfir farinn veg finnst
mér þetta vera eðlilegt framhald
af því sem á undan fór. Hún var
ekki þeirrar gerðar að láta snúast
mikið í kringum sig. Við kynnt-
umst árið 1951 þegar hún trúlofað-
ist honum Alfreð mági mínum og
höfum við búið í sama húsi í 47
ár. Fyrst í húsi tengdaforeldra okk-
ar á Sólvallagötunni og síðan í eig-
in húsi í Álfheimum 7.
Það er margs að minnast á langri
leið og ég er þakklát fyrir umburð-
arlyndið og góðvildina sem við
hjónin og böm okkar og bamaböm
hafa notið hjá Emu og Alfreð öll
þessi ár. Það er undarleg tilhugsun
að ekki verður lengur hægt að
skreppa niður til hennar og spjalla
um heima og geima og bera saman
bækurnar um böm og bamaböm,
sýna hvor annarri myndir og bara
MINNINGAR
allt það sem heyrir undir dagleg
samskipti.
Hún hafði einstakt lag á börnum
og þau hændust að henni öll sem
eitt. Foreldra sína hugsaði hún um
af einstakri natni. Þær voru ótaldar
ferðimar sem hún fór með þeim
ýmissa erinda, eða bara var hjá
þeim og stytti þeim stundir og ekki
minna hjá móður sinni eftir að fað-
ir hennar lést fyrir rúmu ári. Sjálf
varð hún lasin snemma á árinu og
það ágerðist næstu mánuði þar til
úrskurður kom loks í maí að lítið
væri hægt að gera fyrir hana.
Þessu tók hún af sama æðmleysi
og allt hennar dagfar einkenndist
af. Hennar verður sárt saknað.
Eiginmanni, móður og öðrum að-
standendum votta ég mína dýpstu
samúð.
Við hjónin þökkum samfylgdina
af alhug og óskum henni velfarn-
aðar í nýjum heimi.
Þórunn Sveinbjarnardóttir.
Það er með virðingu og söknuði
sem ég kveð hana Emu.
Þó minningarnar hrannist upp í
huganum fínnst manni ákaflega
erfitt að festa þær á blað svo vel
sé og hæfi þeim tilfinningum sem
maður ber til hennar. Því mann-
eskja sem hefur verið manni sam-
ferða alla tíð skilur eftir sig tóm.
Þó menn þykist vita að hveiju dragi
er andlátsfréttin alltaf áfall sem
tíma tekur að átta sig á.
Ég naut þeirra forréttinda að
alast upp í fjölskylduhúsi sem faðir
minn og bróðir hans, hann Alli eig-
inmaður Ernu, byggðu saman í
Álfheimunum. í svona húsi þekkj-
ast varla lokaðar hurðir og maður
vandist því að labba milli hæða að
vild. Einnig er það mikilvægt að í
uppvextinum kom maður sjaldnast
að tómu húsi og alltaf átti maður
ömggt athvarf á neðri hæðinni hjá
Ernu.
Dætur þeirra Alla og Ernu eru
nálægt mér í aldri svo af því leiddi
að ég var löngum stundum á neðri
hæðinni.
Erna var hljóðlát kona og rækti
sína fjölskyldu af mikilli natni, hún
var alltaf til staðar og maður hefur
notið alúðar hennar og gjafmildi
alla ævi.
Hún barðist við sjúkdóm sem að
lokum hafði betur af sama æðm-
leysinu og einkenndi hennar líf.
Ég samhryggist honum Alla
frænda, dætmm þeirra og fjöl-
skyldum. Einnig samhiyggist ég
aldraðri móður Ernu sem hún sinnti
af sömu alúð og öðrum fjölskyldu-
meðlimum.
Ingi Óskarsson.
Þar sem góðir menn fara eru
guðs vegir.
Ema Dóra Marelsdóttir, tengda-
móðir elsta sonar míns, andaðist á
heimili sínu 26. f.m. Hér skulu sett
Crfiscirykkjur
wisd
IraiGf
ngohú/ið
GAPi-iim
Sími 555-4477
H
^ Sími 562 0200 u
LIIIIXIIIIII]
á blað örfá kveðjuorð til góðrar
konu, sem unni fjölskyldu sinni af
alhug og helgaði henni allt sitt líf.
Erna Dóra var glaðvær og dugleg
myndarmanneskja, sem alltaf var
gaman að vera samvistum við. í
lífi stórra fjölskyldna em margar
stundir þar sem fólk hittist, sem
betur fer oftast við ánægjulegar
athafnir svo sem giftingar, bams-
fræðingar og skírnir, fermingarat-
hafnir og afmæli. Við áttum marg-
ar slíkar stundir með Ernu Dóru
og Alfreð og fjölskyldum okkar
teggja - stundir sem nú er gott
að minnast og ylja sér við.
Erna Dóra var sonardætmm
mínum yndisleg amma svo og öðr-
um bamabörnum sínum. Hún tók
ríkan þátt í uppeldi þeirra á sinn
hógláta og glaðværa hátt. Þeirra
missir er mikill. Þá reyndist hún
foreldrum sínum einstök dóttir. Hún
vann ekki utan heimilisins en
ómældur tími fór í að sinna þessari
stóm fjölskyldu - tími sem hún
taldi aldrei eftir.
Fyrir allt þetta skal nú þakkað
og minningin um hana mun lifa í
huga og hjarta allra þeirra sem
þekktu hana og áttu við hana sam-
skipti.
Við tengdafólkið í Sigluvoginum
vottum Alfreð vini okkar, dætram,
tengdasonum og barnabömum okk-
ar innilegustu samúð svo og móður
hennar, einkabróður og fjölskyldu
hans.
Megi minningin um fagurt og
fómfúst líf hennar létta þeim sökn-
uðinn.
Guð launi henni lífsstundimar.
Ásgerður Ingimarsdóttir.
Þegar vinir kveðja stendur tíminn
kyrr um stund, en hugurinn reikar
til baka yfir farinn veg.
í dag kveðjum við kæra vinkonu,
Emu Dóm saumaklúbbsfélaga, með
söknuði, en vinskapur okkar hefur
varað óslitið í rúm 40 ár. Hugurinn
dvelur við ótal minningar frá heim-
ili hennar og Skorradalnum svo og
öllum ferðalögunum sem við fómm
í, bæði innanlands og utan. Þar vom
Ema og Alli traustir félagar.
Erna var fyrirmyndar húsmóðir,
mikil hannyrðakona og bjó fjöl-
skyldu sinni fagurt heimili.
Það er rétt að geta þess, að
saumaklúbburinn okkar er nokkuð
sérstakur að því leyti að eiginmenn-
imir era einnig félagar í honum en
þeir koma venjulega seinna að
kvöldi.
Síðasta ferð okkar saman á suð-
lægar slóðir var á liðnum vetri. Ema
fór með þrátt fyrir veikindi, sem hún
bar af meðfæddu æðmleysi og hóg-
værð, sem var henni einkar eiginleg.
Að leiðarlokum viljum við þakka
Ernu Dóm áralanga vináttu og
tryggð sem aldrei brást.
Við biðjum góðan Guð að styrkja
Alla, aldna móður og fjölskylduna
alla í þeirra miklu sorg.
Saumaklúbburinn.
SKÓR Á SNARLÆKKUÐU VERÐI
Innanhússskór, leikfimiskór, hlaupaskór, eróbikkskór,
körfuboltaskór, fótboltaskór.

Indoor Allround Alhliða innanhússskðr. Nr. 32 til 38 og 43 til 46 1/2. Kr. 1.590 (áður kr. 2.990 og 3.490) Raider með púða i hæl. Nr. 35-42 Kr. 2.490 (verð áður kr. 3.990)

Aspiration eróbikk- og leiktimiskór með púða. Nr. 36-41. Kr. 3.990 (verð áður kr. 6.990) Indoor Excite innanhússskór með púða. Nr. 40-46. Kr. 2.490 (verð áður kr. 3.990)

^ *** " j
Trlnomic Cushioning hlaupaskór með púða. Nr. 35-40. Kr. 3.990 (verð áður kr. 5.990) XTG Inspire alhliða íþróttaskðr með púða. nr. 43, 44 og 45. Kr. 3.990 (verð áður kr. 5.990)

Trindmic XTG svartur alhliða skór með púða undir öllum sóla. Nr. 41,421/2,43, 44, 441/2 Kr. 3.990 (verð áður kr. 7.990) Liberate með púða I hæl. Nr. 36-46. Kr. 2.990 (verð áður kr. 4.990)

Barnaskór úr leðri. Nr. 28-34 reimaðir og með rfflás. Kr. 1.990 (verð áður kr. 2.990) Converse. Sterkir uppháir rúsklnnsskór. Nr. 29-38. Kr. 2.490 (verð áður kr. 5.990)
W" "T/#W

Forza innanhússskðr. Nr. 28-46. Kr. 1.990 Forza innanhússskór með mjúkum sóla. Nr. 32- 46. Kr. 2.490
Póstsendum
Símgreiðslur
Visa og Euro
sími 551 2024
SPORTVÖRUVERSLUNIN
SPARTA