Morgunblaðið - 26.05.1998, Qupperneq 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 26. MAÍ 1997 49
jr
SIGURÐUR Þ.
GUÐJÓNSSON
+ Sigurður var
fæddur í Voð-
múlastaða-Austur-
hjáleigu í A-Land-
eyjum 11. júní 1927.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Reykjavíkur í
Fossvogi hinn 8. maí
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Guðjón Guðmunds-
son, f. 12.5. 1890, d.
3.6. 1955, og Jóna
Guðmundsdóttir, f.
6.5. 1887, d. 11.7.
1972. Systkini hans
eru: 1) Guðmundur Guðjónsson,
f. 1.9.1915. K.h. Guðleif Þórunn
Guðjónsdóttir, f. 28.10. 1907, d.
30.6. 1984. Þeirra synir eru
Sævar og Helgi Þór. 2) Ingi-
mundur Guðjónsson, f. 28.12.
1916, d. 4.12. 1982. F.k. Guðrún
Kristjánsdóttir, f. 4.10. 1916.
Þeirra sonur er Jónas. S.k.
Margrét Róbertsdóttir, f. 23.1.
1932, d. 17.10. 1993. Þeirra
börn eru: Elísabet Anna, Róbert
Karl og Albert Ingi. 3) Eggert
Guðjónsson, f. 17.11. 1918, d.
27.4. 1996. K.h. Geirlaug Þórar-
insdóttir, f. 13.8. 1916. Þeirra
börn eru Guðjón Ingi, Oddur
Jónas og Þórunn Arndís. 4)
Kristján B. Guðjónsson, f. 15.9.
1920. K.h. Guðlín Kristinsdóttir,
f. 20.9. 1926. Þeirra börn eru
Kristinn Gústaf, Guðjóna, Krist-
ján Erik og Guðlín Erla. 5)
Guðrún GuðjónsdótÍTj f. 21.1.
1922. Maki Sigurður Oskar Sig-
urðsson, f. 18.6. 1922, d. 24.7.
1994. Þeirra börn
eru Jóna Sigríður,
Ragnheiður Björg
og Június Sigurður.
6) Jóhanna Guðjóns-
dóttir. f. 18.1. 1924,
d. 15.4. 1980. 7)
Sigríður Guðjóns-
dóttir, f. 25.10. 1925.
Maki Ágúst Val-
mundsson, f. 30.8.
1918, d. 21.2. 1997.
Þeirra dóttir er
Sigrún. 8) Þórður
Guðjónsson, f. 15.7.
1928. 9) Leifur Grét-
ar Guðjónsson, f. 15.7. 1928, d.
27.1. 1960. 10) Guðni Guðjóns-
son, f. 12.4. 1931. K.h. Barbara
Stanzeit, f. 19.5. 1935. Þeirra
börn eru Greta, Gunnar, Gylfí,
Barbara Helga, Bryndís og
Berglind. 11) Kristinn Sig-
mundur Guðjónsson, f. 24.3.
1933, d. 2.12. 1933.
Sigurður lærði járnsmíði hjá
Kaupfélagi Árnesinga á Sel-
fossi. Hann starfaði þar í nokk-
ur ár að loknu námi. Vorið 1954
fluttist hann til Reykjavíkur og
kom til starfa í Stálsmiðjunni
hf. Sigurður starfaði þar uns
hann lét af störfum vegna
heilsubrests 1. maí 1992. Sig-
urður byggði, ásamt fjórum
systkinum sínum, húsið nr. 32
við Grettisgötu á árunum
1956-1960. Þar átti hann síðan
heimili sitt til æviloka.
Útför hans verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Feijan hefur festar losað,
farþegi er einn um borð.
Mér er Ijúft af mætti veikum
mæla fáein kveðjuorð.
Pakkir fyrir hlýjan huga
handtak þétt og gleðibrag,
þakkir fjrir þúsund hlátra
þakkir fyrir liðinn dag.
(I.H.)
Kær vinur hefur kvatt. Ennþá
einu sinni erum við minnt á það að
allt er í heiminum hverfult og sá
sem við hittum í gær getm- verið
horfinn á morgun.
Sigurður Þ. Guðjónsson, sem við
kveðjum í dag, gaf okkur örfáa sól-
arhringa til að reyna að sætta okk-
ur við tilhugsunina um að hann væri
á fórum. Samt var hann þegar lagð-
ur af stað eftir eilífðarbrautinni, bak
við gulhoðin ský og horfði frá sólar-
hæðum yfir græna velli, silfurvötn
og læki. Einhvers staðar í þessari
dýrð mátti hann velja sér nýjan
bústað og ástvinirnir sem á undan
voru famir, biðu með opinn faðm-
inn.
Hann kom í ljúfum draumi til
frænku sinnar, svo frjáls og glaður.
„Jæja, vina mín, nú er ég lagður af
stað i ferðalagið." Morguninn eftir
var okkur Sævari sagt látið hans.
Siggi á Grettisgötunni, eins og við
kölluðum hann, var fjölhæfur og
yndislegur maður og hann var föð-
urbróðir mannsins míns.
Þegar fólk dvelur við minningar
kemur margt upp í hugann og ég
átta mig á því nú hvað tíminn líður
hratt. Það eru heil tuttugu og sex ár
síðan ég kom fyrst með Sævari í
fjölskylduhúsið á Grettisgötu 32.
Þar bjuggu þau systkinin Jóhanna,
Sigurður og Þórður, hvert í sinni
íbúð.
Mér fannst mikið til um hvað allt
var rúmgott og fallegt, en ekki síst
tók ég eftir þeirri einstöku snyrti-
mennsku og hreinlæti sem ein-
kenndi öll heimilin. Það er víða hátt
til lofts og vítt til veggja á heimilum,
en samt getur vantað eitthvað sem
maður gerir sér ekki alveg grein
fyrir hvað er, fyrr en það andar á
móti manni á öðrum stað. Á heimil-
um systkinanna fann ég vissulega
þetta „eitthvað".
Það var heimilishlýjan og alúðin
sem bókstaflega umvafði mann um
leið og stigið var inn. Þar var gest-
risni, glaðværð, tónhst og söngur í
öndvegi. Ógleymanleg eru fjöl-
skylduboðin á jóladag sem voru
fastur Hður í tilverunni og stórfjöl-
skyldan, afkomendur heiðurshjón-
anna Jónu Guðmundsdóttur og
Guðjóns Guðmundssonar, en böm
þeirra voru alls tólf, lét fátt aftra
sér í að mæta til. Þá var gengið milli
hæða og íbúða, þar sem boðið var
upp á hangikjöt með öllu tilheyr-
andi á einum stað, en á öðrum var
súkkulaði-gilli með óteljandi tertu-
og kökusortum og alstaðar var
sælgæti og gosdrykkir. Þama var
ekkert kynslóðabil. Það var spilað á
spil, mikið sungið og leikið á
hljóðfæri. Þau hjálpuðust að við
þetta allt systkinin, Jóhanna, meðan
hún lifði, Sigurður og Þórður.
„Þetta em jólin okkar,“ sagði Sig-
urður einu sinni og víst var að
yngsta kynslóðin átti mikið rúm í
hjörtum systkinanna.
Þegar við Sævar keyptum fyrstu
íbúðina okkar, var það Sigurður
sem hjálpaði honum að teppaleggja
og ekki var höndum kastað til verka
frekar en í öðmm störfum sem
hann innti af hendi. Hann var
járnsmiður að mennt, en það er
ekki of sagt að allir hlutir hafi leikið
í höndum hans eins og svo ríkt er í
fjölskyldunni. Snyrtimennskan átti
sér ekki takmörk og var því heimil-
ishaldið með hinni mestu prýði og
ekki fékk maður annars staðar betri
súpu eða jólaköku með kaffinu en
hjá honum. Hann var meira að
segja snillingur í sokkaprjóni. Ég
hef orð mæts manns fyrir því að á
starfsvettvangi hans í Stálsmiðjunni
þar sem hann vann starfsævi sína
lengur en heilsa hans leyfði, hafi
mörg listasmíðin orðið til og að þar
hafi hann oftat verið valinn til að
framkvæma flóknustu og vanda-
sömustu smíðaverkefnin.
Stundum þegar Sævar fór einn í
heimsókn til Sigga, sendi hann mér
glaðning með honum til baka. Það
gátu verið litlar gler kókflöskur, því
hann vissi að mér þótti kókið úr
þeim betri en úr stóru flöskunum.
Stundum kom konfekt, eða kerti,
rauð fyrir jólin - gul fyrir páskana.
Okkar síðustu samfundir voru á
heimili okkar Sævars í jólakaffinu
með fjölskyldu okkar. Þeir komu
saman bræðumir þrír, Guðmundur
tengdafaðir minn, Þórður og Sig-
urður. Hann staðnæmdist við hand-
riðið, horfði yfir jólaskreytta stof-
una, lagði saman lófana á gamal-
kunnan hátt og sagði geislandi af
þeirri innri gleði sem einkenndi
hann: „Mikið er fallegt hjá ykkur,
bömin mín góð.“ Hann kunni að
gleðja, ef ekki í gjörðum, þá í orð-
um.
Sigurður átti þá útgeislun sem
bar gleði og birtu til samferðafólks
hans. Hann var ljúfmenni sem unni
öllu er fagurt var og bar þá fegurð í
sjálfum sér.
Öllum ættingjum hans og vinum,
en sérstaklega systkinunum sem
eftir lifa, sendum við Sævar og fjöl-
skylda okkar, kærar samúðarkveðj-
ur.
Megi fegurðin og friður Guðsríkis
fylgja þér, vinur, og þegar við hitt-
umst aftur vona ég að þú leggir
saman lófa og segir við okkur hjón-
in: „Mikið er fallegt hjá ykkur,
börnin mín góð.“
Samt er í samfylgd
sumra manna
andblær ífiðar
án yfirlætis
áhrif góðvildar
inntak hamingju
þeirra sem njóta nær.
(G.B.)
Álfheiður Bjarnadóttir.
Þegar ég nú ætla með nokkmm
orðum að kveðja vinnufélaga minn,
Sigurð Þ. Guðjónsson, eftir nær
fjörutíu ára samstarf í Stálsmiðj-
unni, var ég svo heppinn að finna
mynd af Sig. Þ. þar sem hann
stendur á smiðjugólfinu og er að
ljúka við eitt af sínum meistara-
stykkjum, annan tveggja 250 fm
gufuketil fyrir Mjólkurbú Flóa-
manna á Selfossi. Ég er ekki í
nokkrum vafa um að á þessari
stundu hefir Sig. Þ. liðið mjög vel,
enda mátti hann stoltur vera.
Þannig var hans frágangur á öllum
verkum sem hann skilaði af sér í
Smiðjunni, og þau voru ekki fá,
nákvæmnin og handbragðið ein-
stakt.
Sig. Þ. gat verið stoitur af sínu
lífshlaupi, og ég er mjög ánægður
að eiga þessa mynd, því að hún seg-
ir miklu meira um manninn en ég
fæ sagt, en Sig. Þ. var afburða fag-
maður og mikilmenni í sínu starfi,
og Stálsmiðjan hefur verið svo
lánsöm, að hafa haft á að skipa
nokkrum í líkingu við Sig. Þ.
Sigurður er ættaður úr Landeyj-
unum austur þar, og lærði eldsmíði
á Selfossi, hjá Kaupfélagssmiðjun-
um. Nú læra menn ekki lengur
eldsmíði, því að hún tilheyrir
fortíðinni, en það háði ekki Sig. Þ.
og starfaði hann í Smiðjunni við
ketil- og plötusmíði við góðan
orðstír, eins og hér hefur verið sagt
frá.
Sigurður og hans fjölskylda var
flutt í borgina um þetta leyti og
voru þau að byggja upp heimiH sitt
á Grettisgötu 32 af miklum myndar-
brag og átti Sig. Þ. stóran þátt í því
eins og við var að búast.
Ég votta fjölskyldunni og vinum
Sigurðar Þ. samúð mína og óska
honum góðrar heimkomu.
Jóhann Indriðason.
Skilafrest-
ur minning-
a rgreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í sunnu-
dagsblaði ef útför er á mánu-
degi), er skilafrestur sem hér
segir: I sunnudags- og þriðju-
dagsblað þarf grein að berast
fýrir hádegi á fóstudag. I mið-
vikudags-, fimmtudags-, föstu-
dags- og laugardagsblað þarf
greinin að berast fyrir hádegi
tveimur virkum dögum fyrir
birtingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi.
+
Ástkær móðir mín, tengamóðir og amma,
ÓLAFÍA HULDA SIGURÐARDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Jaðri,
Ólafsvík,
lést á St. Fransiskuspítalanum í Stykkishólmi sunnudaginn 24. maí.
Ástrós Gunnarsdóttir, Hallgrímur Ottósson,
Sigurður Viktor, Heiðrún Hulda og Kjartan.
t
Útför bróður okkar,
JÓHANNS Þ. EIRÍKSSONAR
frá Raufarhöfn,
fer fram frá Raufarhafnarkirkju fimmtudaginn 28. maí 1998, kl. 14.00.
Systkini hins látna.
+
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
bróðir,
EGGERTBOGASON
húsgagnasmiður,
Dalhúsum 3,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju fimmtu-
daginn 28. maí kl. 13.30.
Bogi Eggertsson,
Guðmundur Eggertsson, Birna Jensdóttir,
Hólmfríður Eggertsdóttir, Helgi Helgason,
Stefanía Eggertsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hins látna.
+
Hjartans þakkir til allra.sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
PÉTURS GUNNARS STEFÁNSSONAR
útgerðarmanns,
Fálkagötu 9.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar A-3 á
Hrafnistu Reykjavík fyrir góða hjúkrun og hlýhug sem honum var sýndur
þar.
Guðrún Sveinbjörnsdóttir,
Rakel Pétursdóttir, Agnar Egilsson,
Guðbjörn Pétursson, Þórunn Pétursdóttir,
Hafdís Pétursdóttir, Grétar Einarsson,
Sigurborg Pétursdóttir, Jón Holbergsson,
Elsa Pétursdóttir, Skúli Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
ERIKS KONDRUP,
áðurtil heimilis
á Hvannavöllum 2,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á hjúkrunar-
heimilinu Seli.
Víking Eiríksson, Ellen S. Svavarsdóttir,
Sigmar Eiríksson,
Hanna Fjóla Eiríksdóttir, Jón M. Brynleifsson,
Sif Eiríksdóttir, Sigurður Thorlacius,
Gunnar J. Eiríksson, Sólveig H. Sverrisdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Við þökkum af alúð öllum þeim, sem sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát og jarðarför okkar ástkæru,
IRISAR GUNBORGAR KRISTINSSON,
og vottuðu minningu hennar virðingu og kærleik.
Guð blessi ykkur öll.
Gunnlaugur P. Kristinsson,
Ásdís Gunnlaugsdóttir, Brynjar Kristinsson,
Kristín Gunnlaugsdóttir, Brían FitzGibbon,
Johan Gunnlaugur, Katrín Iris
og systkini f Svfþjóð.