Morgunblaðið - 17.10.1998, Blaðsíða 48

MORGUNBLAÐIÐ
+ Kristján Hans-
son, Heiðar-
horni 17, Keflavík,
lést á heimili sínu 8.
október síðastlið-
inn. Hann fæddist á
Sútarabúðum í
Grunnavík 7. des-
ember 1934 en ólst
upp í Hnífsdal.
Hann fluttist 14 ára
gamall með foi-eldr-
um sínum til Kefla-
víkur. Foreldrar
hans voru hjónin
Hans Elías Bjarna-
son, f. 27.9. 1897, d.
25.2. 1980 og Jónína Jónsdóttir,
f. 9.9.1899, d. 30.11. 1970. Hann
var næstyngstur sjö systkina
sem öll lifa bróður sinn nema
tveir bræður. Þau eru í aldurs-
röð: 1) Hans, f. 1923, 2) Guðrún,
f. 1924, 3) Jón, f. 1926, 4) Bjarni,
f. 1928, 5) Ólafur, f. 1931, 6)
Pétur, f. 1938.
Kristján kvæntist 31. ágúst
1961 Guðbjörtu Ólafsdóttur frá
Keflavík, f. 20.8. 1940. Foreldr-
ar hennar voru Ólafur Jón Jóns-
son, f. 27.1. 1907, d. 16.6. 1995
og kona hans Jónína Guðný
Kristinsdóttir, f. 25. ágúst 1908,
d. 8.6. 1955.
Dætur Kristjáns og Guðbjart-
ar eru: 1) fris Kristjánsdóttir, f.
15.6.1964, gift Jóni I. Kristjáns-
synij f. 1.5. 1963. Sonur þeirra
er Ólafur Jón Jónsson, f. 18.6.
1987. 2) Ruth Krisljánsdóttir, f.
Elsku pabbi.
Aldrei hefði ég trúað því að ég
ætti ekki eftir að hafa þig lengur en
- í 28 ár. Þú varst alltaf svo hress og
kátur og það var svo auðvelt að tala
við þig um svo margt, sérstaklega
vinnuna þar sem við unnum nú hjá
sama fyrirtækinu.
Eg er þakklát fyrir svo margt
sem þú gerðir til að hjálpa mér
bæði í vinnunni og í einkalífínu. Eg
á líka svo margar fallegar minning-
ar um þig, eins og þegar ég, þú og
mamma fórum í síðustu mæðra-
skoðunina og þú heyrðir hjartslátt-
inn hjá Kristjáni Jay og þú sagðist
aldrei hafa heyrt hjartsláttinn í
fóstri áður þar sem það tíðkaðist
ekki þegar mamma gekk með mig
og Irisi. Eins þegar ég spurði þig
hvort ég mætti nefna strákinn
Kristján í höfuðið á þér og bað þig
að halda á honum undir skírn þá
varstu svo ánægður og sagðir að
það yrði bara heiður fyrir þig.
Eftir að ég flutti heim frá Þýska-
landi gerðuð þið mamma allt til að
mér liði vel og aldrei stóð á því að
þið gætuð verið með Kristján þar
sem hann var hjá ykkur á hverjum
degi þegar ég var að vinna og hann
var búinn á leikskólanum.
Eg þakka þér sérstaklega fyrir
alla ósérhlífnina þegar ég keypti
íbúðina mína, þá stóð nú ekki á þér
að mála allt saman eða setja upp
fataskápinn án teikninga eða bara
að dytta að hinu og þessu fyrir mig
,þó að þú hafir stundum verið mjög
^élæmur af verkjum.
Guð blessi þig og hafðu þökk fyr-
ir allt og allt.
Ég elska þig.
Þín dóttir
Ruth.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við óll tækifæri
| blómaverkstæði I
I JBinna I
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaöastrætis,
sími 551 9090
7.8. 1970. Sonur
hennar er Kristján
Jay Warrick, f. 24.6.
1993.
Kristján starfaði
mestalla starfsævi
sína að verslunar-
störfum. 14 ára
gamall byrjaði
hann hjá verslun
Nonna og Bubba í
Keflavík og vann
þar í mörg ár. Hann
starfaði við leigu-
bflaakstur í nokkur
ár en lengst af eða í
28 ár vann hann
sem verslunarstjóri hjá Kaupfé-
lagi Suðurnesja, allt til dauða-
dags.
Kristján starfaði mikið að fé-
lagsmálum. Hann var í sóknar-
nefnd Keflavíkurkirkju í 11 ár,
lengst af ritari. Hann var félagi
í kór Keflavíkurkirkju frá 1985.
Hann var félagi í Karlakór
Keflavíkur í 28 ár þar af eitt ár
formaður kórsins. Hann var
virkur félagi í frímúrararegl-
unni Sindra í Keflavík. Hann
var formaður starfsmannafé-
lags Kaupfélags Suðurnesja um
tíma. Auk þess vann hann að
ýmsum nefndarstörfum fyrir
Keflavíkurbæ, síðar Reykjanes-
bæ, og var nú síðast formaður
yfírkjörstjórnar.
Kristján verður jarðsunginn
frá Keflavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Afi. Ég sakna þín.
Ég fór og náði í þig upp á flug-
völl. Við fórum heim til þín, ég
borðaði saltpillm-, ég borðaði rúsín-
ur en MM-ið vildi ég ekki. Við sát-
um og spjölluðum saman og síðustu
orðin sem ég heyrði frá þér voru
, já, bless“. Það liðu 25 mínútur. Ég
var búinn að hátta mig, búa um og
bursta tennurnar. Þá hringdi sím-
inn og amma sagði í símann að afi
væri að deyja. Næsta dag fékk ég
að vita að þú værir dáinn.
Eftir 70-80 ár sjáumst við
hinumegin. Og ef við sjáumst þá, þá
er möguleiki. Við munum faðmast,
við munum tala, við munum hugsa
um fyrra líf. Við sjáumst því. Bless,
bless.
,AHt var voða gaman þar til nú.“
Óli Jón.
Elsku afi.
Þegar mamma sagði við mig að
þú værir dáinn sagði ég að þú
myndir aldrei ná í mig á leikskól-
ann aftur eða að þú færir aldrei
með mig í sund á laugardögum
þegar mamma er að vinna. Aldrei á
ég eftir að heyra þig segja bless,
nafni minn, eins og þú gerðir oft.
Afi, ég skal lofa því að passa ömmu
fyrir þig eins og ég hef gert svo oft
þegar ég hef sofið hjá ykkur
ömmu.
Vertu yfir og allt um kring.
Með eilífri blessun þinni.
Sitji guðs englar saman í hring.
Sænginni yfir minni.
Bless afi minn.
Kristján Jay.
Þegar okkur barst sú harma-
fregn að okkar kærasti vinur,
Kristján Hansson, væri látinn
þyrmdi yfir okkur. Hann sem
ávallt var hrókur alls fagnaðar, var
rétt nýkominn úr stuttu ferðalagi
með vinnufélögum frá Danmörku
fyrr um daginn, hafði orðið bráð-
kvaddur á heimili sínu. Minning-
arnar frá liðnum árum ryðjast
fram og söknuðurinn er sár. Kynni
okkar Kristjáns hófust þegar ég
kom heim úr sveitinni í september
1947. Þá var hann nýfluttur til
Keflavíkur frá Vestfjörðum, og ég
hafði flutt úr Þykkvabænum með
foreldrum mínum árið áður. Frá
þeim tíma hefur vinskapur okkar
MINNINGAR
haldist óslitið og aldrei fallið
skuggi á, í þessi 51 ár. Ekki minnk-
aði vinátta okkar þegar við kynnt-
umst konuefnum okkar, sem voru
náfrænkur. Það var farið saman í
ótalin ferðalög, fyrst innanlands og
seinna til útlanda.
Um fermingu fórum við að vinna
sem sendlar hvor í sinni verslun-
inni á Hafnargötunni, ég í Ingi-
mundarbúð á Hafnargötu 19 og
hann hjá Nonna og Bubba á Hafn-
argötu 23, og þegar sú verslun
flutti á Hringbraut 92 hélt Kristján
áfram að vinna hjá þeim í nokkur
ár eða þar til hann fór sem verslun-
arstjóri til Kaupfélags Suðurnesja.
A þessum árum var mikið að ger-
ast í vinnu og miklu mannlífi hér í
Keflavík og snerum við okkur þá
að leigubílaakstri á eigin bflum í
nokkur ár. Eftir um áratug í leigu-
bílaakstrinum fór Kristján aftur að
vinna hjá kaupfélaginu sem versl-
unarstjóri og vann við það til dán-
ardægurs. Kristján var mikill trú-
maður og sýndi það í öllum sínum
stöx-fum og við leik. Hann reyndist
afar traustur og heiðarlegur starfs-
maður, sem alltaf stefndi að því að
gera hlutina á sem fullkomnastan
hátt, dagfarsprúður og sífellt í
góðu skapi og vildi allt fyrir alla
gera, sérstaklega þá sem minna
máttu sín.
Kristján var mikill söngmaður og
naut þess að syngja. Hann söng
mörg ár í Karlakór Keflavíkur og
söng nú í Kii’kjukór Keflavíkux--
kirkju.
Kæri vinur, við viljum þakka þér
fyrir allar þær góðu gleðistundir
sem við höfum átt í öll þessi ár, að
ótöldum öllum þeim stuðningi sem
þið hjónin hafið veitt okkur þegar
við höfum þurft á að halda, kæri
vinur, megir þú hvfla í friði.
Elsku Guðbjört, íris, Rut og fjöl-
skyldur ykkar, megi góður Guð
blessa ykkur og styrkja í sorgum
ykkar og í'aunum, og megi minn-
ingar um góðan dreng lifa í huga
ykkar og hjarta um ókomna tíð.
Guðbjörg og Sveinn.
Kær vinur okkar hjóna er fallinn
frá, langt fyrir aldur fram. Við vor-
um minnt á það eins og svo oft áður
hvað skammt er á milli lífs og
dauða er við fengum fréttina um lát
vinar okkar Kristjáns Hanssonar,
en hann hafði látist nóttina áður úr
hjartaáfalli. Þetta var dimmur
fimmtudagur, það eru aðeins örfáir
dagar síðan við Kiddi gei'ðum að
gamni okkar og vorum að ráðgera
ferð upp í sumarbústað þegar tæki-
færi gæfist. Við ætluðum að fara í
þá ferð, við sex sem vorum svo mik-
ið saman í gamla daga, en svona er
lífíð, við leggjum á ráðin en guð
ræður.
Margs er að minnast, kæri vinur,
og margar áttum við saman
ánægjustundirnar, frá okkar fyrstu
kynnum var söngurinn sem við
sameinuðumst í, síðan lá leiðin í
kórana.
Karlakór Keflavíkur Blandaði
kórinn og nú síðast Kirkjukór
Keflavíkur. Kristján var mikill
gæfumaður í sínu einkalífi og naut
hann þess að eiga yndislega konu,
hana Lillu sína, og dæturnar tvær,
írisi og Ruth. Bjuggu þau sér fal-
legt og glæsilegt heimili, mikla
ánægju höfðu þau hjónin af ferða-
lögum og ótal margar voru þær
ferðirnar sem farnar voi’u um
heiminn.
Kæri vinur, við hjónin viljum
þakka þér góða vináttu og samferð
í gegnum lífið og óskum þér góðrar
ferðar í nýjum heimkynnum og
biðjum þess að ljós heimsins lýsi
þér leiðina, elsku Lilla. Boðaföllin
eru orðin ansi mörg en eins og brú
yfir boðaföllin vísar bænin okkur
leið. Við biðjum almáttugan guð að
gefa þér og fjölskyldu þinni styrk
til að komast í gegnum þessa miklu
sorg og út í ljósið aftur. Innilegar
samúðarkveðjur frá fjölskyldunni.
Kveðja,
Bjarney og Lúðvík.
Skyndilega er fallinn frá fyrir
aldur fram góður samferðamaður
r48 LAUGARDAGUR 17. OKTÓBER 1998
KRISTJAN
HANSSON
og samstai’fsmaður, Kristján
Hansson verslunarstjóri, í Kefla-
vík.
I hvert sinn er einstaklingur fæð-
ist í þennan heim liggur ljóst fyrir
að einhvei’ju sinni muni æviskeiðið
á enda. En þó að þessi sannleikur
sé okkur öllum kunnur erum við
oftast óviðbúin þegar fólk deyr,
einkum ef okkur þykir kallið koma
of snemma. Svo er einnig í þetta
sinn þegar höggið kemur þungt og
óvænt og Rristján er allur.
Ef til vill er um að kenna eigin-
girni okkar, að við viljum hafa hjá
okkur þá sem okkur þykir vænt um
og í'eynast traustir samferðamenn.
Að þess vegna látum við hjá líða að
horfast í augu við þá grundvallai'-
staðreynd lífsins, að eitt sinn skal
hver deyja. Það er í mannlegu eðli
að ýta til hliðar því sem óþægilegt
er, en nú erum við enn einu sinni
minnt á að lífið er hvei'fult og að við
ættum því ekki að slá á frest því
sem er mikilvægt eða láta lífíð
i'enna hjá án þess að njóta þess já-
kvæða sem það hefur að bjóða.
Kristján Hansson var gæfumað-
ur í sínu lífi, hann eignaðist góða
fjölskyldu sem hann sinnti af alúð
og hlýju. Það er ómetanlegt að eiga
þann sjóð minninga sem hann skil-
ur eftir sig, þær munu verða hugg-
unjxeim sem eftir lifa.
I félagsmálum var Kristján eink-
ar liðtækur og ósérhlífinn. Hann
var kosinn í sóknai'nefnd Keflavík-
ui'kii'kju árið 1987 en varð ritari
nefndai’innar árið 1991 og tók þá
sæti í framkvæmdanefnd. Hann var
einnig meðlimur í kirkjukór Kefla-
víkurkirkju og hafði gengið til liðs
við kórinn nokkrum ánxm áður en
hann settist í sóknarnefnd. Emb-
ætti ritara sóknarnefndar gegndi
hann til sl. vors er hann baðst und-
an embætti. Kristján sat þó áfram í
sóknarnefnd allt til dauðadags eða
alls í í'úm 11 ár. Honum voi-u falin
ýmis tránaðarstörf, m.a. átti hann
sæti í byggingai'nefnd nýs safnað-
ai’heimilis Keflavíkurkii'kju á byrj-
unarstigum þeirrar miklu fram-
kvæmdai'.
I sóknarnefnd nutum við hin
mannkosta Kristjáns í ríkum mæli.
Hann var maður ákaflega dagfai'-
sprúður, ti-yggm- og trúrækinn og
lagði einatt gott til allx-a mála.
Hann myndaði sér sínar skoðanir
að vel íhuguðu máli, en fór ekki
með hávaða og var maður sátta.
Slíkir menn ei’U gæfa þeirra er við
þá nóta samvista.
Nú þegar rödd kristjáns er þögn-
uð hérna megin, er ljóst að skarð
hans verður vandfyllt en við getum
þó verið þakklát fyrá' að hafa átt
hann að og starfað með honum.
Fyrir hönd sóknarnefndar Kefla-
víkurkirkju votta ég fjölskyldu Kri-
stjáns Hanssonar djúpa samúð og
bið Guð að veita þeim styrk og
huggun í sorginni.
Persónulega þakka ég og fjöl-
skylda mín tveggja áratuga traust
og vinsamlegt nábýli í Heiðai’horni.
Jónína Guðmundsdóttir.
í dag er jarðsettur samstarfsfé-
lagi og vinur, Kristján Hansson,
sem lést aðfai-anótt fimmtudagsins
8. október síðastliðins. Kristján var
fæddur 7. desember 1934 og hefði
því orðið 64 ára á þessu ári. Hann
hvai'f frá okkur langt fyrir aldur
fram. Kristján hlakkaði til að
takast á við eldri árin, umgangast
bax-nabörnin og gleðja fjölskyldu
sína. Þeim sem þekktu ekki til ald-
urs hans kom reyndar á óvai't að
hann væi'i eldri en sextugur, öllum
fannst hann svo léttur og myndar-
legur maður. Sjálfsagt hefur mörg-
um virst hann mun yngri vegna
þeirrar náðargáfu sinnar að vera
léttur í lund, gamansamur og þægi-
legur félagi. Ki'istján hafði nefni-
lega mjög jákvætt lífsviðhoi'f, svo
eftir var tekið. Við Kristján höfum
verið samstai'fsmenn til mai'gra
ára. Minningai' um dugnað, ósér-
hlífni og samviskusemi eru mér of-
arlega í huga. Jafnframt ei'u sterk-
ar minningar um síðustu daga fyx-ir
andlátið þar sem við á erlendri
grund voi'um saman vegna starfa
okkar, hann áhugasamur og forvit-
inn um nýjungar og skemmtilegur í
frístundum. Það er söknuður í
huga mér. Ég vil votta fjölskyldu
Kristjáns, konu hans, börnum og
barnabörnum, innilega samúð.
Blessuð sé minning Kristjáns
Hanssonar.
Skúli Þ. Skúlason.
Kær frændi og vinur, Kristján
Hansson, er látinn svo snöggt og
alltof fljótt.
Kristján, eða Kiddi eins og við
kölluðum hann, skilur eftir margar
góðar minningar líðandi ára;
- Oll aðfangadagskvöldin, þegar
fjölskyldur okkar sameinuðust með
afa í fögnuði jólanna, lék hann á als
oddi sem jólasveinninn kæi'i og
skemmtilegi.
- A ferðalögum um landið svo
þolinmóður, glaðvær og notalegur.
- Með foreldram okkar, Bjarna
og Esther, heima og á ferðalögum
innanlands og utan þar sem þau
hjónin, Lilla og Kiddi, x'eyndust
þeim sannir vinir og góðir félagar.
- Okkur fjölskyldunni reyndust
þau vel við andlát móður okkar og
stóð þá Kiddi eins og klettur við
hlið okkar og sendir pabbi honum
sínar bestu þakkir fyrir allt.
Við munum Kidda syngjandi og
glaðan, traustan og góðan og trúum
því að þannig hafi hann haldið ferð
sinni áfram á vit feðranna.
Elsku Lilla, Ruth, Iris, Jón og
börnin, við sendum ykkur okkar
innilegustu samúðarkveðjur og
biðjum góðan guð að styrkja ykkur
í sorginni. Guð blessi Kristján
Hansson.
Bjarni, Jónína, Guðnín,
Karen og fjölskyldur.
í dag er kvaddur hinstu kveðju
góður félagi og vinur. Það er ei’fitt
að átta sig á og sætta sig við
skyndilegt fráfall Kristjáns Hans-
sonar. Kristján hafði starfað hjá
Kaupfélagi Suðui’nesja í 28 ár og
var því í hópi þeirra starfsmanna
sem hafði hvað hæstan stai'fsaldur.
Hann starfaði lengst af sem versl-
unarstjóri, var einn af máttai'stólp-
unum í starfí félagsins og átti mik-
inn þátt í uppbyggingu þess og
stöðu í dag. I starfi sfnu var Krist-
ján mikils metinn og var vinsæll
bæði af samstarfsfólki og viðskipta-
vinum. Samviskusemi, heiðarleiki
og metnaður vora hans aðalsmerki
enda voru honum falin margvísleg
ti’únaðarstörf fyrir félagið. Hann
átti um nokkuxra ára skeið sæti í
stjórn Kaupfélagsins, sem fulltrúi
starfsmanna. Þegar ráðist var í
byggingu stórmarkaðar félagsins í
Njarðvík, var hann fenginn til þess
að vera þar byggingarstjóri á með-
an á framkvæmdum stóð. Kristján
stýrði þeim framkvæmdum af ör-
yggi og festu og var síðan fenginn
til að stýra þessari nýju stóxverslun
fyrstu árin, þannig markaði hann
fyrstu spor Samkaupa. Kristján var
einstaklega farsæll verslunarstjóri
hjá Kaupfélagi Suðurnesja því svo
langt sem mitt minni nær hefur af-
koma þein'a vei'slana sem hann
hefur stýrt verið mjög góð, þar
hafa notið sín hyggindi hans og
hagsýni.
Kristján var ákaflega skemmti-
legur félagi og glaður í góðum hópi.
Okkar langa samstarf var einstak-
lega gott, við áttum gott með að
vinna saman og á samstarf okkar
bar aldrei nokkurn skugga. Eins
og gefur að skilja sátum við oft
saman og ræddum um reksturinn,
bi'eytingar sem við þyrftum að
gera eða einhverjar aðgerðir sem
þyrfti að fara í. A slíkum fundum
var hann ávallt klár á aðalati'iðun-
um og því sem gæti leitt til hag-
ræðingar og beti-i reksturs. Hann
gagnrýndi oft sýndarmennsku og
sjónhverfingar sem honum fannst
fara fullmikið fyi-ir í viðskiptum nú
í seinni tíð. Aður en Kristján hóf
störf hjá kaupfélaginu hafði hann
starfað um nokkui't ái'abil hjá
verslun Nonna og Bubba í Keflavík
og steig þar sín fyrstu skref sem
vei’slunarmaður. Hann minntist oft
þess tíma og bar greinilega hlýhug
til þeirra heiðursmanna sem þar