Morgunblaðið - 03.11.1998, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 3. NÓVEMBER 1998
MORGUNBLADIÐ
MENNTUN
Sókrates - Comenius Margir íslenskir leik-, grunn- og framhaldsskólanemendur og kennarar hafa stofnað
til samstarfs, með styrk frá Comeniusar-áætlun Sókratesar, við skólastofnanir í ýmsum Evrópulöndum.
María Hrönn Gunnarsdóttir spjallaði við Gerði Gestsdóttur og Sigrúnu Arnadóttur, um málið.
Vinsæl
áætlun í
menntamálum
# íslenskir skólar eru í samstarfi við
níutíu skóla í átján Evrópulöndum.
# Kennarar geta skráð skólann sinn í
gagnabanka þótt
fyrir
ókratesar-Comeniusar-sam-
starfsáætlun Evrópusam-
bandsins í menntamálum hef-
ur nú verið starfrækt í 3 ár. Is-
lenskir skólar eru í samstarfi við
níutíu skóla á leik-, grunn-, og
framhaldsskólastigi í 18 Evrópu-
löndum. Samstarfið var sett á lagg-
irnar með það m.a. að markmiði að
stuðla að gagnkvæmri þekkingu á
verkefni liggi ekki
menningu og málefnum Evrópu-
þjóða og auka tengsl og samstarf
milli skóla í Evrópu. Gerður Gests-
dóttir, deildarstjóri á Landsskiif-
stofu Sókratesar, hefur umsjón
með áætluninni fyrir Islands hönd.
Hún segir verkefnin sem þegar
hafa hlotið styrk vera afar fjöl-
breytt og styrkþega vera á öllum
aldri.
Morgunblaðið/Kristinn
GERÐUR Gestsdóttir sér um Sókratesar-Comeniusar-áætlunina
fyrir íslands hönd.
Samstarfsáætlunin skiptist í þrjá
flokka. Innan fyrsta flokksins eru
samstarfsverkefni milli skóla og
verða skólar frá þremur löndum að
taka þátt í hverju verkefni. Sér
Gerður sjálf um að úthluta styi'kj-
um vegna þessara verkefna. „Meg-
intilgangur Comeniusar-1 er að efla
Evrópusamvinnu, auka gæði
menntunar með áherslu á þverfag-
lega verkefnavinnu, auka þekkingu
á menningu og tungu Evrópuþjóða
og efla tengsl milli nemenda annars
vegar og kennara hins vegar,“ segir
Gerður. Hvert verkefni er til
þriggja ára og tekur einhver einn |
kennari að sér að stýra því. „Fyrsta
skrefið til að taka þátt í svona verk- j
efni er að finna skóla til að starfa I
með. Það er hægt að gera í gegnum
persónuleg sambönd eða í gegnum
landsskrifstofuna. Það er líka hægt
að finna samstarfsskóla í PartBase,
sem er gagnabanki á Netinu yfir
skóla þar sem áhugi er á þátttöku.
Islenskir skólar geta skráð sig í
þennan gagnabanka og það er upp-
lagt að gera það jafnvel þótt maður í
hafi ekki einhver ákveðin verkefni í
huga,“ segir Gerður. „Auk þess
berast mér margar fyrirspurnir að *
utan um íslenska skóla og listi yfir
þá sem hafa haft samband í sumar
liggur frammi hér á ski’ifstofunni."
I svipinn taka tæplega 30 íslenskir
Menntaskólinn á Egilsstöðum
Menningararfleifð í
ferðaþjónustu rannsökuð
NEMENDUR á ferðaþjónustu-
braut Menntaskólans á Egilsstöð-
• um luku við verkefni styrkt af
Comeniusi-1 áætlun Sókratesar
síðastliðið vor. Verkefnið unnu
þau í samstarfi við Invernes Col-
lege, sem er í Fort William við
Loch Ness í Skotlandi, og tvo
finnska skóla, Savonlinna Institu-
te of Health Care, Business and
Tourism og Talvisalo Ilukio,
einnig í Savonlinna. Kristín Snæ-
þórsdóttir og Sigrún Árnadóttir,
kennarar við ME höfðu umsjón
með verkefninu hér á landi en
„Sigurborg Hannesdóttir, sem
var deildarstjóri ferðaþjónustu-
brautarinnar þegar verkefnið
hófst, átti hugmyndina," segir
Sigrún.
Verkefnið stóð yfir í þrjú ár, eins
og gert er ráð fyrir í Comeniusar-1
áætluninni. „Yfirtitill þess var
Mermingararfleifð í ferðaþjónustu í
dreifbýli. Fyrsta árið gerðu nem-
endurnir úttekt á einum ákveðnum
stað þar sem tekist hefur að tengja
þjóðlega arfleifð ferðaþjónustu í
sveit. Þeir völdu Sænautasel, gam-
alt eyðibýli á Jökuldalsheiði, sem
var endurbyggt árið 1992 og er nú
haft opið fyrir ferðamenn yfir sum-
arið. Næsta ár var þemað hlutverk
þjóðlegrar tónlistar í ferðaþjónustu
og þriðja árið gerðu nemendur út-
tekt á þjóðlegu handverki í ferða-
þjónustu hér á Austurlandi,11 segir
Signán. Kennari frá ME stjórnaði
verkefninu í heild sinni fyrsta árið,
annað árið stjórnuðu Finnarnir og
skoski skólinn var stýriskóli síð-
asta árið.
Ferðaþjónustubrautin er fjög-
urra anna starfsnámsbraut innan
ME þannig að enginn nemandi var
með öll þrjú árin en nokkrir fengu
tækifæri til að fylgja verkefninu
eftir á milli ára.
Ferðuðust um allt Austurland
Verkefnið var að hluta fellt inn í
námsefni ferðaþjónustubrautarinn-
ar. Fyrstu tvö árin var 50 mínútna
kennslustund á viku varið til þess
en síðan var ákveðið að í viku
hveiri fengju þeir tvær kennslu-
stundir til að vinna að verkefninu.
Var það gert í ljósi þess að verk-
efnið var mjög tímafrekt og út-
heimti mikla vinnu af hálfu nem-
endanna og vegna þess að nemend-
um þótti ekki gæta samræmis milli
vinnuálags og fjölda þeirra eininga
sem þeir fengu fyi-ir verkefnið.
Fóru þó margar frístundir þeirra í
að safna gögnum og vinna úr þeim.
Ferðuðust þeir um allt Austurland,
allt frá Borgarfirði eystri til Djúpa-
vogs, til að viða að sér efni og upp-
lýsingum. Auk þess fengu nemend-
urnir tækifæri til að kynna niður-
stöður verkefnanna á sérstökum
ráðstefnum sem haldnar eru árlega
á vegum ferðaþjónustubrautar
menntaskólans og annaiTa sem
starfa að ferðamálum á Austur-
landi.
Verkefnið fólst í því að hver
skóli tók að sér að rannsaka
þemun þrjú í sínu heimahéraði.
Síðan sömdu nemendurnir skýrslu
um árangurinn og gerðu þrjú
myndbönd, eitt fyrir hvert þema.
Einnig gerðu kennararnir sér-
staka skýrslu um framvindu mála.
I lok hvers árs var síðan skipst á
skýrslum og myndböndum. „Nem-
endurnir fengu þar tækifæri til að
bera sig saman við hópana í Finn-
landi og Skotlandi og þeir lærðu
mikið á því að kynnast vinnu-
brögðum hver annars og sjá
hvemig hinir hóparnir unnu úr
verkefninu," segir Sigrún.
Þjóðleg tónlist lítið notuð
Sigrún segir það hafa verið sér-
staklega skemmtilegt að fylgjast
með nemendunum þessi þrjú ár
sem þeii' tóku þátt í verkefninu og
sjá hvernig þau þroskuðust við að
fá þessa ábyrgð. I því sambandi
segir hún: „Afrakstur annars árs-
ins varð nokkuð rýr en þau
komust að niðurstöðu sem varð
þeim töluverð uppgötvun. Þeir
fundu nefnilega út að þjóðleg tón-
list er svo til ekkert notuð í ferða-
þjónustu á svæðinu. Þetta sama
ár gætti nokkurrar þreytu á verk-
ÞJÓÐLEGIR nemendur við Sænautasel.
Ljósmynd/Nemendur í M.E.
færi til að prófa nýjar kennsluað-
ferðir sem að sögn hennar gáfust
mjög vel.
Markmið verkefna sem þessara
er meðal annars að þau séu þver-
fagleg. Segir Sigrún að vel hafí
tekist til að því leyti. Enskukenn-
arar hafi t.d. aðstoðað nemendurna
við að þýða ýmiskonar efni, en
enska var valin sem sam-
starfstungumál á milli skólanna,
semja texta og flytja og áfangi í
myndbandagerð kom að góðu
gagni. Meðlimir myndbandaklúbbs
skólans aðstoðuðu einnig við mynd-
bandagerðina fyrstu tvö árin en að
öðru leyti sáu nemendurnir sjálfir
um að semja handritin og klippa
efnið. „Fyrir vikið urðu myndbönd-
in persónuleg og þannig vildu þau
einmitt hafa þau,“ segir Sigrún.
„Mörg þeirra uppgötvuðu sjálf
sig í gegnum þessa vinnu,“ segir
hún aukinheldur. „Einn aðstoðar-
maðurinn hafði t.d. svo mikla
ánægju af kvikmyndatökunum að
hann hefur ákveðið að læra kvik-
myndagerð í stað þess að verða
matreiðslumaður eins og hugur
hans stóð til.“
efninu hjá hópnum,“ segir Sigi'ún.
„Síðan skömmuðust þau sín svo-
lítið þegar þau sáu afrakstur
hinna hópanna en ég tel að þau
hafi lært mjög mikið af mistökum
sem hópurinn gerði annað árið.
Síðasta árið var greinilegt að þau
voru mjög metnaðarfull og vildu
gera vel.“
„Fyrsta árið var vinnan við
verkefnið frekar kennarastýrð,"
segir Sigrún enn fremur, „en eftir
það unnu nemendur mjög sjálf-
stætt." Gaf það kennurunum tæki-
ELSA Ágústa Eysteinsdóttir og Björn Valsson undirbúa tökur við
Álfastein í Borgarfirði eystri.