Morgunblaðið - 11.11.1998, Blaðsíða 44

J4 MIÐVIKUDAGUR11. NÓVEMBER 1998
AÐSENDAR GREINAR
MORGUNBLAÐIÐ
Göbbels-tækni LÍÚ
" ENGINN efast um
það að Göbbels náði
langt fyrir nasista með
áróðri sínum í Hitlers-
Þýskalandi. Arangur-
inn varð þó Þýskalandi
til mikillar ógæfu og
sömuleiðis glæpahysk-
inu sjálfu að lokum.
Þetta kemur eflaust
fleirum en mér í hug
við áróðursstríð
Landssambands ís-
lenskra útvegsamanna
vog bandingja þeirra,
ráðamanna Sjálfstæð-
isflokksins og Fram-
sóknarflokksins, áróð-
ursstríð þar sem þeir
verja tugmilljónum króna til þess
að sannfæra þjóðina um að það sé
henni fyrir bestu að láta stela af
sér fiskimiðunum, sinni löglegu
eign.
Forystumenn útvegsmanna vita
að ef lygin og afskræming sannleik-
ans eru endurtekin fagmannlega
nógu oft, mikið og lengi er hugsan-
legt að fá fjöldann til að trúa lyginni
um stund. Til þess er leikurinn
gerður, að slæva svo dómgreind al-
mennings að hann kjósi aftur yfir
Asig sama þingmeirihlutann og ríkis-
stjórnina sem endanlega mun
treysta ranglætið í sessi, ranglæti
sem samsvarar þjófnaði upp á eina
milljón króna á hvert mannsbarn í
landinu, þrjú hundruð milljörðum
króna alls, ef tekið er til viðmiðunar
það verð sem útvegsmennimir hafa
sjálfir verðlagt kvótann á.
Til allrar hamingju er stór hluti
þjóðarinnar ennþá í svo sterkum
tengslum við nýtingu þeirrar auð-
lindar sem stuðlað hefur að velferð
- þjóðarinnar undanfama áratugi að
hugsanlegt er að þessi ómerkilegi
áróður hitti þá sjálfa
fyrir sem reyna nú að
beita honum. Þó að
gaman sé að hlæja að
fáránleika auglýsinga
LÍÚ skulum við samt
gæta að okkur og láta
ekki hláturinn einn
duga sem andsvar.
Lítum á nokkur
dæmi um afbökun
sannleikans:
Reynt er að telja
fólki trú um að það
sjálft eigi í raun og
veru kvótann með
grátbroslegri opnuaug-
lýsingu með fjómm
yngismeyjum. Þama
hefði í raun og vem verið rétt að
birta mynd af nokkmm kvótaeig-
endum, mönnum sem hafa yfir að
ráða réttindum til að veiða tiltekið
magn af fiski á sameiginlegum fiski-
miðum landmanna, rétt til að leigja
öðram ailaheimildina eða að selja
hana nánast skattlaust fyiir stór-
kostlegar upphæðir. Birta hefði
mátt mynd t.d. af formanni Fram-
sóknarfiokksins, Halldóri Asgríms-
syni. Hann og fjölskylda hans hafa
eignast kvóta fyrir um milljarð
króna en útgerðarfélag fjölskyld-
unnar var stofnað skömmu áður en
Halldór hafði forgöngu um að koma
kvótakerfinu á.
Kvótakerfið er sagt hafa leitt af
sér mikla hagræðingu innan sjávar-
útvegsins. I áróðursbæklingi ríkis-
stjórnarinnar stendur að kvótakerf-
ið hafi skilað 60% framleiðniaukn-
ingu innan greinarinnar. Undirrit-
aður hefur lýst því hér í Mbl., að
fiskiskipaflotinn hefur vaxið um
25% að stærð og 29% að vélarafli á
kvótatímanum. Olíunotkun á hverja
aflaeiningu hefur meira en tvöfald-
ast. Heildarskuldir útgerðarinnar
hafa vaxið en bolfiskveiðarnar hafa
dregist vemlega saman á tímabil-
inu. Bolfiskaflinn var t.d. 760 þús-
und tonn árið 1980 en aðeins 470
þúsund tonn árið 1996.
Því er haldið fram að í raun sé
þorskurinn greifinn, en ekki þeir
sem hafa fengið aflheimildir frá
stjórnvöldum með ómálefnalegri
mismunun. Hvar er lénsveidi
þorsksins? Svona bjánalegur útúr-
Allt tal um framleiðni-
aukningu, segir Yaldi-
mar Jóhannesson,
er tómt bull.
snúningur ætti að vera fyrir neðan
virðingu meira að segja LIÚ. Það
væri nær að kvótagreifarnir birtu
myndir af hluta af þeim 100 þúsund
tonnum af þorski ár hvert sem
liggur rotnandi á sjávarbotni um-
hverfis landið. Ailir sjómenn vita
að kvótakerfið hefur falið í sér
hvata, nánast forskrift um að
henda þorski sem ekki lendir í
dýrasta verðflokki auk þess að
hent er þeim fisktegundum sem
viðkomandi veiðiskip hefur ekki
aflaheimild fyrir á hverjum tíma.
Þar á meðal getur verið þorskur í
dýrasta verðflokki, sjálfur mark-
greifinn eða hvað! Er það skrýtin
hagræðingin sem meiri hluti Al-
þingis ber ábyrgð á með hallæris-
legri þögn sinni í stærsta hags-
munamáli þjóðarinnar.
Telja á þjóðinni trú um að efna-
hagsbata þjóðarinnar undanfarna
mánuði megi þakka kvótakerfinu.
Væri þá ekki rétt að kenna kvóta-
kerfinu um efnahagsþrengingarn-
Valdimar
Jóhannesson
Dæmi 30x30 sm. gólfflísar
frá 1.190 pr.m2
15x15 sm. veggflísar
frá 980 pr.m2 A
Allar afgangsflísar jr
á 590 pr.m2 JiF
TEPPABÚDIN ■£•
Suöurlandsbraut 26, símar: 568 1950 / 581 4850
>
ar sem við lifðum á kvótatímanum.
Ef litið er til tímabilsins alls frá
þvi að kvótakerfið var sett á hafa
Islendingar setið eftir í lífskjara-
vexti miðað við þjóðir sem okkur
er tamt að miða okkur við. LÍÚ
getur ásamt stjórnvöldum með
réttu þakkað sér það að fólk í sjáv-
arþorpunum allt umhverfis landið
er að taka saman föggur sínar og
flytja á brott vegna þess að kvóta-
braskið hefur fært frá því lífs-
björgina. Margt fer þetta fólk
eignalaust vegna þess að húsin
þeirra eru óseljanleg. A sama tíma
eru sumir kvótagreifarnir búnir að
koma sér upp sólskinshofum m.a. í
Flórída og ganga götur þar að
sögn undir nafninu „Little Grinda-
vik“. Er það kannski efnahagsbat-
inn að flytja hluta þjóðarinnar
hreppaflutningi frá „krummaskuð-
unum“ til þess að annar hluti
hennar geti spókað sig í vellysting-
um í sóiarlöndum?!!!
Þjóðinni er sagt að kvótkerfið
hafi byggt upp sterkari fiskistofna.
Hvar sér þess stað? Undanfarin ár
höfum við verið að veiða 168-200
þúsund tonn á ári af þorski eftir
uppbyggingu stofnsins með kvóta-
kerfinu í 14 ár og friðunaraðgerðum
öðram í lengri tíma. Þetta er langt
innan við helmingur þess sem
veiddist að meðaltali af þorski á Is-
landsmiðum áratugum saman við
breytileg lífsskilyrði í hafmu.
Kannski er verið að hafa af þjóðinni
40 milljarða króna í útflutnings-
verðmætum af þorskveiðum á ári
vegna þess að skömmtunarstjórar
haftamennskunnar gefa sér vitlaus-
ar forsendur eða reikna vitlaust út.
Og reyndar: Hvar er síldin hans
Jakobs?
Sumir af ágætustu mönnum
heims eru sagðir hafa kynnt sér
kvótakerfið. Því er komið á fram-
færi við þjónustufúsa fjölmiðla að
aðalritari SÞ, Kofi Annan, hafi hrós-
að fiskveiðistjómunarkerfi Islend-
inga á fundi hans og kvótagreifans
Halldórs Asgrímssonar, utanríkis-
ráðherra. Hafi aðalritarinn lýst já-
kvæðum viðhorfum til kvótakerfis-
ins hefur hann örugglega ekki verið
upplýstur um það hvemig tiltekn-
um þegnum landsins hafi á ómálefn-
islegan og stórfelldan hátt verið
hyglað á kostnað annarra og at-
vinnufrelsi hinna síðarnefndu um
leið takmarkað. Umsögn Kofi Ann-
an hefur verið kurteisishjal byggt á
því að hann hefur trúað röngum
fullyrðingum sægreifans um ágæti
eigin verka.
Forsætisráðherra reyndi að teija
þjóðinni trú um það í stefnuræðu
ríkisstjórnarinnar að unnt væri að
leysa þann stórkostlega vanda sem
óréttlætið hefur skapað með því að
auðvelda almenningi að kaupa aftur
það sem frá honum var stolið. Þetta
eru satt að segja svo þunnar trakt-
eringar að meira að segja kvóta-
greifarnir hnussuðu.
Sjónvarpsauglýsingar sýna frið-
sæl og litrík undirdjúp með fallegri
tónlist til marks um það hvað kvóta-
kerfið er nú gæfulegt fyrir okkur
öll. Nær væri að sýna niðurbrotin
kóralrif eftir steinmulningstrollin
sem rymjandi, olíuspúandi verk-
smiðjutogaramir plægja með botn-
inn þakinn rotnandi fiski sem hent
er fyrir borð.
Góðir landsmenn. Látið ekki frá-
leitar auglýsingar LIÚ glepja ykk-
ur sýn. Því miður höfum við, sem
erum að reyna að amla á móti ekki
fjármagn til þess að leiðrétta rang-
ar upplýsingar sægreifanna en við
höfum öll mikið vald sem við verð-
um að beita næsta vor, atkvæði
vort.
Höfundur situr í stjóm
Samtaka um þjóðareign.
Stígandi í starfi
Verðandi
Gerður Stefán
Magnúsdóttir Pálsson
NÚ ER genginn í
garð spennandi vetur í
íslenskum stjórnmál-
um. Fjölmörg stórmál
liggja fyrir Aiþingi og
pólitísk umræða er
með mesta móti. Nú
þegar er hafinn undir-
búningur að kosning-
unum í vor, kosning-
um sem verða ein-
hverjar þær mikilvæg-
ustu á síðari árum.
í vor gefst kjósend-
um færi á að styðja
framboð þeirra afia í
þjóðfélaginu sem að-
hyllast félagshyggju,
kvenfi'elsi og jafnaðar-
stefnu. Sameiginlegt framboð Al-
þýðubandalags, Alþýðuflokks og
Kvennalista er gamall draumur fjöl-
margra vinstrimanna, sem loks er
orðinn að veruleika. Með samfylking-
Stuðlum að því, segja
Gerður Magnúsdóttir
og Stefán Pálsson,
að vorið 1999 verði
vinstra vor.
unni hefur tekist að skapa raunhæf-
an valkost við þá íhaldsstefnu sem
einkennt hefur helmingaskiptastjóm
Framsóknarflokks og Sjálfstæðis-
flokks undanfarin ár. Ungt fólk hlýt-
ur að taka slíku framboði fagnandi og
stuðla að framgangi þess.
Sá vettvangur sem best hentar
ungu fólki til að vinna sameiginlegu
framboði brautargengi eru þær
ungliðahreyfingar stjómmálaflokk-
anna sem þegar era fyrir hendi.
Verðandi, samtök ungs Alþýðu-
bandalagsfólks, er ein þeirra hreyf-
inga. Um þessar mundir er vetrar-
starf Verðandi að komast á fulla
ferð og ættu þar allir að geta fundið
eitthvað við sitt hæfi. Að venju
verða málfundir, hópastarf og út-
gáfumái fyrirferðarmikil í dag-
skránni, en jafnframt verður sér-
stök rækt lögð við að efla starfsemi
samtakanna víðs vegar um landið. I
því skyni verður lagt kapp á að
styrkja þau aðildarfélög sem fyrir
era og stuðla að stofnun nýrra fé-
laga, en á dögunum bættist Verð-
andi einmitt góður liðsauki þegar
ungt vinstrafólk á Akranesi stofnaði
félagið Stígandi.
Það viðfangsefni sem næst er á
döfínni hjá Verðandi er landsfundur
samtakanna, sem haldinn verður í
Þinghóli í Kópavogi laugardaginn
14. nóvember nk. Þar er ætlunin að
ræða sérstaklega um umhverfismál,
í tengslum við þá umræðu sem nú á
sér stað um virkjanir á hálendinu og
orkustefnu landsmanna. Auk um-
hverfismálanna verður vitaskuld
fjallað um þá stöðu sem uppi er í ís-
lenskum stjórnmálum og lagður
grannur að baráttu næstu mánaða.
Það er því ýmislegt framundan
hjá Verðandi í vetur og fyllsta
ástæða til að sem allra flestir sláist í
hópinn og stuðli að því að vorið 1999
verði vinstra vor.
Höfundar eru félagar i Verðandi,
samtökum ungs Alþýðu-
bandalagsfólks.