Morgunblaðið - 11.11.1998, Blaðsíða 53
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 11. NÓVEMBER 1998 53
MINNINGAR
dagslega minningarbrot sem mér
finnst lýsandi fyrir það sem þessi
göfuga kona stóð fyrir.
Þeir sem til hennar sáu gátu vart
annað en dáðst að reisn hennar og
þeim ljóma sem umlék hana, hvort
sem hún var arkandi sér til heilsu-
bótar um Seltjarnarnesið þar sem
hún kunni á hverri þúfu og hverjum
steini skil, í uppáhalds kápunni á
leið á mannamót, eða bara hlaupandi
á eftir þristinum á leið heim úr
vinnu. Amma var glæsileg kona, og
lagði mikið upp úr því að líta vel út
og koma vel fyrir. Hún var heldur
engin písl hún frú Unnur frá Bakka
og skorti ekki aflið. Það ætti að
skýra það hvernig mögulegt var að
komast upp þverhnípta Miðbrautina
á slíkum hraða.
Amma var með afbrigðum fórnfús
og ávallt tilbúin að rétta hjálpar-
hönd utan sem innan fjölskyldunnar.
Eg held að snærisspottinn sem hún
hnýtti í hjólið mitt sé táknrænn hvað
þetta varðar. Þarna var hún að
hjálpa mér yfir erfiðan hjalla og
ekki í síðasta skiptið. Hún var ósér-
hlífin og lét þarfu- annarra alltaf
ganga fyiir. Um árabil starfaði hún
að líknarmálum með Hjálpræðis-
hernum, kvennadeild Slysavarnafé-
lagsins og Kvenfélaginu Seltjörn.
Maður man nú eftir að hafa fylgt
henni í hús Slysavarnafélagsins eða
annað þar sem hún stóð vaktina
daglangt á hlutaveltu eða kökusölu
til styrktar verðugu málefni.
Vinnusemi var eitt sem hún lagði
mikla áherslu á og sýndi á þeim
vettvangi sem öðrum gott fordæmi.
Ég man eftir því að eftir að amma
hóf störf á Hrafnistu voru fímmtu-
dagar „frídagar". Ofangreind ferð
okkar upp Miðbrautina var eflaust á
fimmtudegi. Hún notaði nefnilega
frídaginn ávallt mjög samviskusam-
lega - til að vinna. Stundum fyrir
hádegi á gæsluvellinum og svo eftir
hádegi á Bjargi, vistheimili geðfatl-
aðra, sem rekið er af Hjálpræðis-
hernum. Oft þurfti þó að staldra við
heima, en þá aðeins til að lina þján-
ingar sárfættra einstaklinga sem
vanhagaði um fótsnyrtingu. Um
tíma sá hún einnig um að gangar og
stofur Mýrarhúsaskóla ilmuðu af
hreinlæti og fékk maður stundum að
fara með henni í ævintýraferðir
þangað og gafst þá tækifæri til að
láta illa í skólanum löngu áður en
eiginleg skólaganga mín þar hófst.
Eitt var það sem jafnöldum mín-
um kom mikið á óvart, en það var
hversu vel amma Unnur skildi okk-
ur unglingana. Eitt sinn sá amma
mig hverfa niður í hjólageymslu
vopnaðan tappatogara og óskaði eft-
ir nánari útskýringu. Þegar ég tjáði
henni að nokkri félagar mínir sætu
þar og drykkju hvítvín af stút heimt-
aði hún að bjóða þeim inn og lána
þeim glös þannig að þeir gætu
drukkið sitt vín eins og menn. Síðan
gætti hún þess að farið væri hóflega
með veigarnar og skikkaði alla til að
skilja eftir og vitja síðar þess sem
afgangs var. Upp frá þessu varð fé-
lagsskapur ömmu oft fyrir valinu
þegar vinahópurinn undirbjó ferðir
á vit ævintýra unglingsáranna.
Amma var þá í aðalhlutverki og
reiddi ávallt fram bakkelsi og heitt
kakó fyrir þá sem vildu. Reyndar
var alveg sama hvenær gesti bar að
garði og hver var á ferð, ávallt
reiddi frú Unnur fram kræsingar og
kunni vel við sig í hlutverki gest-
gjafans.
Vart er hægt að minnast Unnar
ömmu án þess að nefna skopskyn
hennar sem varð kveikjan að ýmsu
spaugilegu. Margar eru þær sögurn-
ar sem maður heyrði af þeim afa þar
sem þau kútveltust af hlátri yfir ein-
hverju sem þau kusu að gera grín
að. Nú síðari ár, sérstaklega í þeirri
þolraun sem það óneitanlega var
fyrir slíka ofurkonu að þurfa að vera
upp á aðra komin sökum lömunar
sinnar, brá hún ósjaldan á það ráð
að leita uppi björtu hliðarnar eða
reyna af öllum mætti að lífga upp á
tilveruna með góðri skopsögu.
Elsku amma, ég kveð þig nú
hinsta sinni en þrátt fyrir að þú sért
nú horfin sjónum mínum að eilífu er
minning mín um þig ljóslifandi, ekki
hvað síst þegar ég reyni af kost-
gæfni að innræta mínum eigin börn-
um þá manngæsku og réttsýni sem
einkenndu þinn margbrotna per-
sónuleika.
Daddi Guðbergsson.
KRISTJÁN R.
ÞORVARÐARSON
+ Kristján R. Þorvarðarson
var fæddur 30. janúar 1922.
Hann lést 26. október siðastlið-
inn og fór útför hans fram frá
Bústaðakirkju 5. nóvember.
Fyrir skömmu barst okkur,
starfsmönnum Slökkviliðsins í
Reykjavík, andlátsfregn fyrrver-
andi starfsfélaga okkar, hans
Stjána eins og við kölluðum hann,
en hann var sjaldan nefndur Krist-
ján innan veggja slökkvistöðvar-
innar af starfsfélögunum. Við
minnumst hans af hlýhug. Hann
var afskaplega þægilegur í við-
kynningu, léttur í skapi og oft á tíð-
um lék bros um varir hans. Kvikar
hreyfingar hans og nett líkams-
bygging juku enn við þennan létt-
leika sem við minnumst í fari hans.
Kristján Þorvarðarson hóf störf
hjá Slökkviliði Reykjavíkur í af-
leysingum 1. júní 1955 en stundaði
önnur störf þess á milli. Hann var
síðan fastráðinn í útkallsdeild liðs-
ins 1. janúar 1960. Þar starfaði
hann á vöktum til ársloka 1983 er
hann fór yfír á skrifstofu liðsins í
dagvinnu, þar sem hann vann
margvísleg störf fram til ársloka
1989, er hann fór á eftirlaun. Krist-
ján lagði sig alltaf fram í starfi og
kynntist góðum hliðum þess, en
eins hinum erfiðu, en alltaf var
hann jafn léttur og þægilegur.
Skömmu efth’ að Kristján fór á
eftirlaun veiktist hann illa. Eftir
það höfðum við lítið samband við
hann, sérstaklega eftir að hann
fluttist norður til Sauðárkróks, en
þar dvaldist hann síðustu æviárin
við góða umönnun. Þótt sambandið
væri lítið höfum við ekki gleymt
gömlum félaga. Við minnumst Kri-
stjáns af hlýhug.
Fyrir hönd fyrrverandi starfsfé-
laga hans hjá slökkviliðinu sendi ég
aðstandendum hans okkar bestu
kveðjur.
Hrólfur Jónsson
slökkviliðssljóri.
ANNA ÞÓRHALLSDÓTTIR
söngkona,
áðurtil heimilis
á Birkimel 8b,
verður jarðsungin frá Hafnarkirkju, Höfn, Horna-
firði, föstudaginn 13. september kl. 13.30.
Minningarathöfn verður í Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 12. september kl. 10.30.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim, sem
vildu minnast hennar, er vinsamlega bent á líknarfélög.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þorgerður Johansen,
Haukur Dan Þórhallsson.
t
Ástkaer sonur okkar, bróðir, mágur, barna-
barn og frændi,
JÚLÍUS SMÁRI BALDURSSON,
Tungusíðu 4,
Akureyri,
lést á heimili sínu laugardaginn 7. nóvember.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju föstu-
daginn 13. nóvember kl. 15.00.
Baldur Ragnarsson,
Thelma Baldursdóttir,
Berglind Baldursdóttir,
Júlíus Fossdal,
Þuríður Guðmundsdóttir,
Baldur Smári Friðbjörnsson.
Þorgerður Fossdal,
Friðbjörn Benediktsson,
Tómas Arason,
Sigríður Árnadóttir,
Persónuleg,
alhliða útfararþjónusta.
Sverrir Olsen, Sverrir Einarsson,
útfararstjóri útfararstjóri
Útfararstofa íslands
Suðurhlið 35 ♦ Sími 581 3300
Allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is/
ÚTFARARSTOFA
OSWALDS
sími 551 3485
ÞJÓNUSTA ALLAN
SÓLARHRINGINN
AÐÁLSTRÆI I 4B* 101 RHYKJAVÍK
L.ÍKK ISTUVINN US I'OI'A
EYVINDAR ARNASONAR
Stofnað 1990
Persónuleg þjónusta
Sími: 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is utfarir@itn.is
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson
útfararsq'óri útfararstjóri
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlý-
hug við andiát eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
HERU NEWTON,
Garðatorgi 7,
Garðabæ.
Stanley Páll Pálsson,
Sigríður Rut Stanleysdóttir, Hólmar Ólafsson,
Áslaug Líf Stanleysdóttir,
Sif Stanleysdóttir, Axel Örn Ársælsson
og barnabörn.
t
Hjartanlegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GUÐMUNDAR PÉTURSSONAR
vélstjóra.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Guð blessi ykkur öll.
Alda Guðmundsdóttir, Hartvig Ingólfsson,
Friðrik Rúnar Guðmundsson, Hólmfrfður Árnadóttir,
Hildur Guðmundsdóttir, Dýri Guðmundsson,
Pétur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Einlægar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför
ÞORSTEINS GUÐNA ÞÓRS
RAGNARSSONAR
rannsóknariögregiumanns.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki göngu-
deildar krabbameinslækninga og deildar 11E á
Landspítalanum.
Vinum og vinnufélögum hans I lögreglunni og Lögreglukórnum færum
við hjartans þakkir.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ásthildur Jónsdóttir.
t
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda sam-
úö og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
HULDU DÓRU FRIÐJÓNSDÓTTUR,
írabakka 2,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til allra þeirra sem önnuðust
hana í veikindum hennar.
Guð blessi ykkur öll.
Börnin.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vlnarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
MÁSLÁRUSSONAR
fyrrverandi verkstjóra,
Ljósheimum 6,
Reykjavík.
Guðlaug Pálsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
MAGDALENU SÆMUNDSEN,
Holtabraut 4,
Blönduósi.
Pormóður Sigurgeirsson
og fjölskylda.