Morgunblaðið - 15.06.2000, Blaðsíða 14

14 FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
• • Morgunblaðið/Ásdís
Orugg handtök
ÞÁ ER júnímánuður kominn á
skrið með brakandi blíðu víða um
Iand, þótt reyndar megi íbúar
höfuðborgarsvæðisins enn bíða
þolinmóðir eftir sínum skammti
af sumarsólinni. En þótt vindur-
inn geti blásið hressilega á stund-
um, mega útiverkin ekki sitja á
hakanum. Það vita þær Þorbjörg
og Dagný sem í gær tóku til
hendinni á háskólalóðinni og virt-
ust sfður en svo hafa gleymt
réttu handtökunum eftir langan
vetur.
ÞJÓÐHÁTÍÐARTILBOÐ
EXIT
Laugavegi 95-97 - Kringlunni
17%
AFSLÁTTUR
AF ÖLLUM
VÖRUM
FIMMTUDAG
OG
FÖSTUDAG
Fær hálfar
bætur vegna
áverka eftir átök
HÆSTIRÉTTUR hefur dæmt út-
gerðina Hvammsfell ehf. til að greiða
sjómanni örorkubætur að hálfu
vegna meiðsla sem hann hlaut í rysk-
ingum um borð í Sandafelli HF 82 er
verið var að gera að afla á þilfarinu í
veiðiferð skammt frá Sandgerði 1996.
I héraðsdómi hafði útgerðarfélagið
verið sýknað af kröfum sjómannsins
og áfiýjaði hann.
Köstuðu kola hvor að öðrum
I úrskurði Hæstaréttar segir að
samkvæmt framburði skipverja fyiir
lögreglu og dómi virðist átökin hafa
sprottið af orðaskaki milli sjómanns-
ins og skipsfélaga hans, sem taldi
hann standa slælega að aðgerðar-
vinnunni. Hafi þeir einnig kastað kola
hvor að öðrum, án þess þó að fullyrt
verði hvor hafi orðið fyrri til. Síðan
hafi skipsfélagi áfrýjanda stokkið upp
á aðgerðarborðið, sem þeir stóðu við
og því næst ofan af því og að áfrýj-
anda. Segir að áfrýjandi reki meiðsl
sín einkum til þess að gagnaðilinn
hafi náð á sér hálstaki, en þeim sjálf-
um og vitnunum ber ekki saman um
nánari atvik að átökunum, sem stóðu
skamma stund. Fleiri úr áhöfninni
voru að vinna á þilfarinu og gekk einn
þeirra á milli þeirra félaga, en skip-
stjóri sá viðureignina úr brú.
Skipið kom að landi að kvöldi sama
dags, en áfrýjandi leitaði samkvæmt
dómnum læknishjálpar eftir næsta
róður degi síðar. Samkvæmt vottorð-
um lækna var hann óvinnufær um
tíma eftir átökin. Samkvæmt örorku-
mati býr sjómaðurinn við varanlega
örorku og er hún metin 8%.
Segir að samkvæmt siglingalögum
beri útgerðarmaður svonefnda hlut-
læga ábyrgð á lífs- eða líkamstjóni
vegna slysa á mönnum, sem ráðnir
séu í skipsrúm hjá honum og staddir
séu á skipi hans eða að vinnu í beinum
tengslum við rekstur þess, en lækka
megi fébætur eða láta niður falla ef
hinn slasaði „sýndi vítavert gáleysi
sem leiddi til slyssins eða tjónsins“.
Stefndi vísar til þess að í áhafnar-
tryggingu sé „slys“ skilgreint þannig
að átt sé við „skyndilegan utanað-
komandi atburð, sem veldur meiðsl-
um á líkama þess, sem tryggður er,
og gerist sannanlega án vilja hans“.
Atökin hafi átt aðdraganda í illindum,
sem áfrýjandi hafi sjálfur stofnað tii.
Hann hafi ekki reynt að forðast að til
handalögmála kæmi og beitt sér í
þeim eftir bestu getu. Atökin hafi því
hvorki verið óvænt, utanaðkomandi
né án samþykkis hans.
Slys þótt skipverji sé meðvaldur
í dómnum segir að ljóst sé af sigl-
ingalögum að atburður geti talist
slys, þótt skipverji sé meðvaldur af
honum eða meðábyrgur.
,Atvikum að meiðslum áfrýjanda í
þetta sinn má lýsa svo, að hann hafi
orðið fyrir líkamsárás frá öðrum skip-
verja, sem sprottið hafi af illindum, er
spunnust þeirra í milli við vinnu á þil-
fari fiskibátsins," segir í dómnum.
„Við það ber að miða, að áfrýjandi
hafi stofnað til þessara illinda [...] en
ekki einn átt á því alla sök, hvernig
fór. Sú atburðarás, sem úrslitum réð,
gerðist af skyndingu, og má ætla eftir
gögnum málsins, að átökin hafi geng-
ið lengra og orðið afdrifaríkari en
áfrýjandi gat séð fyrir. Að þessu at-
huguðu verður að hafna því sjónar-
miði stefnda, að meiðsl áfiýjanda
verði ekki talin stafa af slysi í skiln-
ingi 1. mgr. 172. gr.siglingalaga.“
Dómurinn segir að í samræmi við
síðari lið þeirra málsgreinar þurfi
hins vegar að taka afstöðu til þess
hvort lækka beri bætur eða fella þær
niður vegna þess að hann hafi orðið
valdur að tjóni sínu af vítaverðu gá-
leysi. Telja verði, að hann hafi vísvit-
andi stofnað til hættu á meiðslum í
átökunum, en eigi hins vegar ekki
einn alla sök á því, hvemig fór og sé
því hæfilegt að örorkubætumar verði
lækkaðar um helming. Var stefnda
gert að greiða áfrýjanda 146 þúsund
krónur með dráttarvöxtum.
Einar Gautur Steingrímsson var
lögmaður áfrýjandans, en Karl Ax-
elsson lögmaður stefnda. Málið
dæmdu hæstaréttardómaramir
Haraldur Henrysson, Hjörtur Torfa-
son og Pétur Kr. Hafstein.
1 J1 tan ihússmál Ining
Frábær verð
Hjá okkur færðu
allt sem heitir málning
OPIÐ ÖLL KVÖLD TIL KL. 21
JiÉ METRO
Skeifan 7 • Simi 525 0800

I