Morgunblaðið - 17.06.2000, Blaðsíða 36
36 LAUGARDAGUR 17. JÚNÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Listahátiðinni Varmárþingi í Mosfellsbæ lýkur í dag
Margt
listafólk
í bænum
Morgunblaðið/Jim Smart
Á rokktónleikunum í íþróttamiðstödinni Varmá fengu unglingarnir að heyra „harðkjarnarokk“ við sitt hæfí.
Amfríður Lára Guðnadóttir við
eitt verka sinna.
Matarílát
úr steinleir
í Sneglu
NÚ stendur yfir sýning á verkum
Arnfríðar Láru Guðnadóttur í glugg-
um Sneglu listhúss, á Klapparstíg.
Þar sýnir ArnWður „rakú“-brennda
veggkertastjaka og ný matarílát úr
steinleir.
Sýningin stendur til 4. júlí. List-
húsið er opið mánudaga til föstudag
kl. 12-18, laugardaga kl. 11-15.
Nýjar bækur
• ÖLL fallegu orðin er fjórða
ljóðabók Lindu Vilhjálmsdóttur.
í fréttatilkynningu segir að þessi
ljóðabók sé heildstæður ljóðabálkur
um ást, söknuð og sársauka.
Áður útgefnar bækur Lindu Vil-
hjálmsdóttir eru Bláþráður (1990),
Klakabömin (1992), en fyrir hana
hlaut Linda Menningarverðiaun DV,
og yalsar úr síðustu siglingu (1996).
Útgefandi er Mál og menning.
Bókin er 53 bls., unnin í Prentsmiðj-
unni Oddahf. Kápuna gerði Þórhild-
ur Elín Elínardóttir. Verð: 2.980 kr.
LISTAHÁTÍÐINNI Varmárþingi í
Mosfellsbæ lýkur í dag og hefur að-
sókn verið góð, að sögn Valgeirs
Skagfjörð, framkvæmdastjóra Varm-
árþings. Hátíðin var haldin af Mos-
fellsbæ í samvinnu við Reykjavík
menningarborg Evrópu árið 2000 og
einnig komu félög af Kjalamesi og úr
sveitinni að dagskránni.
Nóg var um að vera í bænum hátíð-
ardagana 10.-17. júní og var reynt að
gera sem flestum listgreinum hátt
undir höfði. „Við reyndum að nýta
alla þá krafta sem fyrir eru í sveitinni
og það hefur gengið vel upp,“ segir
Valgeir Skagfjörð.
Hátíðardagskrá í heila viku
Þann 10. júní síðastliðinn var hátíð-
in sett og af því tilefni söng Karlakór-
inn Stefnir nokkur þjóðleg lög og
Leikfélag Mosfellssveitar flutti
sveitaannál með tilþrifum. Þá opnaði
einnig fjöldi listamanna vinnustofu-
sýningar en það er allt fólk sem hefur
aðsetur í bænum, s.s. Ólöf Oddgeirs-
dóttir, Hildur Margrétardóttir, Ólaf-
ur Már, Hlíf Ásgrímsdóttir Guð-
mundsson og systumar Þóra og Ásdís
Sigurðardætur. Um kvöldið var svo
dagskrá með lifandi tónlist á veitinga-
húsunum Ásláki og Álafoss-fót-bezt.
Valgeir segir hátíðina hafa farið vel
af stað „Fjölmargir lögðu leið sína
hingað á setningarhátíðina. Þegar lit-
ið er til þess að sjö aðrir menningar-
viðburðir voru settir á sama tíma í
Reykjavík megum við vera ánægð
með þáttökuna."
„Við höfum verið mjög heppin með
veður, það er eins og það hafi verið
pantað sérstaklega fyrir hátíðina,"
segir Valgeir hlæjandi þegar hann er
spurður um þá dagskrárliði sem fóru
fram utanhúss. Varmárganga var
haldin á hvítasunnudag, en þá var
gengið upp með Varmá. Að sögn Guð-
nýjar Halldórsdóttur leiðsögumanns
göngunnar tók fólk á öllum aldri þátt.
„Það var allt írá bömum í kerru upp í
fólk á áttræðisaldri. Margir voru að
fara þessa leið í fyrsta sinn, því hún
var gerð manngeng fyrir skömmu."
Á annan í hvitasunnu var gróður-
setning með skógræktarfélaginu og
einnig var vígt nýtt útivistarsvæði við
Ullamesbrekkur. „Það var mikil að-
sókn á þann viðburð en þar komu
saman ungir sem aldnir og grilluðu.
Þar voru tekin í notkun ný leiktæki og
skólahljómsveit bæjarins lék fyrir
viðstadda."
Á þriðjudagskvöldið var haldin
Laxnessdagskrá í Hlégarði. Þar fjall-
aði Halldór Guðmundsson útgáfu-
stjóri Máls og menningar um nób-
elskáldið Halldór Laxness og tengsl
hans við sveitina, en Laxness bjó á
Gþúfrasteini í Mosfellssveit. Einnig
flutti Leikfélag Mosfellsbæjar hluta
úr verkum skáldsins. Samantektina
annaðist Birgir Sigurðsson sem með-
al annars skrifaði leikrit um stríðsárin
í Mosfellssveit, Stríð í friði.
Mikill fjöldi kóra
Á hátíðinni var tjaldað til ákaflega
mörgum listamönnum og kveður Val-
geir þá vera sérlega marga í hlutfalli
við stærð bæjarfélagsins. „Við emm
mjög rík af alls kyns hæfileikafólki, og
oft finnst mér að það mætti styðja
betur við bakið á þeim listamönnum
sem hér hafa sprottið upp,“ segir
hann.
Hann bendir á að söngur sé mikið
iðkaður á þessum slóðum. „Hér er
mikið um gott söngefni og komu
nokkur þeirra fram á tónleikum á
miðvikudagskvöldið," segir hann.
Díddú var kynnir á tónleikunum en
hún býr einmitt í Mosfellsbæ. Troð-
fullt mun hafa verið á tónleikana, sem
haldnir vom í Varmárskóla.
Valgeir bendir einnig á að starf-
ræktir séu ákaflega margir kórar á
svæðinu. „Sjö þeirra vom á tónleikum
í gær ásamt skólahljómsveitinni - og
þeir hefðu verið átta ef Reykjalundar-
kórinn hefði ekki verið erlendis í kór-
ferðalagi.
Mosfellingar fóm ekki varhluta af
rokktónlist yfir hátíðina en í íþrótta-
miðstöðinni Varmá vora haldnir
rokktónleikar þar sem fram komu sex
ungar og frambærilegar hljómsveitir
úr Mosfellsbæ. „Það má segja að
Mosfellsbær sé vagga rokktónlistar,“
segir Valgeir og bendir á að meðlimir
hinnar víðfrægu hljómsveitar Sigur-
Rósar séu einmitt þaðan. Þeir áttu
reyndar að vera á tónleikunum í gær
en afboðuðu komu sína. Hann kveður
unglingana hafa verið mjög ánægða
með tónlistina sem listamennirnir
kjósa að kalla „harðkjarnarokk."
Hátíðinni lauk í dag og segist Val-
geir vona að þessi hátíðarhöld geti ýtt
undir frekara menningarstarf í Mos-
fellsbæ og bendir á að listahátíðin
hefði aldrei getað orðið að vemleika
nema af því að fjöldi fólks gaf vinnu
sína tO þessa verkefnis.
Harðbýlt í
Undralandi
Morgunblaðið/Kristinn
Margaret E. Kentta og Gabriele Stautener afhenda Ólafi Ragnari
Grímssyni eintak af bdkinni Svona er ísland í dag. Með þeim á myndinni
er þýðandinn Sigurður A. Magnússon.
Forsetanum gefin
bókin Svona er
Island í dag
KVIKMYNDIR
Háskólabfó
UNDRALAND
(WONDERLAND) ★★>/.
Leikstjdri Michael Winterbottom.
Handritshöfundur Laurence Cori-
at. Tdnskáld Michael Wyman. Kvik-
myndatökustjöri Sean Bobbitt. Að-
alleikendur Shirley Henderson,
Gina McKee, Molly Parker, Ian
Hart, John Simm. Lengd 108 mín.
Framleiðandi. Árgerð 1999.
BRESKA nýbylgjan, sem reyndar
er við það að verða úrelt hugtak,
heldur áfram linnulaust með verkum
manna einsog Michaels Winterbott-
oms, Undraland, sem er hans nýjasta
og að vissu leyti besta mynd. Kostir
hennar era afburða leikur og leikara-
val (sem minnir á óbrigðula dóm-
greind starfsbróður hans, Mike
Leigh), áhugi og einfold en athyglis-
verð skoðun á almúgafólki.
Fjölskyldan er í forgranni Undra-
lands. Foreldramir, sem fyrir löngu
hafa gleymt þvi hvað er að vera sæll
og glaður og fara mest í taugarnar
hvort á öðra. Dætur þeirra þrjár,
sem era burðarásar myndarinnar;
Molly (Molly Parker), sem virðist
vera að falla í sama díkið og móðir
hennar: er komin langt á leið, barns-
faðirinn allur hinn ónytjungslegasti.
Framtíðin vafasöm. Nadia (Gina
McKee) er í eilífri leit að lífsfömnaut,
vantrú og óöryggi gera hana vansæla
og ástarævintýri hennar niðurlægj-
andi. Sú þriðja, Debbie (Shirley
Henderson), er höfuð fjölskyldunnar,
þó hún kæri sig ekki um það. Stendur
á eigin fótum, rekur hái’greiðslu-
stofu, á níu ára gamlan dreng með
tungulipram lúðulaka sem hún hefur
rekið á dyr fyrir löngu. Einn fjöl-
skyldumeðlimurinn til viðbótar, son-
urinn Darren, er flúinn að heiman.
Til að byija með, þá er þessi hópur
ósköp venjulegt fólk. Grár massi
stórborgarinnar, með sínum vonum,
væntingum og ekki síst vonbrigðum.
Á löngum köflum tekst Winterbott-
om og handritshöfundinum Laur-
ence Coriat að gera það forvitnilegt,
nánast áhugavert. Coriat gerir bless-
unarlega ekkert til að fegra fólkið sitt
og umhverfi þess, heldur fast í raun-
sæið þó það verði einlitt til lengdar.
Winterbottom leikstýrir sögu meðal-
jónanna í heimildarmyndastíl, bland-
ar borgaramhverfinu og -mannlífinu
óspart inní söguþráðinn og tekst
þessi stíll með ágætum. Gallinn er sá
að í eðli sínu er engin persónan
áhugaverð og þær virka best í stutt-
um kynnum. Slík atriði era best, ekki
síst svipmyndirnar af ástlausu hjóna-
bandi foreldranna. Áhorfandinn
skynjar fullkomlega ekki aðeins við-
varandi ástand heldur ekki síður
heila ævi brostinna drauma.
Systumar era einstaklega vel
leiknar og afstaða Molly, enn frekar
Debbie, til lífsins er óvenjuleg, vel út-
færð en gerist full flöt eftir því sem á
líður og saga sonar Debbie kemur
þrátt fyrir allt lítið við mann. Undra-
land er laglega gerð mynd en brestur
nokkuð úthaldið, forvitnileg, en nær
ekki þeim samfelldu, sterku tökum á
hversdagslífinu sem er aðalsmerki
Mike Leigh.
Sæbjörn Valdimarsson
MARGARET E. Kentta og Gabr-
iele Stautener afhentu fyrir
nokkru forseta fslands, Ólafi
Ragnari Grímssyni, eintak af bdk-
inni Svona er Island í dag. Bdkin
á að sýna ísland nútímans og fjall-
ar um hið daglega líf eins og það
birtist í greinum úr Morgunblað-
inu. Sigurður A. Magnússon þýddi
bdkina á ensku.
Safnari og höfundur er Marg-
aret en Gabriele hannaði bdkina.
Þær fluttust hingað fyrir fimm
árum og reka hér fyrirtækið arti-
fox.com. Mdðir Margaretar er ís-
lensk en faðirinn finnskur og bjd
fjölskyldan í Bandaríkjunum.
Gabriele er Þjdðverji og stundaði
nám í íslensku við Háskdla Is-
lands.
Bdkin fékk styrk frá mennta-
málaráðuneytinu en Landafunda-
nefnd kynnir bdkina í Bandaríkj-
unum og í Kanada. Bdkin er
einnig ætluð til kennslu og verður
m.a. notuð í Háskdla íslands.
Þrjár
gerðir af
skissum
SIGURVEIG Knútsdóttir
grafíklistakona opnar sýningu
sína Skissur í sýningarsal fé-
lagsins Islensk grafík í dag, 17.
júní, kl. 16.
Sigurveig nam myndlist við
Myndlistaskóla Reykjavíkur
1989-1990, útskrifaðist frá graf-
íkdeild Myndlista- og handíða-
skóla Islands árið 1994 og hlaut
kennsluréttindi frá Háskóla Is-
lands árið 1995. Hún starfar við
kennslu auk myndlistarstarfa,
á fjórar samsýningai- að baki og
tvær einkasýningar. Vinnuað-
staða Sigurveigar er á verk-
stæði félagsins Islensk grafík.
Tilraun til að teygja sig út
fyrir svið grafíkurinnar
Verkin á sýningunni era frá-
bragðin fyrri verkum Sigur-
veigar. Þau era skissur eða
„stúdíur“ sem skoða má sem
sjálfstæð verk. Um þrjár teg-
undir skissna er að ræða: papp-
írssteypur, ljósmyndir og blý-
antsverk. Þær tengjast graffk-
verkum hennar á einn eða
annan hátt og voru unnar með
grafíkinni í þau efni sem vora
við höndina hverju sinni. Skiss-
urnar era tilraun til þess að
teygja sig út fyrir svið grafík-
urinnar án þess þó að segja
skilið við hana.
Sýningin stendur til 9. júlí.
Opið er fimmtudaga til sunnu-
daga kl. 14-18 og er aðgangur
ókeypis. Sýningarsalurinn er í
Hafnarhúsinu, Tryggvagötu 17
og er gengið inn hafnarmegin.