Morgunblaðið - 02.09.2000, Blaðsíða 58

58 LAUGARDAGUR 2. SEPTEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR,
frá Vatnsenda,
Vesturhópi, V-Hún.,
síðast til heimilis á Háaleitisbraut 52,
Reykjavfk,
lést að morgni föstudagsins 1. september á
hjúkrunarheimilinu Eir.
Gunnar Árnason, Jóna Kristjánsdóttir,
Jóhannes Árnason, Sigrún S. Jensen Björgúlfsdóttir,
Árni Gunnarsson,
Sylvía Björg Runólfsdóttir.
t
Bróðir okkar,
GESTUR GUÐNASON
frá Þorkelsgerði 2,
Selvogi,
til heimilis á Oddabraut 23,
Þorlákshöfn,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi miðvikudaginn 30. ágúst.
Jarðarför auglýst síðar.
Systkini hins látna.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi, langafi og systkini,
KONRÁÐ GUNNARSSON,
Ólafsbraut 50,
Ólafsvík,
verður jarðsunginn frá Ólafsvíkurkirkju mið-
vikudaginn 6. september kl. 14.00.
Sætaferðir verða frá BSÍ kl. 9.00.
Jarðsett verður á Hellnum.
Guðrún Tryggvadóttir,
Sigurlaug Konráðsdóttir, Harafdur Ingvason,
Tryggvi Konráðsson,
Sölvi Konráðsson,
Jóna Konráðsdóttir,
Kári Konráðsson,
Agnes Konráðsdóttir,
barnabörn, langafabarn
og systkini.
Sigrún Reynisdóttir,
Erla Höskuldsdóttir,
Jóhann Jónsson,
Elín Hanna Sigurðardóttir,
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐFINNUR EINARSSON
fyrrv. framkvæmdastjóri í Bolungarvík,
lést sunnudaginn 27. ágúst síðastliðinn.
Minningarathöfn verður í Hólskirkju í Bolung-
arvík í dag, laugardaginn 2. september,
kl. 14.00.
Útför fer fram frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði þriðjudaginn 5. september
kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hans, er bent á
Félag aðstandenda Alzheimersjúklinga í síma 533 1088 eða minningar-
sjóð sr. Páls Sigurðssonar í síma 456 7218 og 456 7195.
María Haraldsdóttir,
Einar K. Guðfinnsson, Sigrún J. Þórisdóttir,
Haraldur Guðfinnsson, Anna Rós Bergsdóttir,
Guðrún Kr. Guðfinnsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
HARALDUR PÁLSSON
húsasmíðameistari,
Hverafold 70,
Reykjavfk,
lést á líknardeild Landsþítalans miðvikudaginn
30. ágúst.
Útför hans verður frá Grafarvogskirkju fimmtu-
daginn 7. seþtember kl. 13.30.
Þórdís Halldóra Sigurðardóttir,
Hjörtur Haraldsson,
Haukur Páll Haraldsson,
Erla Haraldsdóttir,
Auður Haraldsdóttir,
Sigurður Jóhannsson,
Jónína Jóhannsdóttir,
Anný Dóra Hálfdánardóttir,
Marilee Williams,
Magnús Hreggviðsson,
Atli Már Sigurðsson,
Áslaug Jóna Sigurbjörnsdóttir,
Loftur Eyjólfsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
MAGGYINGIBJORG
FLÓVENTSDÓTTIR
+ Maggý Ingibjörg
Flóventsdóttir,
fæddist á Sauðár-
króki hinn 1. septem-
ber 1910. Hún andað-
sit á hjúkrunar-
heimilinu Ási í
Hveragerði hinn 28.
ágúst síðastliðinn.
Maggý var dóttir
hjónanna Margrétar
Jósefsdóttur, f. 21.8.
1883, að Ósi við Eyja-
Qörð, d. 23.6. 1964,
og Flóvents Jóhanns-
sonar, f. 17.2. 1871, í
Bragholti í Eyjafírði,
d. 13.7.1951. Maggý ólst upp í for-
eldrahúsum á Siglufirði. Systkini
hennar voru Jakobma, Ebba Guð-
rún Brynhildur, Jósef og Sig-
tryggur sem öll erú látin.
Hinn 2. júní 1935 giftist Maggý
Sigurði Tómassyni, f. 16.7. 1910,
fyrrv. kaupfélagsstjóra á Siglu-
firði og forstjóra í Reykjavík.
Elsku amma mín, elsku hjartans
amma mín er dáin. Hún var eins og
ömmumar í fallegustu ævintýrunum.
Minningamar um hana era eins og
falleg jjóð:
„Sigríður mín, verðurðu heima í
dag? Ég á nefniiega við þig erindi“.
Nú var um að gera að taka til hend-
inni. Óli minn, vertu nú Ijúfur og góð-
ur í dag því nú hefur mamma verk að
vinna. Amma er að koma í heimsókn
og þá þarf mamma að pússa vel. Það
þarf að taka fram fínasta, stífstrauj-
aða dúkinn, dekka borð með tauserv-
éttum og kertum og silfrið og kopa-
rinn þarf að pússa. Allt verður að vera
spegilgljáandi fínt þegar amma kem-
ur í heimsókn. Þannig er það nefni-
lega hjá henni. Úff, hvílík fyrirmynd!
Og núna bakar mamma ekki bara
eina litla köku, nei, nú þarf að vera
„almennilegt" bakkelsi, já kaffí með
öllu tilheyrandi að hætti ömmu. Og
hvar era nú servéttuhringimir? Ekk-
ert má vanta. Og hvert skyldi nú er-
indið vera? Jú, amma kom að því: „Þið
erað svo yndisleg lítil fjölskylda og er-
uð svo mikið heima með barninu, það
er ekki hægt annað en að þið hafið al-
mennilegt sjónvarp. Héma er smá-
peningur sem ég ætla að gefa ykkur
fyrir litasjónvarpi".
Og svo var það einmitt gleðin í fal-
lega hjartanu hennar ömmu, svo sem
rúmum áratug fyrr, yfir því að pabbi
og mamma vora ekki búin að kaupa
litasjónvarp. Þess vegna komum við
Guðrún Ebba og Skúli á hverjum
sunnudegi í fallega kaffihlaðborðið til
ömmu og horfðum svo öll saman,
hlæjandi eða skælandi, á „Húsið á
sléttunni". Og þannig er nú lífið, hlát-
ur og grátur til skiptis, og þannig var
það hjá henni ömmu minni. Hún hafði
upplifað ýmislegt. Hún hafði misst
systur sína, Ebbu Guðrúnu Brynhildi,
unga frá þremur litlum drengjum.
Hún hafði kvatt son sinn, Tómas,
langt fyrir aldur fram. Hún hafði
kvatt Siglufjörð með trega og flutt
með fjölskylduna sína suður til
Reykjavíkur á erfiðum tímum í litla
leiguíbúð þar sem þau þurftu að
hlaupa út í búð til að fá að hringja og
mamma varð að sofa í stofunni.
En við, bamabömin hennar, feng-
um lítið að heyra af þeim sorgarsög-
um. Þvert á móti spann amma upp
heilu ævintýrin fyrir okkur, heilu
framhaldssögumar sem urðu eins og
spennandi sápuóperur, héldu enda-
laust áfram og þróuðust samhliða
okkar lífi. Yndislegar vora stundimar
með ömmu þegar við Guðrún Ebba
vorum búnar að bíða stilltar og þolin-
móðar eftir því að amma kláraði sín
heimilisverk, allt var orðið svo gler-
fínt og glansandi þjá ömmu, þá sett-
umst við þrjár niður, amma með kaffi-
bollann sinn og sígarettuna sem
ilmaði allt, allt öðra vísi en hjá nokkr-
um öðram, svei mér þá ef ekki var
sápulykt af sígarettunum hennar
ömmu, og amma byijaði, horfði út í
loftið með sínum brúnu, fallegu aug-
um og við svo spenntar, hvað skyldu
Sigga Bogga og Olga gera í dag; og
ekki urðum við fyrir vonbrigðum,
aldrei varð amma hugmyndasnauð!
Börn þeirra eru:
Ebba Guðrún Bryn-
hildur, f. 5.12. 1935,
og Tómas Sigurðs-
son, f. 7.12. 1938, d.
17.1. 1975. Ebba er
gift Ólafi Skúlasyni
og eiga þau þijú
böm og sjö barna-
böm. Þau em, Guð-
rún Ebba, var gift
Stefáni Ellertssyni,
og eiga þau tvær
dætur, Hrafnhildi og
Brynhildi, Sigríður,
gift Höskuldi Ólafs-
syni, þeirra börn eru
Ólafur Hrafn, Ásgerður og Sigríð-
ur og Skúli Sigurður, kvæntur
Sigríði Björk Guðjónsdóttur, börn
þeirra eru Ebba Margrét og Ólaf-
ur Þorsteinn. Auk heimilisstarfa
vann Maggý alla tíð við fyrirtæki
Sigurðar í Reykjavík.
títfór Maggýjar fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu.
Ekki heldur núna síðustu mánuði
var hugur ömmu farinn að sljóvgast,
það var svo erfitt að horfa á ástkæra
ömmu sína liggja í rúminu, háaldraða
með mjög skerta sjón og heym og
geta sig ekki hreyft. En brúnu augun
hennar og allt sem þar var fyrir innan
var vakandi sem fyrr. Hún var með
allt á hreinu og fylgdist með okkur öll-
um, dóttur sinni, mömmu minni, sem
var hennar demantur, tengdasyni,
bamabömum, tengdabömum og
barnabamabömum. Hún var með allt
á hreinu, vissi hvað hver var að gera
hveiju sinni. Hún var meira að segja
svo nákvæm að spyrja hversu marga
laxa dótturdóttursonurinn hefði feng-
ið í síðasta veiðitúr með pabba sínum!
Hjartagæska ömmu var óþijót-
andi; lengi vel safnaði hún saman
smámynt til að gauka að litlu bama-
bamabömunum sínum. Amma var
alltaf að gefa. Ekki bara var hún
óendanlega rausnarleg við okkur sem
stóðum henni næst heldur gaf hún
líka bömum langt úti í heimi. Amma
hafði svo stórt og fallegt hjarta.
Og það var einmitt þessi góðvild
sem gagntók mig, litla stúlku í ömmu-
fangi. Mikið lét hún okkur finna hve
dýrmæt við voram henni. Hún tók
okkur eins og við voram, ástin var
skilyrðislaus. En amma var líka
ákveðin kona. Þessi hlýja, alltumvefj-
andi kona var stíf sem stál í skoðunum
sínum: Hún var mikil sjálfstæðiskona
og lá ekki á skoðunum sínum í þeim
málum. Hún lét andstæðingana fá
það óþvegið og einu sinni kommi var
alltaf kommi í hennar augum. Aiveg
eins og gallabuxur voru vinnubuxur
og ekkert annað og þannig mætti
maður ekki á mannamót!
Franski rithöfundurinn Mareel
Proust talar um mikilvægi minning-
anna. Samkvæmt honum era
minningamar eilífar eins og listin.
Minningarnar gera okkur að því sem
við erum, lifa með okkur að eilífu.
Löngu era fræg orð hans þar sem
hann lýsir því hvernig lykt getur kall-
að fram löngu liðinn tíma. Þannig era
minningamar með ömmu: Ilmurinn á
aðfangadagskvöld, jólatrésilmurinn,
steikarlyktin, ilmurinn af kertunum,
allt þetta kallar fram minninguna um
ömmu mína og afa. Aldrei hef ég og
aldrei mun ég upplifa aðfangadag-
skvöld öðra vísi en með dýrmætu
minningamar um aðfangadags-
kvöldin með þeim þar sem ekkert
vantaði upp á heilagleika kvöldsins.
Með afa og ömmu mér við hlið átti
ég æsku mína. Hvílík hamingja, hví-
líkur undirbúningur undir allt sem á
eftir kom. Megi góður Guð gefa mér
eitthvað af því sem afi og amma áttu
til að gefa okkur barnabörnunum sín-
um. Hvflíkar fyrirmyndir, hvflíkar
perlur eru minningamar með þeim!
Þannig var amma mín; eins og fal-
legt ljóð sem ég mun geyma í brjósti
mér ævinlega. Ég get ekki annað en
viðurkennt að ég sakna hennar
óendanlega mikið. Það er svo tómlegt
til þess að hugsa að geta ekki heim-
sótt hana lengur, horft í ríku, fallegu,
brúnu augun hennar. En við eigum
afa enn þá, svona unglegan og tignar-
legan þótt níræður sé.
Megi góður Guð varðveita og
geyma elsku hjartans ömmu mína.
Sigríður Ólafsdóttir.
JONMAGNUS
SIGURÐSSON
+ Jón Magnússon
Sigurðsson fædd-
ist í Reykjavík 13.
júní 1953. Hann lést í
Kaupmannahöfn 21.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sigurður Bjarni Jóns-
son, f. 1.12. 1930, d.
19.9. 1983, og Einína
Einarsdóttir, f. 13.4.
1932. Systir hans var
Signý Sigurðardóttir,
f. 31.1.1960, gift Jóni
G. Bjamasyni. Þeirra
börn eru Einína Sif, f.
30.3.1983, Jón Brynj-
ar, f. 8.3.1989, og Sigurður Bjarni,
f. 25.2.1995. Jón Magnús kvæntist
12.4. 1975 Jennifer O’Grady Sig-
urðsson frá Irlandi. Foreldrar
hennar voru Peter
O’Grady og Margret
O’Grady, þau eru
bæði látin. Systkini
hennar eru Carmel
O’Grady og Philip
O’Grady. Jón og
Jennifer eignuðust
þijú börn, þau eru
Sigurður Pétur, f.
11.7. 1976, Philip, f.
24.6. 1983, og Mar-
gret Ann, f. 8.6.1989.
Jón ólst upp í
Reykjav/k og lærði
bakaraiðn hjá föður
sínum. Hann og fjöl-
skylda hans hafa verið búsett í
Danmörku síðastliðin 14 ár.
títför Jóns Magnúsar fór fram í
Danmörku 25. ágúst.
Elsku Jón bróðir, það er sárt til
þess að hugsa að þú sért farinn frá
okkur. Við sem áttum svo margt
sósagt og svo langt síðan við hitt-
umst. En núna síðast þegar við töluð-
um saman í símann varst þú að tala
um að lcoma í heimsókn til Islands og
hvað ég var spennt að heyra það. En
af því ferðalagi verður ekki, heldur
ert þú farinn svo snögglega í annað
langt ferðalag.
Minningarnar hrannast upp í hug-
anum frá því við voram börn og þú
varst stóri bróðir minn, sem vemd-
aðir og passaðir mig. Þegar þú giftir
þig og ég fékk að vera brúðarmær í
brauðkaupi þínu og Jennýjar, þegar
við bæði eignuðumst börn og pössuð-
um hvort fyrir annað, heimsóknir
ykkar til íslands og okkar til Dan-
merkur, sem því miður vora alltof fá-
ar síðastliðin ár.
Ég bið góðan guð um að styrkja og
vemda Jennýju, börnin þín, elsku
mömmu og okkur öll sem söknum þín
svo sárt. Eg kveð þig, elsku bróðir,
ég veit að pabbi tekur vel á móti þér.
Þín systir,
Signý.
Elsku frændi. Ég man þegar þú
varst með okkur á jólunum þegar ég
var lítil og þú varst alltaf að stríða
okkur Philip, þú settir á þig húfu og
grettir þig svo að við hlógum alveg
endalaust. En þú ert farinn núna til
guðs og afa og ég veit að hann er
glaður að fá þig til sín, en ég hefði
viljað hafa þig miklu lengur hjá okk-
ur. Það var gaman að heyra fólk
segja að ég væri lík þér og ég var
mjög stolt af því. Ég vildi líka að þú
hefðir getað verið meira hjá okkur.
Guð geymi þig, elsku frændi minn, og
það mun afi líka gera og þið okkur.
Þín frænka
Einína Sif.