Morgunblaðið - 24.09.2000, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ
—
SUNNUDAGUR 24. SEPTEMBER 2000 39*.
MINNINGAR
JOHANN HEIÐAR
ÁRSÆLSSON
+ Jóhann Heiðar
Ársælsson fædd-
ist í Reykjavík 22.
júní 1961. Hann lést á
heimili sínu Austur-
braut 4, Höfn í
Hornafirði aðfara-
nótt 17. september
síðastliðins. Foreldr-
ar hans voru Ársæll
Guðjönsson, útgerð-
armaður, f. á Búðum,
Fáskrúðsfirði 15. jan-
úar 1920, d. 23. febr-
úar 1993, og Jónína J.
Brunnan, f. í Vest-
mannaeyjum 16.
ágúst 1918. Bræður Jóhanns Heið-
ars eru: 1) Jón Birgir, flugvél-
stjóri, f. 3. desember 1941, maki
Aðalheiður Ámadóttir. 2) Ólafur
Guðjón, stýrimaður og starfsmað-
ur Tilkynningaskyldunnar, f. 25.
júlí 1948. 3) Bragi, rafvirkjameist-
ari, f. 1. desember 1950, maki
Birna Oddgeirsdóttir.
Jóhann Heiðar var búsettur á
Höfn í Homafirði og lauk þar
bama- og unglinga-
skólanámi. Hann
stundaði síðan nám
við Iðnskólann í
Reykjavík í rafeinda-
fræði. Hinn 30. maí
1984 lauk hann prófi
í rafeindafræðum.
Fyrst að námi loknu
starfaði Jóhann hjá
meistara sínum
Garðari Sigvalda-
syni. Sumarið 1988
festi Jóhann kaup á
húsnæði fyrir eigin
atvinnurekstur á
Höfn og stundaði raf-
eindaþjónustu þar síðan. Áhuga-
mál Jóhanns hafa að mestu tengst
tónlist og var hann að mestu sjálf-
menntaður tónlistarmaður. I mörg
ár spilaði hann með Lúðrasveitinni
á Höfn og einnig hefúr hann spilað
með Jazzbandi Hornafjarðar.
Utför Jóhanns fer fram frá
Hafnarkirkju á Hornafirði mánu-
dagirin 25. september og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Elsku hjartans Jóhann minn.
Ég tileinka þér þessi fáu kveðjuorð,
þó að ég hefði helst viljað fylgja þér
alla leið. En brátt kemur sú stund að
við sjáumst á ný. Enginn þekkti þig
betur en ég og þó að ég gæti h'tið
hjálpað þér þrjú síðustu árin var hug-
ur minn alltaf hjá þér. Nú er stóllinn
þinn auður, þar sem þú sast daglega
við rúmið mitt eftir að þú komst úr
síðustu læknismeðferð frá Reykjavík
ekki alls fyrir löngu, með lamaðan
handlegg. Geislabrosinu þínu gleymi
ég aldrei, að vera nú kominn aftur
heim á Austurbrautina. Fallegu aug-
un þín ljómuðu af gleði og var ég þá
sæl að sjá þig aftur.
Þrenn síðustu jól héldum við saman
á Austurbrautinni. Þá kom ég heim af
sjúkrahúsinu til að halda upp á hátíð-
ina með þér. Þú skreyttir glugga og
garðinn með ljósum og gerðir þitt
besta, en veikindin hjá okkur báðum
komu í veg fyrir gleðúeg jól. Þau voru
döpur og fjölskyldunnar saknað frá
fyrri tíð. Eg var mikið veik, en þú
kvartaðm aldrei, þótt þú værir mjög
illa haldinn. Þannig gekkst þú hljóður
í gegnum lífið og þess vegna kannski
oft misskilinn af hinni hörðu veröld.
En við áttum hvort annað og þetta
voru okkar jól. Þú fékkst að sofna þín-
um hinsta blundi í bólinu þínu heima á
Austurbrautinni og nú hefur Guð tek-
ið þig í sitt ríki, aðfaranótt 17. septem-
ber, þar sem þú svafst einn í þessu
húsi og englar Guðs vöktu hjá þér. Ég
bið Guð að geyma þig um alla eilífð og
vera þín leiðarstjarna á nýjum braut-
um. Við söknum þín öll, en erum hjá
þér í anda og þú hjá okkur. Ég minn-
ist þín sem ástríks sonar. Öll tækni-
mál voru þér opin allt frá þínum
æskuárum. Mikinn áhuga hafðir þú á
landsmálum og framförum í þjóðfé-
laginu, þótt þú flæktist ekki inn í póli-
tíkina. Mestur var samt áhugi þinn á
tónlistarsviðinu og djassinn höfðaði
mest til þín, þó að þú hefðir hlustað á
og spilað aðra tónlist jafnframt. Ég
minnist þess hvað þú naust þess að
leika með Jazzbandi Homafjarðar og
Lúðrasveitinni á Höfn. Þú varst kátur
og glaður þegar þú varst að drífa þig á
æfingar með bílinn íúllan af hljóðfær-
um, þar varst þú í þínum hópi. Þú
varst bamgóður og alltaf tilbúinn að
leika og spauga við böm og þá sér-
staklega litla frænda, sem kom svo oft
í heimsókn. Minning mín um þig
stemmir við ummæli um þig, sem
komu á blaði úr leik með bráðókunn-
ugum ferðafélögum úr þinni síðustu
sólarlandaferð til Mallorca í júní 1998.
Þar segir: Mér finnst þú með falleg
augu, þægilegur og gott að hafa þig í
hópnum. Mjög rólegur og þægilegur.
Hefur góða návist. Fullur af kærleika,
gefandi. Einlægur hlátur þinn. Róleg-
ur og sjálfum sér nógur. Viðræðugóð-
ur. Treystir Guði, Góður, kíminn, um-
burðarlyndur, brosmildur, húmoristi.
Elsku hjartans Jóhann' minn, ég
sakna þín mikið, en „við verðum í
sambandi" eins og við voi-um vön að
segja er við töluðum daglega saman í
síma. Ég þakka þér, hjartans yndið
mitt, fyrir samveruna hér á jörðu og
bið Guð að leiða okkur saman að nýju
er minni jarðvist lýkur. Þú varst eng-
ill, sem ég gleymi aldrei. Við skildum
alltaf hvort annað og ég veit að marg-
ir sakna þín og voru þér vinir. Við eig-
um öll góðar minningar um þig, því í
brjósti þér sló gott og göfugt hjarta,
sem veitti birtu á báðar hendur, þótt
ekki tækju allir eftir því.
Guð geymi þig og varðveiti um alla
eilífð.
Þín elskandi
mamma.
Er ég kom til íslands í stutt frí hinn
10. september kom mér ekki í hug að
ég ætti eftir að kveðja Jóhann Heiðar,
yngsta bróður minn, hinstu kveðju í
þeirri fór. Þótt hann sé nú horfinn
ungur að árum á minningin um hann
eftir að lifa í huga mér um ókomin ár.
Ég var nær tveim áratugum eldri en
„litli“ bróðir og var þegar fluttur úr
foreldrahúsum þegar hann kom í
þennan heim 22. júní 1961. Flest hans
æviár bjó ég í fjarlægum löndum en
þrátt fyrir það voru á milli okkar
sterk bönd. Við heilsuðumst ávallt og
kvöddumst eins og við hefðum hist í
gær og myndum hittast aftur á morg-
un. Ég var afar stoltur af litla bróður
heima á Fróni og hlakkaði alltaf mikið
til að hitta hann þegar fjölskyldan var
á ferð og bömin mín elskuðu hann.
Hann var barnagæla og brá á leik
með þeim. Ég kunni að meta hans
góða húmor og allan þann fróðleik,
sem hann veitti mér varðandi tölvur
og aðra rafeindatækni. Mörg voru
símbréfin og síðar tölvupóstur, sem
fór okkur á milli, ef sjónvarp, mynd-
band eða geislaspilari bilaði. Góð og
skilgreinileg voru hans ráð, sem
venjulega dugðu til lagfæringar. Jó-
hann naut þess að hlusta á og spila
djassmúsík. Hann lifnaði allur við ef
umræður leiddust inn á þá braut. Ef
til vill á hann eftir að hitta Guðmund
Ingólfsson og aðra horfna snillinga,
sem hann dáði svo mikið, og eiga með
þeim djammsessjón, á þeim stað, sem
hörpumar óma. Lífið er hverfult og
við verðum að takast á við ýmsar
þrautir. Oft leggur Guð steina í götu
okkar og jafnvel fjöll. Stundum tekst
okkur að klífa þau en stundum verða
þau torsótt. Leið Jóhanns var hvorki
bein né slétt síðustu árin, sem hann
lifði. Hann háði ramma glímu við
Bakkus. Okkur er ekki tamt að gefast
upp, en glíman við Bakkus verður
aldrei unnin nema játa sig sigraðan,
gefast upp og biðja Guð í auðmýkt að
taka stjóm á lífi okkar og lúta hans
vilja. Jóhann var nýkominn úr með-
ferð og bjartsýnn á að geta tekist á
við lífið með styrk síns æðri máttar,
byggt sig upp og fengið heilsuna að
nýju. Hann þráði að takast á við öll
þau verkefni, sem biðu hans eftir
langvarandi veikindi. Honum hefur
verið ætlað annað hlutverk og dvöl
hans á þessum áfangastað er lokið.
Hann fékk að deyja í svefni í rúminu
sínu heima. Við sem elskuðum hann
kjósum að áh'ta að nú líði honum vel.
Líf hans hafði tilgang því hann skildi
svo mikið eftir fyrir okkur hin af
hjartahlýju og frábærum húmor.
Hann sannaði líka margt fyrir okkur,
sem við þurfum ekki að prófa sjálf.
Ég vil þakka Jóhanni þær stundir
sem við áttum saman og sérstaklega
alla þá umhyggju, sem hann reyndi að
bera fyrir móður okkar, og þá hjálp
sem hann veitti henni í hennar veik-
indum, þótt hann gengi ekki heill til
skógar sjálfur. Guð blessi minningu
míns kæra bróður.
Birgir Ársælsson.
Ég vil með fáeinum orðum minnast
Jóhanns Heiðars. Það rifjast svo
margt upp við fráfall Jóa. Hugurinn
leitar nokkur ár aftur í tímann, þegar
ég dvaldi á Höfn sumarið 1991. Ég
fékk að dvelja í íbúðinni hans í Sól-
bergi. Það þótti alveg sjálfsagt og að
ég fengi að greiða leigu kom aldrei til
mála.
Þær voru margar ánægjustundim-
ar sem ég átti með Jóa og foreldrum
hans þetta sumar og oft síðar. Þær
munu seint gleymast. Mér finnst það
mikil gæfa að hafa fengið að kynnast
heimihsfólkinu á Austurbraut 4. Ég
man að oft var glatt á hjalla í eldhús-
inu yfir veisluborði hjá Jónínu. Þar
flugu oft skemmtisögur. Ég sé Arsæl
heitinn fyrir mér, sitjandi í hominu
við gluggann að segja frá. Annað-
hvort að rifja upp sögur frá hðnum
tímum eða ræða málefni líðandi
stundar. Jói kom oft með hnyttileg til-
svör í umræðuna, enda orðheppinn
eins og faðir hans. Eins stundirnar í
sumarbústaðnum í Lóni, þangað var
mér oft boðið með ijölskyldunni og
naut ég þeirra stunda. Þá bíltúramir,
þeir vom kærkomin afþreying fyrir
aðkomumann sem ekki þekkti marga
á staðnum. Og þetta sumar var Jói
þrítugur og var gaman að gleðjast
með honum og við áttum öll saman
ánægjulega stund. Arin hðu og alltaf
helst sambandið. Við hittumst ýmist
fyrir austan eða heima hjá Ola bróður
hans þegar Jói kom til Reykjavíkur.
Jói var menntaður rafeindavirki og
var góður í sínu fagi. Og hæfileikamir
voru fleiri, hann var gæddur tónhst-
argáfu, spilaði á hljóðfæri og var
djass í miklu uppáhaldi.
í lífi okkar allra skiptast á skin og
skúrir og það var eins hjá Jóa. Nú er
göngunni lokið, hún varð ekki löng og
á stundum erfið. Hvíl í friði kæri vin.
Ég þakka stundimar okkar. Móður
og bræðmm sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur.
Ingimar F. Jóhannsson.
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK___________________
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
slrni: 587 1960, fax: 587 1986
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SVEINN GARÐAR GUNNARSSON,
Grundargötu 64,
Grundarfirði,
andaðist á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
21. september.
Ólöf Ragna Pétursdóttir,
Hafsteinn Garðarsson, Guðbjörg Jenný Ríkarðsdóttir,
Jódís Garðarsdóttir, Guðni Ásgeirsson,
Jóhann Garðarsson, Ólöf Hallbergsdóttir,
Eyþór Garðarsson, Elínrós Jónsdóttir,
Gaukur Garðarsson, Bergdís Rósantsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma
JENNÝ GUÐMUNDSDÓTTIR,
áður til heimilis
að Brekkugötu 25,
Hafnarfirði,
sem lést á Hrafnistu miðvikudaginn 13. sept-
ember, verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 26. september kl. 13,30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hennar, er bent á Fríkirkjuna í Hafnarfirð og slysavarnadeildina Hraun-
prýði, Hafnarfirði.
Sigrún Skúladóttir, Steinunn Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Sigurðardóttir, Ingibjörg Guðmundsdóttir,
Skúli Már Sigurðsson, Guðrún Guðmundsdóttír,
Snorri Páll Sigurðsson, Guðmundur Guðmundsson,
Ingunn Hjördís Kristjánsdóttir
og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar og amma,
ANNA JÓNSDÓTTIR
Miklubraut 30
Reykjavík
sem lést sunnudaginn 17. september, verður
jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík þriðju-
daginn 26. september kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Styrktarsjóð Vífilsstaðaspítala.
Jón Rafn Sigurjónsson,
Sigríður Sigurjónsdóttir
Anna Sigurborg Ólafsdóttir, Sigurjón Ólafsson,
Ingi Rafn Ólafsson, Nathalía D. Halldórsdóttir.
+
Ástkær sonur minn, bróðir, mágur og frændi,
JÓHANN HEIÐAR ÁRSÆLSSON,
Austurbraut 4,
Höfn, Hornafirði,
verður jarðsunginn frá Hafnarkirkju, Homafirði,
mánudaginn 25. september kl. 14.00.
Jónína Jónsdóttir Brunnan,
Birgir Ársælsson, Aðalheiður Árnadóttir,
Ólafur Ársælsson,
Bragi Ársælsson, Bima Oddgeirsdóttir
og frændsystkini.
+
Sonur minn og bróðir okkar,
JÓHANN ÓLAFSSON,
Melabraut 2,
Seltjarnarnesi,
varð bráðkvaddur á heimili sínu þriðjudaginn
19. september sl.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu miðviku-
daginn 27. september nk. kl. 15.00.
Rannveig Jóhannsdóttir,
Guðbjörn Ólafsson,
Sigurður Þ. Ólafsson.