Morgunblaðið - 15.11.2000, Blaðsíða 48

48 MIÐVIKUDAGUR 15. NÓVEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
-y

SOLVEIG
SNÆLAND
+ Sólveig Snæland
Guðbjartsdóttir
fæddist á Akureyri
8. apríl 1940. Hún
lést á heimili sínu
laugardaginn 4. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðrún Sigurð-
ardóttir frá Torfu-
felli, f. 2. desember
1911, d. 3. júní 1984,
og Guðbjartur Mar-
ías Snæbjörnsson,
skipsfjóri, f. 4. júlí
1908, d. 18. nóvem-
ber 1967. Bræður
Sólveigar eru: 1) Sigurður Snæ-
land Guðbjartsson, f. 26. janúar
1939, kvæntur Gyðu Þorgeirsdótt-
ur og eiga þau fimm börn. 2)
Snæbjörn Snæland Guðbjartsson,
f. 24. apríl 1941. 3) Jósef Snæland
Guðbjartsson, f. 8. nóvember 1949,
var kvæntur Hjördísi Agnarsdótt-
ur, þau slitu samvistum, þau eiga
þrjú börn. Núverandi
kona Jósefs er Wendy
Snæland, eiga þau
eina dóttur.
Sólveig giftist 15.
júní 1961 eftirlifandi
eiginmanni sínum
Jóni Ellerti Guðjóns-
syni, f. 23. mars 1936.
Foreldrar hans eru
Sigurbjörg Malmquist
Jóhannsdóttir, f. 17.
nóvember 1915, og
Guðjón Jónsson,
járnsmiður, f. 1. maí
1904, d. 19. apríl 1940.
Börn Sólveigar og Ell-
erts eru: 1) Guðjón Axel Jónsson, f.
18. apríl 1962, búsettur í Reykja-
vík, í sambúð með Bjarneyju
Hrafnberg Hilmarsdóttur, f. 6.
janúar 1963, sonur hennar er
Hilmar Helgi Sigfússon, f. 4. maí
1981. 2) Guðbjartur Ellert Jóns-
son, f. 15. júní 1963, búsettur í
Reykjavík, var í sambúð með Önnu
Laugardagurinn 4. nóvember
markaði þáttaskil í lífi okkar er
mamma kvaddi eftir að hafa barist
hetjulega í veikindum sínum. Þó svo
að baráttan hafi verið erfið og mikið
dregið af henni þá var hún alltaf hún
sjálf, gaf af sér ást og veitti okkur um-
hyggju sína og alúð.
Sorgin er mikil og erfið en það sem
við þökkum fyrir er að hafa notið
þeirra forréttinda að hafa fengið að
vera henni samferða í h'finu og notið
návistar hennar. Það er erfitt að lýsa
þeim tilfinningum sem nú bærast í
brjóstum okkar en allir þeir sem
þekktu mömmu, vita og skilja hversu
gæfusöm við vorum að hafa notið þess
sem hún bjó yfir. Það sem einkenndi
hana umfram annað var ást, um-
hyggja og kærleikur sem hún gaf öll-
um sem njóta vildu.
I sorginni finnum við gleði, gleði
sem aldrei verður afmáð eða eydd því
þó mamma sé farin þá skilur hún svo
mikið eftir af sjálfri sér innra með
okkur. Við munum í sorginni gleðjast
yfir þessari gjöf og þakka þann tíma
sem við nutum með henni því gjafir
hennar marka djúpt í hjarta okkar.
Það verður erfitt að horfa fram
veginn og hafa hana ekki hér á meðal
okkar, en styrkur okkar er það sem
hún gaf, við munum njóta þess um
ókomna tíð.
Elsku pabbi, það er svo mikið af
henni í okkur, við skulum rækta það
og gleðjast í bænum okkar.
Vaknaþú,semsefur,
ogveittuþjáðumlið,
vemdaðublómið,
semgrærviðþínahlið.
Hlustaðuáregnið,
og heyrðu dropann falla,
himinninn er opinn,
ogdrottinneraðkalla.
Guðjón Axel, Guðbjartur
EUert og Sigurbjörg Rún.
Skjótt skipast veður í lofti. Fyrir
rúmu hálfu ári brosti lífið við Sólveigu
(Dúddu), mágkonu okkar og svilkonu.
Vegna breytts starfsvettvangs Ell-
erts voru þau hjónin nýflutt aftur til
Akm-eyi-ar, fæðingar- og heimabæjar
hennar.
Ibúð var í smíðum og skyldi flutt
inn á komandi jólafostu, framundan
var nálægð við börn og bamaböm eft-
ir stopular samvemstundir undanfar-
inna ára.
Síðast en ekki síst hafði Dúdda
unnið sigur á illvígum sjúkdómi eftir
erfiða meðferð og æðralausa baráttu.
Það vora svo sannarlega ánægjulegir

t
Okkar ástkæra,
MAGNA SÆMUNDSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Hlíð,
áður Hríseyjargötu 2,
Akureyri,
lést að morgni mánudagsins 13. nóvember.
Sæmundur Andersen, Liljan Andersen,
Emil Andersen,
Kolbrún Júlíusdóttir,
Sæmundur H. Andersen,
Hallgrímur Júlíusson,
Valdimar L. Júlíusson,
Birgitta Sæmundsdóttir,
Dúi K. Andersen,
Magna Ósk Júlíusdóttir
og aðrir aðstandendur.
Elskuleg móðir okkar, fósturmóðir, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÓLÖF INGIMUNDARDÓTTIR,
Brekkugötu 25,
Ólafsfirði,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsi Akureyrar
laugardaginn 11. nóvember.
Garðar Guðmundsson, Helga Torfadóttir,
Halldór I. Guðmundsson,
Olga Albertsdóttir, Ágúst K. Sigurlaugsson,
Guðbrandur Þorvaldsson, Þuríður Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Láru Finnsdóttur, f. 14. ágúst
1963, þau slitu samvistum, börn
þeirra eru: Tara Björt, f. 6. maí
1987, Elís Orri, f. 21. ágúst 1992,
og Gauti Freyr, f. 18. júní 1996. 3)
Sigurbjörg Rún Jónsdóttir, f. 29.
maí 1968, búsett á Akureyri, gift
Leonard Birgissyni, f. 24. janúar
1964, börn þeirra eru: Hildur, f. 6.
júlí 1990, Hilmar, f. 30. október
1991, og Elvar, f. 30. október 1991.
Sólveig ólst upp á Akureyri, þar
gekk hún í barna- og gagnfræða-
skóla. Strax eftir giftingu fluttu
Sólveig og Ellert til Reykjavíkur
og bjuggu þar í átta ár ásamt börn-
um sínum og var Sólveig heima-
vinnandi.
Eftir það fluttu þau norður til
Akureyrar og bjuggu þar síðan
fyrir utan þrjú og hálft ár sem þau
bjuggu á Isafirði. Sólveig stundaði
ýmis störf á Akureyri, lengst vann
hún á Fjórðungssjúkrahúsinu á
Akureyri við símavörslu og síðar á
barnadeild. Sólveig starfaði mikið
með Sjálfstæðisflokknum á Akur-
eyri og var í nokkur ár formaður
Kvenfélagsins Varnar.
Sólveig verður jarðsungin frá
Akureyrarkirlqu í dag og hefst at-
höfnin ldukkan 13.30.
tímar í vændum, en enginn má sköp-
um renna, ský dró fyrir sólu þegar
annar sjúkdómur, ólæknandi, sótti
að, gaf engin grið, dró allan mátt úr
þessari góðu konu og leiddi hana til
dauða. Stundum virðast örlögin
grimm og ósanngjöm og leika þá
grátt sem síst skyldi, í þeim efnum fá-
um við engu ráðið, en huggun er það
harmi gegn að nú er þjáningunni lok-
ið og hvíldin ræður ríkjum.
Eftir 40 ára vináttu og náin sam-
skipti streyma minningar fram.
Anægjuleg var stundin þegar Dúdda
hélt Guðjóni Axel undir skírn á
brúðkaupsdegi okkar í Dómkirkjunni
fyrir margt löngu. Samband Dúddu
og Ellerts var afar náið og nöfn
beggja venjulega nefnd í sömu and-
ránni. Hún var umhyggjusöm móðir
og frábær amma, hlý og einlæg, hafði
ákveðnar skoðanir, sem hún studdi
gildum rökum, hávaðalaust, og tók
málstað þeirra sem minna mega- sín
og eiga undir högg að sækja. Heim-
sóknimar norður vora ætíð tilhlökk-
unarefni, en þær einkenndust af
gestrisni, listilegri matseld húsmóð-
urinnar og líflegum og skemmtilegum
samræðum. Betri ferðafélaga en þau
hjón var ekki hægt að hugsa sér og
minnumst við t.d. ógleymanlegra
ferða til Krítar, Suður-Karólínu og
Florída.
Innileg var umhyggja Ellerts fyrir
eiginkonu sinni og skýrt kom hún
fram í hinum erfiðu veikindum, þar
sem hann vai’ ávallt til staðar, reiðu-
búinn að rétta hjálparhönd af nær-
gætni og væntumþykju. Við þökkum
elsku Dúddu fyrir samfylgdina og
trygglyndið í okkar garð og barna
okkar, blessuð sé minning yndislegr-
ar konu og kærs vinar.
Ellerti, börnum, bamabörnum og
öðram ættingjum sendum við einlæg-
ar samúðarkveðjur.
Guðrún og Viðar.
Mæt kona og góður heimilisvinur
hefur kvatt þennan heim, langt um
aldur fi-am. Sólveig, eða Dúdda eins
og hún var venjulega kölluð, var borin
og bamfædd á Akureyri og hér hefur
hún lengstum búið, utan nokkur ár í
Reykjavík á áram áður, og seinna um
skeið á Isafirði. Enda þótt hún léti sig
hafa það að eiga heima utan Akureyr-
ar var hún þó aldrei við það fyllilega
sátt og óskaði þess ætíð að geta flutt
hingað aftur. Og henni varð að ósk
sinni, því síðastliðið vor fluttu þau,
hún og Ellert eiginmaður hennar, aft-
ur hingað til bæjarins. Var einstak-
lega ánægjulegt að sjá þá gleði, sem í
augum hennar skein yfir því að vera
komin aftur og sjá fram á góða daga í
því umhverfi, sem henni þótti vænst
um. En stuttu eftir að þau vora flutt
til Akureyrar sl. vor var ljóst, að hún
gengi með þann sjúkdóm, sem leiddi
til svo ótímabærs andláts, og olli því
að dvölin hér varð styttri en allir
hefðu kosið.
Eg sá hana fyrst á menntaskólaár-
unum í MA íyrir rúmum fjöratíu ár-
um. Hún var ein af yngismeyjunum,
sem prýddu bæinn, hvort heldur þær
vísuðu til sætis í Borgarbíói eða af-
greiddu í einhverjum af verslunum
miðbæjarins. Það vora áhöld á því
hvers vegna við fóram í bæjarferð
strákamir og það orð fór á að við fær-
um í bió, fremur til þess að láta vísa
okkur til sætis en að horfa á myndina.
Síðan liðu mörg ár. Ég kynntist Ell-
ert fljótt eftir að ég fluttist til Akur-
eyrar og tókst með okkur góður
kunningsskapur, sem síðan leiddi til
vináttu. Dúdda var þá farin að taka
þátt í starfsemi Sjálfstæðisflokksins,
en hún var í nokkur ár formaður
Sjálfstæðiskvennafélagsins Vamar.
Við áttum ágætt samstarf í sjóm full-
trúaráðsins, en þar átti hún sæti, sem
formaður Vamar, en ég sem formað-
ur. Hún var traust og samviskusöm í
öllu, sem hún tók að sér. Við áttum
alltaf gott skap saman, sem síðar
leiddi til þess, að hún varð ein af mín-
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
JÓRUNN JÓHANNSDÓTTIR,
Túni,
Hraungerðishreppi,
lést á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum að kvöldi
mánudagsins 13. nóvember.
Jóhann Stefánsson,
Ragnheiður Stefánsdóttir,
Guðmundur Stefánsson,
Hafsteinn Stefánsson,
Vernharður Stefánsson,
Jónína Þrúður Stefánsdóttir,
Bjarni Stefánsson,
Stefán Guðmundsson,
Þórunn Sigurðardóttir,
Guðjón Ágúst Lúther,
Guðrún Hadda Jónsdóttir,
Guðfinna Sigríður Kristjánsdóttir,
Auður Atladóttir,
Halldór Sigurðsson,
Veronika Narfadóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi
langafi,
FRIÐRIK P. DUNGAL,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir þriðjudaginn
14. nóvember.
og
Hildigunnur Johnson, Rafn Johnson,
Páll Dungal, Auður Jónsdóttir,
Edda Dungal, Finnbogi Guðmundsson,
Hjördís Björnsdóttir, Tryggvi Þorsteinsson,
Brynhildur Björnsson,
Helga Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
um traustustu stuðningsmönnum,
þegar prófkjör og kosningar vora
annars vegar. Við Ellert urðum einn-
ig samstarfsmenn í Slippstöðinni hf.
um árabil. Það er þess vegna margs
að minnast og engin furða þótt góð og
náin tengsl mynduðust á milli fjöl-
skyldna okkar. Við áttum síðan kost á
að heimsækja þau vestur á Isafjörð
sumarið 1999, ein af þessum ferðum,
sem maður aldrei gleymir. Veðrið var
eins og best verður á kosið og gest-
risni þeirra hjóna í samræmi við það.
Er þetta eitt besta ferðalag sem við
höfum farið í hér innanlands og áttu
Dúdda og Ellert stærstan þátt í að
svo varð. Margt var þar spjallað og
kom þá vel fram hvað þeim var mikið í
mun að flytjast til Akureyrar aftur,
enda þótt þeim liði að mörgu leyti vel
þar vestra og höfðu eignast þar góða
vini. Eftirsjá eftir traustum vini er því
mikil og erfitt að geta lítið gert, þegar
svo góður vinur fellur frá og aðrir vin-
ir sitja eftir með sorg í hjarta. En eins
og áður mun tíminn lækna öll sár og
minningin um góða konu verður það
sem eftir situr. Á skilnaðarstund
sendi ég og fjölskylda mín innilegar
samúðarkveðjur til Ellerts og fjöl-
skyldu um leið og við biðjum góðan
guð að blessa Dúddu okkar og minn-
ingu hennar.
Gunnar Ragnars.
Laugardaginn 4. nóvember sl. and-
aðist Sólveig Snæland Guðbjarts-
dóttir á heimili sínu í Víðilundi 21, Ak-
ureyri. Viljum við minnast Sólveigai’
með nokkram orðum við andlát henn-
ar.
Það var í byrjun árs 1997 að Sól-
veig fluttist til Isafjarðar með manni
sínum Ellerti Guðjónssyni starfs-
manni hjá Fiskistofu á Isafirði. Þau
fengu íbúð í Múlalandi 12, í sama húsi
og við bjuggum í, þá hófust okkar
kynni við þau ágætu hjón Sólveigu og
Ellert.
Fljótt myndaðist góður vinskapur
okkar á milli og áttum við saman
fjölmargar góðar stundir sem Ijúft er
að minnast er við nú kveðjum Sól-
veigu vinkonu okkar með sáram
trega.
Það var ótrúlega mai’gt sem við
áttum sameiginlegt með Sólveigu og
Ellerti, öll höfðum við áhuga á útivera
í náttúranni enda fórum við mikið
saman í göngutúra stutta og langa.
Við keyrðum stundum vestur í Ön-
undarfjörð eða Dýrafjörð, lögðum
bílnum og fóram í góðan göngutúr.
Það bar við að grillið var tekið með og
sest var á fallegan stað niður við sjó
og grillað, horft á sólarlagið og fjöllin
speglast í spegilsléttum sjónum, um-
ræður vora þá oft mjög háfleygar um
lífíð og tilverana.
Á veturna fóram við oft saman á
gönguskíði, það kom fyrir að við gát-
um stigið á skíðin við útidyr og rennt
pkkur inn í göngubrautir í Tungudal.
I júní 1999 fóram við fjögur saman til
Færeyja og ferðuðumst við víða um
eyjarnar, þessi ferð var okkur öllum
ógleymanleg. í þessari ferð kynntust
Sólveig og Ellert nokkram vinum
okkar Maju í Færeyjum sem nú í
sumar heimsóttu þau á Akureyri.
Já, það er margs að minnast á
kveðjustund. Þó okkar kynni hafi
staðið styttra en við áttum von á, þá
myndaðist sönn vinátta okkar á milli
sem aldrei bar skugga á. Fyrir það
þökkum við.
Við sendum þér, Ellert minn, og
bömum þínum okkar innilegustu
samúðarkveðjur, jafnframt báðu vinir
okkar í Færeyjum fyrir samúðar-
kveðjur.
Far þú í friði, Sólveig, með þökk
fyrir vináttu þína í okkar garð.
Bjöm Helgason,
María Gísladóttir.
Dúdda frænka er nú horfin frá okk-
ur. Fallega, fíngerða Dúdda, tilvera
hennar er meðal minninga bemsku
minnar og þær minningar skjóta nú
upp kollinum.
Holtagata 6 á Akureyri var æsku-
heimili Sólveigar Snæland Guðbjarts-
dóttur.
Þar lifði hún bemskudaga sína,
vafin umhyggju ástríkra foreldra,
þeirra Guðbjai-ts Snæbjömssonar og
Guðrúnar Sigurðardóttur. Hún ólst
upp í stórfjölskyldu, bræður hennar
vora þrá’, Siggi og Kramini á líkum