Morgunblaðið - 13.12.2000, Síða 68

- £o8 MIÐVIKUDAGUR 13. DESEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Grettir
PU HtrUR MEIKAfi ÞAð
PESAR PÚ FÆR6 PITT
EI6IÐ BÍLASTÆÖI
Ljóska
Ferdinand
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Sólmyrkvi, útvarp,
Kristín og Margrét
Frá Gunnlaugi Bragasyni:
AÐUR en útvarpsstöðvamar X-ið og
Radíó runnu vandræðalega saman í
eitt fyrr á þessu ári heyrði ég lag á
þeirri síðamefndu sem kallast Sól-
myrkvi. Þetta lag greip mig svo sem
engum heljartökum strax írá degi eitt
en vann þó markvisst á þar til ég lét
undan að lokum og grennslaðist fyinr
um hvaða tónlist þetta væri nákvæm-
lega. Sólmyrkvi heitir lagið líkt og áð-
ur var minnst á, Útópía heitir hljóm-
sveitin og tiltölulega nýútgefinn
geisladiskur þeirra nefnist Efnasam-
bönd. Það gerist ekkert sérlega oft að
ég fari ótilneyddur í til þess gerðar
verslanir og kaupi mér íslenska tón-
list. BMX þeirra í Ensími var það
núna síðast og líkast til Ágætis byrjun
Sigur Rósar þar á undan en ég þyrfti
helst að ráðfæra mig gaumgæfilega
við geisladiskasafnið ef ég ætti að
vera algjörlega viss. Ástæðan fyrir
þessu er einfaldlega sú að það gerist
ekki nema á svona tveggja ára fresti
að það komi frá íslenskum rokkhljóm-
sveitum virkilega þéttir og góðir
diskar. Þessu hef ég brennt mig á
margsinnis - útvarpið býður upp á
ijómann likt og vaninn er en réttur-
inn í heild sinni er yfirleitt óbragð.
Hljómsveitin Útópía skyldi ekki fá að
gera mér sama grikkinn og það kom
mér þess vegna skemmtilega á óvart
að geta sáttur (að lokinni rækilegri
hlustun í tónlistarverslun) greitt fyrir
Efnasambönd þeirra. Sólmyrkvi
sannaði sig fyrir mér sem afspyrnu-
gott lag en er að mínu mati ekki nærri
því besta lag disksins. Þau eru mörg
betri, en það er fyrst og fremst
ánægjulegt að Efnasambönd sýnir
hvergi slakan punkt.
Fyrir hönd Morgunblaðsins kom
það í hlut Kristínar Bjarkar Krist-
jánsdóttur að gagnrýna fyrmefndan
geisladisk og...kannski þarf maður
ekki að segja mikið meira. Inni í sínu
tilraunaeldhúsi þvingaðrar og yfir-
lætislegrar últra-listar barði hún
Efnasambönd nánast til ólífis með
kjöthamri og kökukefli. Eg man
óljóst eftir því þegar Kristín Björk fór
fegurri orðum um einhveija náunga
sem spiluðu hin og þessi þekkt lög á
keðjusagir og hvemig á maður að
treysta gagnrýni frá einhveijum sem
þannig er þenkjandi þegar „venjuleg"
tónlist er til umræðu? Kristín gat ein-
hverra hluta vegna dáðst að tónlist-
arfæmi þeirra sem léku á sagirnar en
ég hins vegar hló mig fjólubláan enda
um risastóran brandai’a að ræða en
ekki tónlist. Það kom manni þess
vegna ekki sérlega á óvart að einhver
skyldi ryðjast inn í eldhús Kristínar,
hrifsa af henni bæði hamar og kefli og
hefja (til allrar hamingju, vel heppn-
aða) endurlífgun á Efnasamböndum.
í raun hef ég litlu við það að bæta sem
Margrét Heiður Jóhannsdóttir segir
(Mbl. 24/11/00) um þessa tilteknu
gagnrýni Kristínar. Eg er að vísu
engan veginn sammála þeirri neyslu-
túlkun sem Margrét bendir á í sinni
umfjöllun og í raun mætti segja að
hún falli þar ofan í svipaða gryfju og
Kristín gerir margsinnis í sinni gagn-
rýni. Textarnir eru ekki svo einfaldir.
Auk þess minnist Margrét ekkert á
gítarleik hljómsveitarinnar en hann
er að mínu mati eitt hennar helsta að-
alsmerki.
Karl Henry Hákonarson og Krist-
ján Már Ólafsson eiga í raun dálítinn
stórleik á disknum þar sem gítarút-
setningamar eru með þeim skemmti-
legustu sem ég hef kynnst í seinni tíð
enda gerir sá síðarnefndi sér betur
grein en margir fyrir þeim möguleik-
um sem felast í „tveggja-gítara“
hljómsveit. Lögin em góð - því kem-
ur hljómsveitin (þ.á m. gítarleikur
Karls) vel til skila og gefur þannig
Kristjáni það svigrúm sem hann þarf
fyrir sínar sniðugu tilraunir (vel að
merkja: tilraunir sem hafa til allrar
hamingju ekkert með eldhús að gera).
Fyrmefndur sammni útvarps-
stöðva hafði í för með sér þann óleik
að Sólmyrkvi datt út af spilunarlista
og það hlýtur maður að telja ein-
kennilegt. Þrátt fyrir að framsæknin
sé ekkert brjálæðisleg hjá Radíó X þá
er sú útvarpsstöð örugglega samt sú
framsæknasta sem íslendingar geta
hlustað á. Hvers vegna í ósköpunum
að taka fyrmefnt lag út af lista þegar
menn ættu frekar að velja fleiri af
disknum til að setja inn? Það er ekki
beinlínis líkt og svöl íslensk tónlist
hryryi af himnum ofan.
GUNNLAUGUR BRAGASON,
Kmmmahólar 6, Reykjavík.
N esiavallarafmaff n
selt með tapi
Frá Sigurði Jóhannessyni
ALFREÐ Þorsteinsson stjórnarfor-
maður Orkuveitu Reykjavíkur
skýrði frá því á blaðamannafundi 5.
desember að ekki
kostaði nema eina
krónu og fimmtíu
aura að framleiða
kílówattstundina
af rafmagni á
Nesjavöllum
(Mbl. 6. desemb-
er bls. 2). Orku-
veitan hefur tvö
undanfarin ár selt
Landsvirkjun
þetta rafmagn, en viðskiptin vom
forsenda þess að Norðurál reisti
verksmiðju sína í Hvalfirði. í árs-
skýrslu Landsvirkjunar 1999 kemur
Nesjavallarafmagnið fram í liðnum
„aðkeypt rafmagn". Kaupverð er 74
aurar á kílówattstundina. Með öðr-
um orðum hefur Orkuveitan selt
Nesjavallarafmagnið fyrir um það
bil helming þess sem kostar að búa
það til. Landsvirkjun borgaði rúmar
300 milljónir króna fyrir rafmagnið
árið 1999. Samkvæmt orðum Alfreðs
hefur Orkuveitan tapað öðra eins á
sölunni á því ári, eða um 300 millj-
ónum. Hér er líklega fylgt vinnu-
reglu sem þótt hefur gefast vel í raf-
magnssölu hér á landi, að það sé í
lagi að selja með tapi - bara ef gert
er nógu mikið af því.
SIGURÐUR JÓHANNESSON,
hagfræðingur.
Sigurður
Jdhannesson
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.