Skírnir - 01.01.1867, Side 69

FKJETTIR.
69
ítall'*.
manna (sá hinn sami er barSist vi8 Dani hjá Helgnlandi), leysti
upp úr liöfn Jieirri, er Fasanahöfn heitir, Jiann 19. júlí, en hafSi
tveim dögum áSur fengiS njósnir um ferS ítala. Hann hafSi alls
21 skip, og voru sjö af þeim járnvarin. Hann hjelt suSur til
Lissu og snemma morguns 20. júlí sáu hvorir til annara. Persano
Ijet skip sín búast til orrustu, en þaS er sagt um skipan hans,
aS honum hafi orSiS líkt á og Lamarmora á landi, er hann ijet
skipin eSa deildir flotans faraof sundurlaust. Hvorutveggju höfSu
járnskipin fremst, en Tegethoff skipaSi allþjett sinum flota og ijet
trjeskipin veitast aS vígi meS liinum. Eitt af trjeskipunum, línu-
skipiS Kaiser, hafSi hann látiS vefja járnfestum til hlífSar, en þaS
skip kom aS góSu iiSi síSar í orrustunni. Persano hafSi tekiS
sjer til forustuskips járnfreigátu, er kölluS var Re d’Italia (Kon-
ungur Ítalíu), en í byrjún bardagans fór hann af því skipi og á
trjónuskipiS, er fyrr er nefnt. Re d’Italia var mjög frammi í
orrustunni og um tíma sóttu aS því fleiri skip í senn. MeSal
þeirra var forustuskipiS, Ferdinand Max. þaS mun hafa veriS
trjónuskip, því af lögum þess, er þaS renndi sjer á meS öllu
farmagni, meiddistRe d’ltalia svo, aS sjór tók aS falla inn. For-
inginn, Faa di Bruno, ætlaSi þá áS leita undan, en stýriS laskaS-
ist í þeim svifum, og bauS hann 'þá mönnum sínum aS veita
uppgöngu á fjandmannaskipin og vinna þaS er hver mætti. þá
var þess þó skemmst aS bíSa, aS skipiS færi til grunna og meS
því mörg hundruS manna. Sagt er aS bjargaS hafi vériS 172
mönnum. AnnaS járnbyrt skip (minni tegundar eSa „kanónu-
bátur“), er Palestro hjet, var og í fremstu röS í bardaganum og
ætlaSi aS veita freigátunni, en móti því ijeSust þrjú skip Austur-
ríkismanna og urSu þar skjót umskipti, því reiSi þess og inn-
viSir tóku eld af skeytunum, og stóS skipiS bráSum í einu báli,
og gekk þaS þá í lopt upp, er púSriS nam, meS allri skipshöfn-
inni. Fáir komust hjer lífs af, en aS skipverjar hafi meS karl-
mannshuga tekiS móti dauSa sínum, má ráSa af því, aS þeir vildu
ekki biSja griSa er kviknaS var í skipinu, og er þaS rauk í lopt
upp heyrSist þetta óp þeirra: „lifi konungurinn! lifi Italía!“
Eptir þetta tóku skip ítala aS hafa sig undan á leiS vestur til
Ancónu. Skip Austurríkismanna voru ómeidd aS mestu, utan línu-