Skírnir - 01.01.1867, Qupperneq 111

f’ýzkaland.
FRJETTIB.
111
og í hans sveit Bisraarck, Boon, hermálaráSherrann og Moltke
hershöfSingi, er mestu kvaS hafa ráSiS um framsóknir og til-
brigSi í stríSinu. Með meginsveitir hersins ætluSu þeir Karl og
konungur a8 sækja brjóstfylkingar e8ur miSfylkingar Austurríkis-
manna. Um kveldið áSur haf8i Herwarth von Bittenfeld stöívar
rúmar tvær mílur vegar í vestur frá her Benedeks og rjeSst hann
á móti vinstri armfyildngum hans um morguninn, en þar stó?u
Saxar fyrir og Gablenz meS sínar sveitir, en meSal feirra all-
mikiS riddaralift. Benedek þótti mest undir, aS geta stökkt
aptur vinstri armfylkingum Prússa, eður Jieim deildum, er sóttu
Sadowa, því kæmist joær á riSl eSur flótta áSur lig fengist frá
herdeildum krónprinzins, sá hann a8 hægra myndi aS vinna hinum
geig, er sunnar stóSu. Hann hafÖi skotafla mikinn, eSur, a8 J>ví
sumir telja, 700—750 fallbyssur, og hafSi þakið allar hæ8ir vi8
Sadowa, Lipa, Benatek og Dohaliz me8 þessum eldgýgjum.
Fyrir framan Sadowa og Benatek var skóglendi e8a skógarhálsar,
og fengu Prússar þa8an illar sendingar frá stórskotali8i og hand-
vopnali8i Austurríkismanna. Hjer jorcyttu Prússar sóknina lengi
me8 miklum ákafa, en hvergi haf8i undan gengiS, er komi8 var
milli dagmála og hádegis. j>á Ijet Karl handvopnali8i8 rá8ast til
áhlaupa yfir brúna á ánni og upp í skóginn lijá Sadowa. Hjer
var Prússum hart a8göngu, inn í eld og reyk a8 vaBa, en stór-
skeytunum og sprengikúlunum rigndi yfir þá frá hæSunum yfir
j>orpi8. Austurríkismenn stó8u fast fyrir í skógardraginu, en hjer
fengu þeir þá ákenning af hraSskeytabyssum handvopnaliBsins,
a8 jocir bjeldust eigi vi8 og hrukku upp í jporpiS. Prússar sóttu
á eptir og komust vi8 jia8 í hlje fyrir eldingum skothylkjanna
fyrir ofan og upp a8 skotgör8unum. Um sama leyti gerSu a8rar
sveitir af Prússum áhlaup yfir ána, á Dohaliz fyrir sunnan og
Benatek, og var8 þar viBtakan enn harSari. Fyrir jpeim sveitum
var Fransecky hershöfSingi, er á8ur er nefndur, og stó8 hjer
grimmasta atvígi og viSureign í öllum bardaganum. Hjerumbil
þrjár jpúsundir manna jrastu inn í skógarrunnana, en vart fjögur '
hundru8 komust hcilir út hinumegin, og af 90 fyrirli8um voru eigi
fleiri en tveir lífs e8a ósærSir. Me3 jpessari harSfengi höf8u j>eir
jþó hraki8 j>á alla úr skóginum, er eigi lágu eptir í valköstunum.