Skírnir - 01.01.1867, Qupperneq 160

160
FRJETTIlí.
Sviþjóft og Norvegur.
og vopnakaupura. þau gera eigi ráS fyrir almeimri l)jónustuskyldu
á þá leiS, sem títt er orSiS í flestum löndum, en svo almennum
vopnaburSi og kunnáttu til hernaðar, aS Svíar hafi 300 þúsundir
liStækra manna, ef land þarf aS verja. Vjer gátum þess í fyrra,
aS engum þótti meira fyrir en klerka stjettinni aS sleppa tökum
sínum á málum ríkisins, en í efri deildinni rísa byskuparnir nú
mjög örSugir vib öllu, er þeim þykir brjála gömlum og góSum
setningum, og eru eins vandlátir sem fyrri um lútherska trú og
fyrirgöngu hennar til rjettar í ríkinu. Upp hefir veriS boriS, aS
gera þeim mönnum auSgengara til sumra embætta, er væri annarar
trúar, en þeirri uppástungu var hrundiS í efri deildinni; í hinni
gekk hún fram meS öllum atkvæSum, utan einu. þá var og fariS
fram á afnám sumra helgidaga, og aS veita konum, er hefSi fimm
um tvítugt, rjett aS festa sig án foreldra leyfis, en hvorugt komst
fram á þinginu. — Itarlegri þingsögn verSur Skírnir aS geyma
sjer til næsta árs.
Stórþingi NorSmanna var slitiS 15. júní, og hafSi þá setiS
yfir málum í 8‘Ai mánuS. Vjer gátum í fyrra tveggja uppástungna,
er lutu aS breytingu ríkislaganna, og urSu apturreka á þinginu,
en fleiri fóru ena sömu leiS; t. d. tvær um jarlsmáliS (afnám
jarlsdæmisins) og færSi meiri hlutinn sama til á móti, sem haft
var móti því aS setja krónprinzinn eSa elzta son hans (á lögaldri)
fyrir stjórn í Noregi, uppástuuga frá Sverdrup (málsóknamanni), aS
„ríkisrá8in“ skyldi taka þátt í umræSum þingsins, önnur um
rífkun kjörrjettar, og en þriSja (upp tekin frá fyrra þingi) aS taka
þaS bann úr lögunum, er forboSar aS veita öSrum mönnum
embætti, en þeim, er játast undir kristna trú eptir kenningu Lu-
thers („den evangelisk-luthcrske Religionu). Öll þessi mál skal
þó mega upp taka á næsta þingi. — Á þinginu gerSust 54 nýmæli
(eSa nýmælabreytingar) til laga. Af þeim má nefna lög um aS-
gjörSir og heimild yfirvalda í fjenaSarfári. þegar fje er lógaS,
skal dýralæknir vera viSstaddur og skoSa gripinn, er slátraS er.
FjenaS, sem lógaS er, skal verSleggja, en draga frá verSinu þaS,
er eiganda má koma aS notum af gripnum, og bæta honum síSan
aS % (utan hesta er hafa vilsuveyki — Snive — eSahestabólu.) þaS
fje skal bæta og kostnaS allan taka aS hálfu úr hreppa eSa sveita-